Alle inzendingen over Vergeten

Wie zal het tij nog kunnen keren van dementie, korsakov en andere gaten die dagelijks in ons denkwezen worden geschoten, -'t is eigenlijk zwaar kloten- als de dingen van de dag passeren, en achteraf pas blijkt dat je vergeten bent je bloedeigenste kind, je dochter te feliciteren?…

Even alle zorgen vergeten Heerlijk om even weg te zijn, Maar al is dat moment voorbij, Heb je helemaal niks meer.…

op een dag zullen de lijnen op mijn lijf tastbaar zijn regen zal mij vinden en mijn karkas dragen alsof alles met het waarnemen verdwijnt en enkel nog de waanzin wordt opgenomen in verbeten visioenen het wordt donker in de schaduw van de maan ook de tijd uit vergeet-mij-nietjes genomen…

Maar als ik slaap, dan is haar droom in mij en zegt mij alles wat ik wilde weten, dat zij nog leeft en mij niet is vergeten en andere lieve leugens over mij.…

Rododendrons violet sneeuwwit en bloedrood viooltjes blauw en geel primula's en margrieten geraniums aan de muur bosanemonen wild en frêle vergeet-mij-nietjes lelietjes-van-dalen 't is straks weer mei het maakt mij blij…

zo vaak voor de laatste keer gekeken naar de maan voor de laatste keer gedachten aan jouw naam vergeten voor de laatste keer omhoog naar de sterren verder en niet meer omgekeken de laatste keer beleef ik beleef ik jou telkens weer…

als stenen mij leren vliegen en moed me leert te huilen als stelen mij zou geven en de dood me leert te leven als ik met breken iets kan maken en met vergeten meer zou leren als ik met niks iets zou kunnen en met de waarheid zou gaan liegen zal liefde dalend stijgen en haten houden worden…

Wie vrijkomt vergeet de oren aan het hoofd van de ander. Als hij lacht wordt zij een ander misschien. --------------------------- uit: 'Witte adel', 1991.…

mijn handen in je haar je handen om mijn gezicht als wij met ogen dicht landen in elkaars hart totdat alles eindig waar is mis ik jou vergeet jij mij wensen wij sterren in de nacht als wij zacht andere handen raken…

Je mag het weten Ik ben je niet vergeten Ik heb je laten gaan Maar ik kan niet stil blijven staan De wereld is als een lopende band Je kan niet stoppen Je moet verder gaan Je kan niet blijven waar je bent Kon ik maar terug in de tijd Dan was alles anders Dan was ik blijven staan Samen met jou…

De kamer is leeg het verleden is een kiezelsteen alle scherpe randen zijn nu afgesleten alle herinneringen vergeten de kamer klinkt hol van leegte vol woorden eens hier gezegd worden door de stilte weerlegd alles voorbij voorheen de kamer is alleen.…

zaken veranderen ieder moment wij geen cent waar eigenlijk waar vergeet grom richting dom zo dom o zon donderklots verfijn wat zijdelings wegvalt ik vriend zie dingen alleen…

resonantie klinkt door in vibrerend woord en daad het liefst zing ik voor jou, in de maat lief wil ik je zingen en fluks vergeten maar dat gaat niet zo gaan de dingen het staat geschreven en iedereen moet weten, het moet er in gewreven het liefst zing ik jou…

dat heb ik vaak Het was een Belg, zijn naam ben ik vergeten Alleen de jury weet nog hoe hij heette Hij prees de leden voor hun goede smaak Welk werk heeft vorig jaar die club behaagd? Hou op, hou op, dit is te veel gevraagd!…

In Haren heeft ie lang genoeg gezeten Maar nóg een feestje zit er echt niet in In ‘Project Exit’ hebben ze geen zin De laatste keer zijn ze nog niet vergeten Op 1 april gaat hij z’n post verlaten Dat is een goeie...hou hem in de gaten…

Vergeet de wind niet die je zal omarmen, herinner je de wolken die je naar je dromen zal laten verlangen.…

Eenzaam gebogen schuifelt de oude man door het verstrijken van de tijd getekend Het lichaam is een oude versleten jas geworden gevuld met vergeelde dromen Het sprankelende kind dat ooit was is vergeten gehuld in de nevelen van het geleefde leven…

De kranten hadden het al aangekondigd; 'U zult de ganse dag slechts lopen puffen' Dus heb ik maar zo'n beetje zitten suffen Me aan gezeur en 'warrum hè' bezondigd En verder niks gedacht dat u moet weten Ik zou dit versje ook maar snel vergeten.…

het is niet de eerste viool die sterren aan de hemel doet dansen winter in lente verandert door de warmte van haar toon jij bestrijkt vergeten snaren tot melodieën uit ongekend talent met een liefde die ieder mens vanaf zijn geboorte al heeft gewenst…

Herhaaldelijk klonk het uit Coen zijn mond: “We moeten hier de strijkstok maar vergeten. Integer laten we aan ieder weten: De Stichting Alpe d’HuZes is kerngezond.” (“Maar als er dan een manager moet komen, Vind ik drie ton toch lekker meegenomen”).…

'Nee schat,' zei ik, 'ik zou het echt niet weten; Al was het zo dan ben ik dat vergeten Je weet het toch, ik hou alleen van jou.' 'Toch doe je stiekem of zie ik soms spoken?' 'Nou schat, ik acht me echt niet aangesproken.'…

Dan kun je het vergeten Dus snel naar bed, natuurlijk zonder eten…

Het zal nog even duren, Voor ik je kan vergeten. Want nog altijd, Zie ik, Wat jij kan zijn. En jij, Jij bent wie je altijd was.…

Over de velden ligt een sluier alsof die mij zeggen wil: bedek, vergeet wat is geweest en til gedachten op naar nieuw, toe kijk nog eens, probeer het, vol verwachting, als een kind naar al het nieuwe wat nog komen gaat. -----------------------------------…

staan voor de slachtoffers die zijn weggevoerd vanuit het doorvoerkamp Westerbork vandaag ligt het verscholen onder 'n dik pak sneeuw toch torenen de stenen met daarop een Jodenster er boven uit opdat we nooit en dan ook nooit zullen vergeten…

Och, ooit vergeet ik nog haar klank en ‘t ruiken van die liguster dauwend langs de luiken want dodelijk ont-hegt teert het musje weg.…

hij vertelt het verhaal dat hem het beste uitkomt hij is vergeten wat hij zich liever niet herinnert hij overschreeuwt zijn met scheuren en kieren gevulde bekentenis een rondje roept hij een rondje voor de hele zaak buiten hechten regendruppels zich zacht fluisterend aan de betraande vensters…

Zonder juiste papieren, Verleden om te vergeten, Toekomst ver uit zicht. Op weg naar Waar...!…

Het is vandaag een dag die ademt in haar sfeer herinnert aan de lach een glimlach van weleer De dagen zijn verstreken in het ritme van de tijd wat na de laatste tikken haar ter rusten leidt Vergeten doen we niet natuurlijk is er verdriet maar ook dankbaarheid voor de nu afgelopen tijd…

Tja, dat kan Groot ongemak voor de account-bezitter En voer voor quasi-lollig vals getwitter Er kwam online weer heel wat deining van Met achteraf de tijdlijn-commentaren Die na wat likes alweer vergeten waren…