inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.824):

Panopticum

Het oog dat alles ziet
Elke blik, zucht of schreeuw,
Is eindelijk onder de mensen

Elke streling of nare trek
Elke trilling van de huid
Het goudstof van uw wensen

Pure data voor een
Zwerm van slimme bots,
Wervelend om onze lijven

Als in een koker geschoven
Is er geen ontkomen aan
Dit grote schrijven

Als maden snuffelen zij
Aan het roze vlees
Van onze gedachten

Nemen hapjes van
Ons blanke vel
En ons diepe smachten

En nu deze wikkel
Van het intieme
Secuur wordt afgegraasd

De schaamte wordt
Verorberd door eenieder
Die het onze smaakt

Komt opzetten als een
Stomp in de maag
De blankheid van mijn schedel

Schrijver: Jan Thomas, 17 augustus 2008


Geplaatst in de categorie: lichaam

2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 900

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jeroen
Datum:
31 augustus 2008
Email:
reageermeergmail.com
Heftig! Werd gegrepen door elk couplet, mooi geschreven met originele beelden. Ik hoopte op een nog heftiger einde en werd iets teleurgesteld.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)