Alle inzendingen over Verder gaan

Ze smeedden onlangs ongekende plannen: Zij willen voortaan samen verder gaan ’t Idee is nu om Mark een dezer dagen Als ceremoniemeester te gaan vragen…

Laten we ons verheugen in de Heer Hij gaat ons voor en maakt ruim baan Wij kunnen nu veilig verder gaan Want God ziet in gunst op ons terneer. ( Woorden uit Psalm 32)…

Laten we ons verheugen in de Heer Hij gaat ons voor en maakt ruim baan Wij kunnen nu veilig verder gaan Want God ziet in gunst op ons terneer.…

Ik creëer mijn eigen wereld Het is een spel dat ik vaak speel Ga dan al mijn grenzen over Durf dan alles, bijna te veel Moet soms eventjes ontsnappen Uit mijn dagelijks bestaan overstijg mijn eigen kunnen Daarna kan ik weer verder gaan…

Als ik van de aarde nu verdwijn m’n leven hier dan is gedaan, zal er vast wel iemand zijn die me helpt met verder gaan?…

Er past daar rouw als herfst voor de zwarte esdoorns uit zwevend zaad ontstaan zodat het op kan houden roekeloos en geschift te zijn Zonder haar geen zin meer kunnen vinden in zonder haar verder gaan geen rode draad van jaargetijden bij zonsopgang en ondergang…

Je zegt me te vergeten wat er was tussen jou en mij je zegt me door te gaan met leven je liefde is voorbij je zegt me mijn gedachten niet naar jou te laten gaan je zegt me, niet te wachten op een samen verder gaan maar, bij alles wat je zegt vergeet je te vertellen hoe mijn liefde, zo oprecht het zonder jou moet stellen…

Al dan niet bewust trilt de dag nog wat langer na als een snaar op het gemoed waar klanken in verder gaan ik kijk met weemoed naar de vergleden dagen die eerder geen hele noot raakten hoor nu anders dan voorheen haar onvergetelijke melodieën niet verloren gaan.…

Je kan mij toch zo niet achter laten en verder gaan hopend dat wind, regen zon en maan zich zal bekommeren om mijn bestaan gaf jij dan niets om mijn zijn voorbij de herinnering van pijn schrijf voor mij jouw oorsprong in naam zodat ik kan bestaan…

Maar excuseer mij, voor wij verder gaan.” “Belangrijk is dat u weet wie ik ben: Welnu, mijn naam is Winnetou Cohen.”…

sommige avonden vallen pas wanneer de liefde zich heeft neergelegd in het niemandsland van mijmeren verstopte dromen die niet verder gaan dan de volgende slok of een lopende zin om toch nog de kunst te verstaan dat te verbeelden op een krimpend eiland waar niets verder komt dan een kort weekend…

Hij kon niet verder leven en heeft het opgegeven. Z'n vrouw en kinderen moeten alleen verder gaan... gesteund door vrienden om hen heen. Ze staan in deze moeilijke tijd niet alleen. Het heeft op mij een diepe indruk gemaakt. En heeft veel mensen geraakt.…

gaan met je leven Maar nooit je liefde voor je kind vergeten Al is het heel moeilijk en heel zwaar Jij moet met je leven verder gaan…

Jij En ik Samen is mijn wens Voor altijd Nooit stopt het Ik kan mijn liefde voor jou niet beschrijven met woorden Alleen met daden Ik wil je zien Vast pakken Als een nooit eindigende droom Was het maar waar Als een glamour-girl moet ik verder gaan Zonder jou Of toch met je?…

waarom brandt je hart door niet gezegde woorden trekt de rook slechts moeizaam op uit zaken die je stoorden er is geen liefdesstrijd we zijn het eens over alles dat je griefde kom laten we nu samen verder gaan ik steek geen nieuwe brand meer aan…

Stil staan brengt je niet veel verder toch helpt het je beter verder te gaan. Stil staan overpeinzen nadenken handelen. Stil staan bij het schrijven en zeggen van woorden en zinnen -verder gaan-…

Toch moet het leven verder gaan, Al doet het pijn vandaag.…

weten dat het bijna voorbij is een ander perspectief onvoltooid achterlaten dat leven een nieuwe einder eindigheid is afscheid nemen en verder gaan over de drempel van het onbekende waarover niemand iets weet blind binnengaan een éénrichtingsweg naar het ongewisse…

Misschien mis ik nog wat maar ik kan weer verder gaan met mijn leven. Aan elke scherf kleeft een verhaal dat ik niet kan vertellen. Sommige zijn zo erg dat mijn leven weer even terug was naar toen. Nu gaat het wel weer ik ga verder met leven hoe ik dat goed moet doen: die scherf ben ik nog kwijt.…

jij bent die ene die ene in mijn hoofd jij bent diegene diegene die mij verdooft ik zie je lopen, ik weet meteen met jou wil ik verder zonder jou ben ik zo alleen jij bent die ene die ene die ik zie staan als ik jou zie weet ik meteen met jou wil ik verder gaan…

gedachte zie mij aan gedenk mij doordrenk mij laat mij niet verder gaan gedachte fluister mij toe herinner mij bemin mij speel toch geen kiekeboe gedachte slis in mijn oor ‘k vergis mij ze mist mij bij haar vind ik gehoor gedachte wát dacht je…

Was je in mijn leven Voor altijd maar gebleven Zonder afscheid was je weg Huilend terwijl ik bloemen neerleg Denk ik aan de keren dat we dansten Zwierden Lachten Nu moet ik zonder jouw hand in die van mij Verder gaan met wat ik deed Tijd gaat voorbij Ik wil dat je weet: Jij blijft bij mij.…

je schreef zwarte woorden ik poetste ze tot grijs wit wilden ze niet worden ik lees ze tot een zin het begrijpen wil er maar niet in je strooft in verder gaan de cohesie is mij grotendeels ontgaan plaats je kleuren laat het licht je leven zien ik proef je toch wel in je geuren…

In jou wil ik verdrinken, met jou wil ik verder gaan. Ik hoor mooie melodieën klinken, kan niet wachten, blijf niet staan. In jou heb ik mij verloren, mijn dromen en al mijn zorgen. Met jou gaat het me weer lukken, om elke dag het leven opnieuw te plukken.…

Laat ze niet met me verder gaan, zo'n metgezel hoef ik niet. Het is te veel, veel te veel om op mijn schouders mee te dragen! Neen duizend maal neen, zo kan ik niet echt verder. Ginds, is er thuis met zoveel herinnering aan al wat er niet was! Ik... weet niks meer duidelijk of ik nog verder wil, Of ik nog verder kan.…

Een nederlaag gelaten accepteren, terneergeslagen verder gaan. Proberen van ’t fiasco iets te leren… Hoe pak je dat in al je wanhoop aan?…

Koester het, en het zal je verwarmen, in je koudste uren, met liefde omarmen Een herinnering, bij iedere traan, houdt je staande, laat je verder gaan.…

Waar ik sta daar blijf ik verder gaan er is geen lucht zonder klank anders is het licht of getemde wind en ik stroom door in de gangen van de mond het roodaangelopen festijn knikt de zwarte nek van het geluid -gelukkig is er lucht- zo smaakt alles opgekropt of zoet of bitter of niet…

ze reiken verder, gaan langer mee dan de pen waarmee men schrijft. Woorden, als maar woorden, en ik... Ik ren met al die worden mee. Een droomzacht lied, dat kom ik zomaar tegen. Zal ik het zingen, vol en luid, hier staande op deze dorre oever? Of daar waar het opgeschoten riet zomaar verder groeit. Woorden... woorden.…

Ik kan opgelucht adem halen en weer verder gaan.…