3443 resultaten.
Eenzaamheid
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 828 Je betreedt thuis, de stille trappen
Waar slechts je schaduw wacht
van je eigen gemaakte stappen
Niemand met je in de nacht
Een lege stoel met lege kleren
Geen ander spoor dan dat van jouw
Het alleen zijn al die keren
worgt jou als met onbreekbaar touw…
BB-Baby
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 684 Baby geboren in het Big Brother huis
elders verwekt op natuurlijke wijze
het valt niet goed en of aan te prijzen
zoiets intiems behoort toch echt wel thuis.
Laat de serie in zijn waarde, schoon op de buis
geen behoefte aan "de bevalling" in dit huis.…
Doodstil
gedicht
3.0 met 34 stemmen 13.431 Ik was nog niet vertrokken
of ik was al weer thuis.
Ik ging eens niet graag dood,
bleef zitten tot ik stierf.
Mijn dood was een soort dood.
Ik was nog niet geboren
of ik was nog steeds in leven.
---------------------------------
uit: 'Velerhande gedichten', 1997.…
Onze kat doet gek
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 795 ze rolt over de vloer
zit haar staart achterna
scherpt haar nagels aan mijn trui
(die nieuw was)
is lief
ze lijkt
op me te wachten als ik thuis kom
me te willen troosten als ik verdriet heb
me te willen sterken als ik ziek ben
in mijn verbeelding
want onze kat
doet toch vooral gek…
Verdwaalde zeehond
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 504 Maar nu is er zo’n zoogdier per abuis
ver weggeraakt van zijn natuurlijk thuis.
Voor onderzoekers is ’t een kluif, een leerschool.
Voorlopig zwemt het diertje in de Seine.
’t Vangt fijn veel vis; verdomd dat beest heeft veine!…
de eerste brokken speculaas
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.290 dat bij de wisseling van het seizoen
terugkomt wat eens was
dat heeft men niet gezegd
jouw naam in spinrag bij de deur
jouw adem vochtig op de ruit
men heeft dat nooit gezegd
wel van de gordijnen weer vroeg dicht
en iedereen gezellig thuis maar over
de eerste brokken speculaas geen woord…
ZORGWEKKEND
snelsonnet
2.0 met 21 stemmen 887 De ver-van-thuis-zorg kost ons kapitalen
omdat een vredestaak te wachten ligt
en wij uit onze pure christenplicht
naar buiten toe beslist niet mogen falen.
Ook blijkt dat hulp vanuit de eerste lijn
in eigen land, ons echt een zorg zal zijn.…
warme regen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 273 glanzend olielijf
het strand leeft
zinderend zand
de zee kopt schuimend
loom de geilheid in mijn hoofd
trekt mij
op de terugweg onderuit
achter de rondborstige duinen
ligt de vraag,
dreigend vanuit het zuiden,
of ik droog thuis kom…
Geheime franjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 ik spin garen
met mijn tijd
weef patronen
in seizoenen
keurig naar
de werkelijkheid
bekleed de
maatschappij in
standaard kleuren
extra modisch
geeft meer
kans op averij
toch heb ik thuis
geheime franjes
spat ik uit
in liefhebberij
helaas niet in oranje
die tijden zijn voorbij…
De kerk
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 433 De dominee zegt het is Gods huis,
maar in de kerk voel ik mij niet meer thuis,
alleen als het orgel wordt bespeelt,
dan worden mijn zinnen gestreeld.
Maar wanneer ik wandel in de natuur,
bij zonnig weer, regen of bij guur,
ben ik gelukkig en mezelf
en kijk naar boven,
naar Gods eigen kerkgewelf.…
De quickstep.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 762 Ze had,
thuis op het tapijt,
aangegeven met wat krijt
de zig-zag
pas na pas.
Ze had,
elke dag weer,
geoefend keer na keer
de pooltjes
waren plat.
Ze had,
die avond met hem,
d'eerste bewegingen
goed gedaan,
maar bij de brush
is ze toch weer
linksaf gegaan.…
Bericht uit mijn zakkendragershuisje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.541 Mijn vrouw is voor de bakker
thuis de plaat op tijd gepoetst
voor nonnevot goudbruin in de gloei
Mijn vrouw gaat uit voor de bakker
vlaai met pruim of toch oogmeloen
luchtjes bakvers uit potjes room
Mijn vrouw blijft voor de bakker
of hij nu kneedt zemelt of droog spuit…
In de donkere uren
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 209 De warmte van liefde
voelde en wist ik was
weer thuis gekomen.…
Braamt - Millingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 82 Mijn zonnevlecht schreeuwt het uit
Onbestemd verdriet wil naar buiten
Tussen de eerste bomen kom ik thuis
Het koude water blust de pijn
Ik betreed oude jeugdherinneringen
Plak vandaag eroverheen
Over de dijken, langs het hoge water
Metafoor voor mijn emoties…
Zilte goesting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 de zilte goesting die op mijn lippen rust
prikkelt mijn zinnen, wrijft door lange haren
tegen de wind in
ochtendblauw schildert de hemel
zover het zicht reiken kan
scheren gevederden door het palet
de deining brengt thuis
wat eens verloren was gegaan
het is aan de vinder of zij het delen wil…
Twee harten.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 468 Twee harten zo verschillend
met ongelijke slagen
onherroepelijk met elkaar
verbonden vele malen
van elkaar gescheiden
maar ook al wil je
elkaar vergeten, het
hart liegt nooit
houden van is als
je de kleur van je
hart herkent
het voelt als thuis
komen zonder een
deur te openen…
twee zomers
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 443 twee zomers heb ik het uitgehouden
de zon scheen er niet als thuis
de maan bood geen troost
ik besloot terug te gaan
tranen rollen over mijn wangen
ik kan ons huis niet vinden
dit is toch echt de goede straat
ruïnes en rook is al wat ik tref
nergens bloeien nog rozen…
Stille Zaterdag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 78 Ik vind net zo goed mijn thuis
in jou als jij in mij.
Vervreemding is een macht
die ligt versluiert
en houd je af
van je echte kracht.
Stilstaan op de wind
is de toon waarop alles wacht.…
Natascha Kampusch
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 126 “Natascha voelde zich er vast wel thuis,
Per slot was zij er acht jaar kind aan huis.”…
Geen man meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 909 Er was één man,
die alleen thuis zat, al jaren.
Hij keek, naar de vele anderen
die zó gelukkig waren...
en zei: "Ik heb het niet getroffen!"
Ik dacht, als jij
geen risico tot waarlijk leven
mét liefde aandurft...
ben jij geen man meer
maar één groot klaagzang!…
Zoektocht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 204 Een reis te maken
voorbij de huid
tracht ik te vinden
zonder beladen draden
van alles wat iets was
is niets wat het lijkt
toen kijkt voorbij de horizon
tegen de wind in
om werkelijk één voor één
de raadsels te ontrafelen
en wil ik zijn
nu
onder de oppervlakte
van jouw witte roos
daar waar de geur van thuis brandt…
Van divers allooi
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 182 samen sponnen
zij het web
van werk en thuis
nog hechtten zij in
verre draden familie
vrienden aan het kruis
waarvan de mazen
kleiner dan de prooi vangsten
garandeerden van divers allooi
maar haar trekdraad bleef
de gouden ring want angst
voor echtbreuk zat er altijd in…
Van divers allooi
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 120 samen sponnen
zij het web
van werk en thuis
nog hechtten zij in
verre draden familie
vrienden aan het kruis
waarvan de mazen
kleiner dan de prooi vangsten
garandeerden van divers allooi
maar haar trekdraad bleef
de gouden ring want angst
voor echtbreuk zat er altijd in…
Amber Alert
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 268 Gedreven zocht je dan bij vriendjes thuis,
En in een mum was zoonlief weer in huis.…
NIEUWE KLANK
poëzie
4.0 met 2 stemmen 274 Bij al wie thuis moet blijven,
Zoekt lente een open raam;
Een droom van vreugdbedrijven
Laat ze achter met haar naam.
En steels, na dag zó blijde,
Zoek' jeugd haar avondblom —
Stil laantje hoort bij 't scheiden:
„Zeg, kijk je nog reis om?"…
rite de passage
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 het verdriet is niet
te stelpen soms
ze haalt het deksel
van het verleden af
ze reist terug naar
zoekgeraakte mensen
ze zweeft van herinnering
naar herinnering
beelden van geliefden
varen stil voorbij
een vage kinderstem
op de achtergrond
haar rite de passage
brengt haar thuis…
levens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 133 dit leven voelt
als vijf levens
en is nog
niet voorbij
er komen er nog vier,
misschien wel vijf
nog bij
en samen
met de levens
van vóór dit leven
en de levens
van hier nog na,
wordt dat
een hele brij
ik vertrouw erop
dat mijn ziel
de weg weet
dan kom ik
vanzelf ooit
thuis
bij mij…
Allemaal Beestjes
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 245 Nee, ik blijf lekker thuis en word tòch bruin,
Door Pokémons te vangen in m’n tuin.…
wijdverbreid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 89 ze liggen overal, op straat
de genen van de zon
in bos en park
blauw en licht
vermomd als warmte
dezelfde schaduw
het voorwoord is
van riet en oever
nergens uitstel
gaandeweg
in alle hoofden
naar een gedachte
aan een onbekend thuis
een tijdperk
als bruggenhoofd…
Wij gaan weer naar school
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 201 Terug naar school, ha fijn, het mag straks weer
Ik zit mij thuis echt stierlijk te vervelen
Met Pa en Ma die onderwijzer spelen
Maar waar ik volgens mij echt niets van leer
Ik ben nu eerst aan meivakantie toe
Van onderwijs aan huis ben ik zo moe…