Alle inzendingen over Toeristen

de stroomtrein vertrekt uit Dunedin vroeger stapten goudzoekers in zij droomden van rijkdom en weelde al hun gezwoeg bracht meestal niets het Victoriaanse station bezoek ik nu als toerist op het Octagon, met zijn museum kijk ik naar gezellig gewoel een stad niet te groot, niet te klein de wijken verspreid met veel groen en altijd dichtbij…

de toeristen lopen weer rond als witte vissen langs de kade ze kieuwademhalen het mooie weer ze laten de lentewarmte spreken tot hun moegewinterde gezichten ze lopen met zwemvogelvoeten tot aan de waterlijn waar ze zeedrinken met hun ogen want boven de zee anders dan in de grijze steden boven de zee staat het licht van een goddelijke…

natgeregende straten eenzaamheid overvalt mij jong als ik was, levensvol lokten de avontuurlijke verten bekroop mij het reisgevoel als stralende jets overvlogen nu zijn diezelfde verten een gevangenis voor mij zij zijn waar ik vertoef maar niet mijn thuis mijn thuis ligt daar waar ik onbekend ben in de verste verte een vreemde toerist…

Impressie overal zijn brede straten het frisse blad van lindengroen puin van oorlog en bouwputten gestadig verdwijnt de pijn riksja's, taxi's, dubbeldekkers sleuren toeristen door de stad Checkpoint Charlie, Sony, KaDeWe uit het niets de Hauptbahnhof iedereen kan weer ontmoeten bij de Brandenburger Tor brandpunt voor hoop en vrede…

reuze wachter in de nacht die de strijd heeft volbracht als wereldwonder ontsproot de havenpoort als moederschoot toevluchtsoord in woeste baren ontvlucht van duivelse zeegevaren de reus is nu verdwenen vervallen tot een hoop stenen de materie werd langzaam ververst in een andere gedaante geperst nu is de toeristen schare met…

Berlijn heeft nu een curry worst museum toeristen gaan er met plezier naartoe omdat men zulks met bier pleegt te serveren ik denk dat ik het ook een keertje doe cultuur hoef ik dan niet meer te ontberen want daar heb ik nog nooit veel aan gedaan en in musea veel er veel te leren zo wordt mijn opleidingsniveau voortaan ten minste even hoog…

die naam denk ik aan lijkt een soort langzaam verdriet en lang verleden maar loop je daar wat te wandelen als toerist en je ziet wat ponnies in die bossen in de buurt zwarte wolken en een kleine maan zagen we terwijl we wat praatten over de toekomst ik hou nu van Sleen dat dorp in Drenthe maar hoe kort zijn we er geweest…

Zo kreeg ik een ketting van vrolijke, witte bloempjes, die ik om mijn nek en rond mijn hoofd drapeerde, zoals men in Hawaï toeristen begroet.…

Een dwalende toerist op wandel door geilheid wordt zijn geest versmald In Wenen ziet men alles groot Van lusthof, beurs, tot décolleté. En ik benauwd voor steeg of goot drink koffie in het Stadtcafé.…

Met de dood is het als met een toerist die het mooiste meest authentieke plekje niet vond en aan de rotonde rondjes bleef draaien omdat hij de plaatselijke taal niet verstond en hoewel hij de weg in gebroken Engels kon vragen aan een beleefde local die het nut voor commercie wel inzag bleef de dood op een afstand rondjes draaiend binnensmonds…

Op het torentje van de Mezquita kon je haast alles zien; morsige toeristen, het mooie dal en bovendien het hunkeren naar gisteren, het vervagen van de geest, het droevige beseffen dat iets voor altijd is geweest.…

Mensen die toeristen werden ook. Toeristen die consumenten zijn. Vandaag verheft Corona zijn stille stem. Gelukkig hoor ik kinderen buiten spelen. Ook ik ben lekker buiten en vraag me af. Waarom merels graag in bossen zingen. Waarom mensen wel sneller slimmer, maar trager wijs geworden zijn. Het komt zoals het altijd ging en gaat.…

Amsterdam, zondagmorgen "The day after" Het is stil in de straten van Amsterdam het is extra stil waar je maar loopt weinig toeristen wat kerkgangers een enkel baasje met een loslopende hond Tolerant Amsterdam rust uit een verdiende rust na een geslaagde 'Gay Canel Pride' Een stad om trots op te zijn een voorbeeld voor…

Toeristen hoor en zie je overal Als de lente komt pluk ik voor jou tulpen uit Amsterdam zingen sommigen zelfs op de Singel dringen terwijl wij ze hier zo missen er per auto voor moeten omrijden al zijn de wegen nog zo smal Of de trein nemen en kijken op de lijn van Haarlem naar Leiden om de velden te zien bloeien tussen Hillegom en Lisse…

Het schip zucht op haar bogen Een laatste gelovige legt zich biddend neer Het binnenste niet langer opgetogen Want God is dood en herrijst niet meer Een laatste kiek wordt nog genomen Door een toerist die het heilige niet raakt Geen pelgrimstochten zijn er langsgekomen De kerk is oud en zwartgeblaakt En de dominee schuifelt voorzichtig…

Het is drijfzand, lastig maar er zijn geen beesten die mijn ogen uitsteken om me levend te verscheuren ook is er geen getij geen vloed die me verdrinkt ik zit alleen maar vast als in beton, het zand is hard geworden, ja als er toeristen waren zou ik naar ze zwaaien op hun foto’s, maar er is niemand ik voel niet eens meer hoe koud…

Kijk eens - zucht zij - zalig eindeloze ruimte zover ogen zien een late boer rijt z'n akker open elke portie wacht op bevruchting een enkele boom belooft rust en 's zomers boterhammen in de schaduw een sloot - de zekerheid van water - wie kan hier anders dan dankbaar zijn zelfs de toerist vergeet even zijn pijn…

wat toeristen zochten en dat in een saai dorp.…

intieme hemelpoort en zij heeft niets te klagen over de beursgang in de stad haar lichaam strelen is als thuiskomen in een vreemd land herinneringen aan die gezellige armoe van niet kunnen slapen de lakens koud en rimpels hard het gaat nooit voorbij deze vakantievreugde van liefde, volle liefde in het oude Amsterdam flaneren de toeristen…

Onze snelsonnetteur van vandaag, Wim Meyles, heeft zich gestort op het ergerlijk, storend, buitensporig uit spuigaten en in neusgaten lopende walmgedrag in en rond de dam der wallen... Als oud-Mokumgast - met voorouders uit diezelfde stad - richt ik mij op een andere wind, een die de stad tot ver in deze eeuw dreigt te overspoelen... _____________…

Vier doden en een boel vakantiepech Zou u wel zuidwaarts gaan met zoveel bosbrand? Stel dat ineens een nieuwe vuurzee losbrandt! Maar daar wuift het bestuur uw zorgen weg Het meeste vuur, stelt men gerust, bedaarde, bezoek dus zeker de verschroeide aarde.…

fluisteren toeristen en stadsen -tassenman deert het niet als men in hem een tijdelijke attractie ziet -vragen doen ze niet!- -------------------- thema-gedicht:daklozen…

bij eindeloos sneeuwgetij het water warm te schenken aan wie daar gewoon om vragen zou dit land bestaat erin rijk te zijn in alles waarvoor het gekend zomaar uit te delen in de vorm die helpt al heerst er soms wat droogte ieder hoogseizoen zijn mind're kant dan komt dat ander bod wat harder werken voor het Europees verminderde de toeristen…

Een nevelend waas voor mijn ogen Ik zie door een vliezig grijzige mist Loop struikelkrom half gebogen Botsend, als een blinde toerist Toch…Ik ken de weg, ik weet waarheen Hier naar links, dan naar voor Twee stappen om de tafel heen Ehhhh…. onder die plantenbak door Drie stap rechtuit tot bij de kast Trek de middenla open, zoek het hoekje Even…

Een jonge verkoper met flair kan bij ons wel door de beugel Wij genieten alleen maar, wij zien zijn talent Voluptueuze dames in badpak daarentegen laten we liever over aan Rubens, arme toeristen, hebben zij dan geen spiegel? Wij vinden onze schelpen toch wel, ons inmiddels geoefend oog is snel, en wij zijn vingervlug.…

Gamelan muziek kalmeert de aandrang van een op haast gerichte westerse toerist. Hij leert dat er naast de westerse weg van directe daadkracht. Een weg van zelfreflectie tot innerlijke beheersing aan de Gordel van Smaragd verplicht.…

de eenzame wandelaar vast een toerist denk zo maar oortjes/muziek tablet in hand korte broek vanwege de prachtige zomer niet zo raar rijk gevulde rugzak/drinkgerei nog erin gepropt opzij dit alles eind juni maand na mei deze evt.…

wel JA prik voor de zoveelste keer in de zwaar vermagerde huid voorts een pijnlijk toeristen ritje op zijn/haar getergde rug vreselijk roepen wij dierenvrienden luid met de prachtige slurf onder hevige dwang spelletjes verrichten zogenaamd fotogeniek olifantenliefhebbers steun de desbetreffende bekende stichting bekijk beelden…

Een stroom toeristen waagde zich Omhoog naar de Mount Everest Hun honger moest en zou gestild De top bereikt, hun dorst gelest Het is een sprookje, nee geen wens Een waaghalsmythe, een legende Weggelegd niet voor de mens Een nachtmerrie, een brok ellende Een durfal komt niet altijd boven Hapert op de hellingbaan Ach wees die piek maar…

Toeristen op zoek naar rust herademen hier: hun domein. Stilte is hun zeer dierbaar. Die verdween uit hun tuin.…