Alle inzendingen over Tweede

Ik geef mezelf een tweede kans. Ik geef andere mensen een tweede kans: dichtbij of ver weg. Ik geef de aardbol een tweede kans... maar géén derde kans: dan is het te laat! Neen. Een volwaardige en oprechte kans vanuit een eerlijk hart.…

Vrede, maar het dient ons hart te raken, dat tweeënzeventig jaar na het einde van de tweede wereldoorlog een nieuwe oorlog op de wereld de mensheid nog zo goed kan smaken. Vrede, maar laten we er tweeënzeventig jaar na het einde van de tweede wereldoorlog nu eens lering uit trekken. Duurzame vrede begint in ieders mensenhart.…

het was tweede klas maar meer kon ik echt niet vragen stralende ontvangst met warme lach bloemen fleurig net geplukt in de kas blijheid recht uit het hart dus weg met het etiket tweede klas het is iets dat niet meer past in de maatschappij die wij dragen vandaag een relikwie uit rangen en standen wij kiezen voor stranden…

Een grote zwarte BMW, een baan als interim, een tweede huis in de Vendée en een kind op het gym.…

Zijn tweede schepping was nog beter: de miereneter.…

Zij kwamen na jaren uit Brabant weerom: Mijn tante Aleid en haar tweede man, Tom. - naar F.L. Hemkes…

het leiden van een tweede leven bedreven door verboden liefde is het begaan van een chronische leugen die onherroepelijk verlangt naar meer…

Ik was der kinderen tweede moeder, En als ik in de woning kwam, Daar stonden ze allen rond hun vader, Gelijk de scheutjes rond de stam. Hij zette 't kleinste op mijne knieën, En lei zijn handjes in de mijn, En zei, dat het mij lief zou hebben, En dat het zou gehoorzaam zijn.…

misschien vind ik ooit nog eens het geluk en de weg terug naar mijzelf bij jou vinden onze ogen elkaar zonder woorden als in betoverende dromen als in een waanzinnig verhaal alsof een eindeloze ruimte een tijdloos moment een fractie van een leven begint bij jou…

ervaring in de genen geschreven Ik lift met een nat pak naar huis ben weg als de politie arriveert die gelijk gaat dreggen en niet blij is met mij als ik bel Angst heeft tijd en ruimte nodig worden we verrast is er geen tijd vallen we terug op ons instinct omzeilen het moderne verstand *** Gedicht gebaseerd op verhaal ‘Tweede…

Daar staan ze al, die irritante koppen. Ze komen op het plein voor weer een jaar en maken ruzie, trekken elkaars haar. Het gaat maar door, ze weten niet van stoppen. Dus Pechtold, Wilders, Halsema en Hamer: hou op, of anders: “ga naar jullie kamer!”…

De Tweede Kamer boekte verre reizen en de vooruitgang houdt een zomerstop. Dus Geert doet er een schepje bovenop en noemt moskeeën nu weer 'haatpaleizen'. Mark Rutte maakt zich liever, en met flair, op dansfeestjes bij meisjes populair.…

Een vreemd soort Weemoedigheid hangt Langzaam in de lucht, Loom als was het een Vooruitgeschoven zomerdag Die net als mijn gevoel Te koud is voor de tijd Van het jaar - een lage, Verschroeide geur van Weemoed die overblijft Van alles verterend vuur En die tastbaar resultaat Lijkt van jouw sterven In dit lijdensuur…

Mijn leven lang heb ik je Bij me gedragen, zonder het Te weten, zonder het te zien, Heb me uitsluitend bezig gehouden Met de voorkant van de waarheid, Daar hoefde ik het minst voor te doen, Die is het makkelijkst te zien, Zonder me ooit om te achterkant Te bekommeren, die een heel Andere waarheid laat zien…

Duizenden foto's op talloze Sticks in ontelbare bestanden, Niet één blijft me bij - Binnenbeelden die zonder tussenkomst Van virtuele macht zijn opgeslagen Zijn de ware beelden - Niet één is overbodig.…

Ik werd geschopt, uit elkaar gestampt, niemand die mij uit mijn lijden kon helpen. Vrienden werden op dezelfde manier volledig stuk gemaakt. De nagels werden uit mijn buik getrokken, gaten bleven over. Wonden werden niet verzorgd, door het trekken en sleuren nog erger gemaakt. Het zag er echt niet goed uit. Ik had hen zo vele jaren gediend…

De meeste Kamerleden ratelen Gaan daardoor af als de bekende gieter Maar Omtzigt niet, bravo voor onze Pieter Verheven boven hen die zwatelen Als Pieter doorbijt, wordt men zeer nerveus Hij neemt z’n Kamerlid-zijn serieus!…

zwerven om haar heen, die reikhalzend de vleugels strekken, zweeft zij mee omhoog naar niet ontdekte streken, er is iets - in haar aureool wat haar naar de aarde trekt, Wat later staat ze onbewogen, vol verwachting aan haar venster op de lippen fluister ze een naam, er welt een ster in haar blauwe ogen, een Messias wordt niet voor de tweede…

Voor de tweede keer in zijn leven raakte het onvolmaakte in een spiraal van streven Ooit greep hij zich vast aan de filosofie van de tijd Zijn wens bleek een contrast De eerste keer was fataal een poging tot permissie een toekomstideaal De tweede keer was een onthaal een dilemma zonder grenzen verdwenen moraal Nooit gaf zijn…

Waar ben ik je verloren Was het na de tweede of de laatste lach Ik zal het nooit weten Maar een ding is zeker Ik mis je, van de eerste traan…

Een mooie vrouw behaagt de ogen, een goede vrouw behaagt het hart, de eerste is een juweel en de tweede een schat.…

Als ik het woord brood lees hoe snel ga ik dan van de eerste naar de tweede o? En als ik het schrijf? ----------------------------------- uit: 'Tellen en Wegen', 2011.…

als ik een mandarijn ben, ben jij mijn tweede deeltje. hij is alleen maar rijk. jij..? als ik een poeziezwerver ben, ben jij het tweede coupletje. hij is alleen maar talentvol. jij..? als ik talentloos ben, ben jij mijn belangrijkste muze. hij is alleen maar mooi. jij..?…

als ik een mandarijn ben, ben jij mijn tweede deeltje. hij is alleen maar rijk. jij? als ik een poëziezwerver ben, ben jij het tweede coupletje. hij is alleen maar talentvol. jij? als ik talentloos ben, ben jij mijn belangrijkste muze. hij is alleen maar mooi. jij? als mijn ogen Gods ramen zijn, ben jij de mooiste.…

voor haar gekozen In levensfase drie hun tweede jeugd 27 april 2019…

het licht en de wolken der hemelstreken met het masker op ons gelaat nu de corona golf ten tweede male over ons heen slaat elk zijn eigen weg in eenzaamheid en wellicht later, veel later pas ontdekken wat covid 19 was…

de stem komt uit de wolken hier beneden is het niet serafijnen dalen af langs blauwe bergen fonteinen van licht een vergezicht voor een donker land opgesloten en dicht…

Ik ben blij dat ik mag leven en dankbaar dat ik er mag zijn Gelukkig, dat ik mag beleven Hoe mooi het leven toch kan zijn Ik ben blij, dat ik een tweede kans kreeg En dat ik kindren hebben mag En dat mijn moeder nog mag leven, ondanks toch zoveel tegenslag...…

weer over mijn gevoel heen ik lijk dan soms ook sterk Maar dat is slechts de buitenkant want ik wil niet dat jij het merkt Ik gun jou jouw geluk heel erg maar ík voel alleen maar pijn Maar om jou niet te kwetsen probeer ik sterk te zijn Die ander heeft je voorkeur zo denk je nú zelf althans Maar stiekem in mijn hartje hoop ik op een tweede…

jij hebt nooit kleding gedragen alles paste jou als tweede huid waar alleen het verschil in kleur de verassing was van het huis zo makkelijk gleed jij ook als laatste puzzelstuk een divers gezelschap in ieder opgetuigd naar laatste snit en hype de omgangcode werd met een lach aangeboden ondanks het kleurrijke van een kameleon…