Alle inzendingen over Verlangen OR Sterren

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

wanneer de wind zijn adem mengt in een regen van verlangen een zee van sterren de nachtelijke hemel spiegelend overheerst dan laat ik mij dromend meedrijven in de saamhorigheid van een mooie werkelijkheid…

onder een deken van sterren in het licht van de maan voel ik liefde in warmte gegeven wil ik een droom niet laten gaan een droom in duizend kleuren intenser keer op keer laat gevoelens zacht ontwaken elke nacht verlang ik meer sterren zullen verdwijnen wens na wens vergaan als een zucht in de morgen laat ik die kleuren gaan gedragen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

als een zucht in geborgenheid verglijd ik in diepe dromen waar verlangen tijdloos wacht op het ontwaken van de dag waar de helderheid van sterren voor eeuwig zal verdwijnen de komst van de prille morgen kleur aan de wereld schenkt zodat liefde kan ontluiken in verlangen naar elkaar waar een ster in de nacht tijdloos op me wacht…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

Ik kan het niet goed omschrijven Nieuwschierigheid overheerst De rest van de sterren verdwijnen Ik ga liggen onder de hemel Wachten op dat zelfde moment Het was een flits Het smaakt naar meer Mijn gedachten blijven bij die ene flits Dat geweldige moment Mijn verlangen worden groter Het vervaagt lichtelijk Hoe meer het vervaagt hoe meer…

als de toekomst in sterren het verleden herbeleeft hunkerend verlangen zichzelf zoekt in dromen zal de tijd ooit beamen hoe gelukkig wij waren samen waar momenten ooit verloren vandaag worden herboren…

de hemel is door gevallen sterren in ijdele hoop verduisterd een stem klinkt van verre die als zachte mist een bloemlezing uit verlangen fluistert om te zoeken wat niet is om te hervinden wat in het voorbijgaan verloren ging, de bestemming ongewis…

in verhoopte dromen kleurt de avond rood waar wensen vervult in tijdloos verlangen sterren willen raken mij eeuwig laten slapen tot ik verdwaal in het niets verloren in dromen verlang naar jouw tranen jouw hand op mijn hart als een streling vol liefde die wensen vervult mijn hart zal bevrijden in liefde gehuld…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

toen we de woorden nog niet hadden en klanken haperend aan ons kleefden leefden we in duisternis kwamen voort uit de traan van een godenoog verborgen ons onder een tapijt van mos alles wat we wisten stond in de sterren geschreven met schorre klanken knabbelden we voorzichtig aan woorden proefden aarzelend het verlangen…

als gefluister van een stem harten laat dansen het schijnsel van een ster verlangen onthult ontwaakt een droom de hunkering naar liefde bereikt de nacht oneindigheid waar niets verglijdt in hartverlangen sterren dansen in gefluister…

terwijl haar lichaam zich verwijdert van mijn geest en haar hand met tijdloze gebaren uitgetrokken kleren leest streel ik zachtjes warme lakens van het bed dat zij verliet en verlang intens naar haar verschijnen als de maan weer sterren ziet…

ik vang zonlicht met mijn handen gevouwen in 'n kom ik poets haren met wat sterren de ene recht of andersom ik lepel kuiltjes in jouw wangen opdat men ze beter ziet ik spiegel schoonheid van verlangen meer zeg ik niet…

in een ongebonden vlucht en de loop van verre sterren het eeuwig verlangen naar verleden.…

't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen…

de nacht in rust harten bedaren verstrengeld al één verlangen zo zacht tot het ochtendgloren maanlicht omhelst sterren verdwijnen een liefde ontwaakt die nooit wou slapen sluimerde zacht om ooit te ontwaken als de mooiste dag…

Horen Spaanse schetsen Roken Amerikaanse sigaretten Hollandse biertjes lessen Onbenullig kletsen Verlangen naar langer Terwijl staren naar sterren Gevoel van geluk Melancholie tegelijk Onderuitgezakt in tuinstoel De koning te rijk…

Je zegt je bent vrij maar jouw hart laat de kooi gesloten is er een grens aan pijn een grens aan verlangen of een grens aan tomeloze liefde slechts de sterren kunnen het vertellen ik laat jou wonen in mijn dromen bivakkeren in mijn hart…

de sterren flonkeren zacht aan de hemel Het is een sterrengewemel. Ik denk aan de dag die voorbij is gegaan. Hij was koud en kil iets wat ik niet wil. 'k Verlang naar de zon een dag die zo begon... Morgen prijkt hij aan de lucht! De regen neemt dan weer de vlucht.…

als een lach in jouw ogen mijn tranen beroert het zachte van jouw stem stilte brengt jouw omhelzing in de nacht mijn verlangen wekt jij in al jouw pracht mij de sterren schenkt beloof ik jou elke morgen dat vlinders nooit verdwijnen sterren eeuwig schijnen dromen in het leven een bloem die niet verwelkt licht door het duister…