Alle inzendingen over Tunnel met lichtpunt

De bergen slorpen ons op tunnel na tunnel, totdat de stofzuiger van de tijd stokt, stopt voor de Gotthardtunnel: stilstaand verkeer, uren aan één stuk alleen de zon gaat vooruit, dalend net als ons humeur. Far niente, far niente ……

Ik loop door een donkere tunnel En weet niet wat ik moet Mijn hersens zijn zo nevelig Het is daar een dom gewroet Kon ik maar helder denken Straks doe ik iets verkeerd! Je niet door emoties laten leiden Dan heb je niets geleerd! Maar aan het eind van de tunnel Straalt toch een helder Licht!…

onder slaap Is de tunnel waar jij onbewust over rijdt Dat is onze tunnel.…

Ik wil jou voelen Samen met jou tegen de wereld, tegen iedereen Jouw lichaam door de ogen van een blinde waarnemen Ik wil jou alleen Ik wil jou zien Midden in de duisternis jou als lichtpunt zien Jou hebben als houvast, het lichtpunt tot me nemen Het dragen als mijn eigen last Ik wil jou horen Door het daverend applaus van een druk publiek…

tunnel Al lang zichzelf En elkaar zijn Kwijtgeraakt…

'Moet-je-doen' Door tunnels van groen lopen door manshoog gras door zomers geel koren Onder.... de Eiffeltoren de Utrechtse Dom mag ook in elk seizoen Blijf wel naar voren kijken..... niet opzij Blijf ook adem halen diep ademhalen bij elke pas of stap Door tunnels van groen lopen...... moet-je-doen.…

En als lichtpunt in je leven staan. Het geluk moet je durven te vertrouwen. Kan dat niet, dan gaat het mis. Want van geluk moet je gedeeltelijk je leven opbouwen. Tot iets wat het mooiste voor jou is!…

Nederland heeft zeker een tunnelvisie een visie op tunnels maar blijft er ook te vaak in hangen in tunnelvisie!…

Mijn donkere kind dat door een warme tropenwind naar ons toe werd gedreven en vanaf toen een lichtpunt werd in ons wat stil en kleurloos leven Jij bracht ons warmte zorg en hoop en liefde als geen ander ik zou voor jou als het even kon zo in jouw kleur veranderen…

De veerboot die ons voor problemen stelde Wanneer ie tijdens noodweer te onpas Een dagje uit de vaart genomen was Verdwijnt sinds heden van de Westerschelde Maar wie nu in de tunnel stil komt staan kan evengoed nog wel de boot ingaan ...Het rijden in de langste tunnel van Nederland lijkt vanwege het ontbreken van vluchtstroken en parkeerhavens…

Het was zo dichtbij En toch zo ver weg Het licht werd feller De tijden van donker Waren verdwenen Als sneeuw voor de zon Het diepe dal in het leven Was gevuld met hoop Waardoor het gat verdween Zwarte punten werden licht Hoge treden veranderden in lage treden De maan verdween voor de zon De zware storm verzwakte Waardoor jouw…

Heb jij ook iets met kleine wonderwezens die je gras uit alle macht in stilte als hezbollah en hamas gaan omwoelen, dat zijn de irish puppies, de tuin ieren die gangen graven om het hek te openen op kieren ze doen het stiekem ongezien ze doen het meestal 's nachts…

Als de Zon wil ik zijn Stralend, warm Liefdevol Een lichtpunt in jouw leven Als de Zon wil ik zijn Vrolijk, blij om jouw bestaan meer kleur te geven Als de Zon wil ik zijn Mijn zonnestralen op jouw gezicht Als de Zon wil ik zijn in jouw leven Meer liefde Meer licht Als de Zon zal ik zijn…

ik leef in mijn gedachten rennend door een tunnel van angst muren kijken mij dreigend aan de angst is overal, in mij, naast mij, voor mij, achter mij, boven mij ik ben vervuld van angst hijgend ren ik door naar het streepje licht in de verte eindelijk kruip ik uit de tunnel naar het licht ik voel dat mijn gedachten de angst…

In een tunnel sneeuwt het... Onder de golven waait het.. flink, terwijl ik flink drink…

Ik zie een lichtpunt in een traan. Spijt...? dat het ons zo is vergaan?…

Op een boerenbedrijf nabij Goor Komt een grote tunnel voor 't spoor De boer was al bang Voor een overgang Maar hij gaat er nu onderdoor…

De baas van de HSL-stichting is blij met de tunnel-inrichting. De grens nadert snel maar dat geldt ook wel voor de Mof uit de andere richting.…

Het ik gevoelloos Zo lang, te lang, Emoties die zich Niet meer lieten Kennen - Afgevlakt gevoel In een mens die zichzelf Verliest aan een wereld Verloren in schuld Asgrauwe hemel overdag Ondoordringbare nacht Een lange tunnel Zonder vluchtstrook Onbewust biddend Dat er aan het eind Van de tunnel weer Licht mag zijn…

ik heb je achter mij gelaten wakker geworden met een schreeuw op mijn lippen, wedergeboren vergeten het wegzinken in onbewust schuldgevoel de verlichte tunnel is dus niet het einde…

De nacht is duister donker gefluister De nacht is stilte geluidloze kilte De nacht is maanlijk lichtpuntig bekijk De nacht is zwart kleurloos hard De nacht is Ongeloofelijk Werelds koninkrijk Maar dat maakt allicht niet uit Want de nacht is slechts een plek waar De morgen weer kan komen…

Flarden mist Heiige weilanden Een stille wereld Vroeg in de morgen Langzaam verschijnt een lichtpunt Kleurt de hemel In een zacht oranje gloed Verlicht de stille wereld De wereld ontwaakt Gaapt en rekt zich uit Kijkt nog slaperig om zich heen De stilte wordt langzaam verbroken…

Steeds weer, wanneer je denkt 't Zien zitten, doe 'k niet meer Schijnt toch, God weet vanwaar het komt, Dat kleine lichtpunt weer. Zie ik een glimlach?…

Als de zachte gloed die kaarslicht kan geven Was jij een lichtpunt in mijn leven Helaas door ziekte werd jij gesloopt Niet de genezing waarop zo werd gehoopt Na een korte en oneerlijke strijd Was het uiteindelijk jouw tijd Door een stille wind werd de vlam gedoofd Hopelijk heb je gevonden, waarin je altijd hebt geloofd…

ik schaduw zijden voel het lijden dat geen licht meer kan verdragen stop de pijnen die om meer verdoving vragen breng rust en stilte terug dan ontvlamt de geest zij weet het lichaam is al veel te lang geweest wil naar het warme licht vliegt in paradijselijk bereiken uit de tunnel zonder zicht schaduw heb ik meegenomen maar op…

volt tong trekt zich terug in de mond van een tunnel de tong als mond praliné ----------------------- uit: 'Batterij', 2004.…

lange dunne man grijpt naar zijn eigen billen hoorde telefoon zijn handen dansen betasten zijn hele lijf waar is dat ding toch mager lijf beweegt totaal theater op straat geluid uit zijn zak voorbijganger lacht ontvangt schouwspel als geschenk lichtpunt van de dag…

zweven leven vergeten tunnels licht onmondig stikken gevoelloos stromen oogverblindend zicht de verte wenkt zal zich sluiten als eindeloos geschenk…

ik ben geboren uit een zee van liefde die badend van verlangen de aarde een zonnekind wou schenken als een lichtpunt uit de hemel gestuurd door alle sterren en gedragen door de wind viel ik in de moederschoot hier blijf ik even dwalen pluk de vruchten van de dag eens zal ik mijn lichaam achterlaten en mag mijn ziel in hogere sferen…

het is zeldzaam stil vannacht ik adem op niveau om de rust niet weg te hoesten noch te rochelen geen alarmfase één meer niet nog een keer door de tunnel naar de verkeerde kant happen…