inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.258):

Muurman

Je hebt natuurlijk mensen die van alles maken:
vloeren, deuren, ramen, daken, noem maar op
maar een man van vier muren, zonder huis -

ze sloeg alles 's ochtends
om haar schouders en liet hem hier
om te getuigen staan. Hij zag haar

krimpen langs het nog niet vermolmde hek
de nog roestloze afrastering, over het gras
dat nog gemaaid moest, langs de rivier
enzovoort, en berekende hoe lang nog

tot er niet meer van haar over was.
Toen had hij gekucht en geprobeerd
zijn schouders op te halen.

-----------------------------------
uit: 'De vloeibare jongen', 2006

Schrijver: Thomas Möhlmann
Inzender: wb, 16 december 2007


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

2.0 met 54 stemmen aantal keer bekeken 19.092

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)