inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.260):

Wereldburger

door het raam kijkend
zie ik enkel de vreemde
natgeregende straten
eenzaamheid overvalt mij

jong als ik was, levensvol
lokten de avontuurlijke verten
bekroop mij het reisgevoel
als stralende jets overvlogen

nu zijn diezelfde verten
een gevangenis voor mij
zij zijn waar ik vertoef
maar niet mijn thuis

mijn thuis ligt daar
waar ik onbekend ben
in de verste verte
een vreemde toerist

en toch…….

Schrijver: Hieronymus, 5 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 330

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
7 oktober 2010
Email:
maryama37hotmail.com
Prachtig verlangend gedicht zo telkens maar weer zoekend naar thuis komen .....

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)