Netgedichten

netgedicht (nr. 23.145):

Levensweg

ik ben geboren uit een zee van liefde
die badend van verlangen
de aarde een zonnekind wou schenken

als een lichtpunt uit de hemel
gestuurd door alle sterren
en gedragen door de wind
viel ik in de moederschoot

hier blijf ik even dwalen
pluk de vruchten van de dag
eens zal ik mijn lichaam achterlaten
en mag mijn ziel in hogere sferen verder leven