Alle inzendingen over Voetje voor voetje

ver van huis voetje voor voetje waar een zee van bergen heerst die het veld niet ruimen zal waar je niet ontsnapt aan ongebaande paden waar geen keus is dan te sterven of te overleven voetje voor voetje ver van huis…

Voetje voor voetje Stoep is ijsbaan geworden Sokken om schoenen…

een man schuifelt wankel langzaam onzeker voetje voor voetje een man denkt na over de volgende stap verdriet kan niet vlug het heeft tijd nodig…

voetje voor voetje uur na uur lopen ze in een eindeloos lange slinger vrouwen, mannen, kinderen opa’s en oma’s ontelbare kilometers, net zo lang totdat iemand de poort zal openen om hen te verwelkomen en te omarmen met vrede…

op spitsen van tenen over het smalste koord balanceren wij voetje voor voetje omzichtig tussen schrikkels dodelijk scherp levensbedreigend aandacht gefocust op eigen behoud alleen dat onverbiddelijk en totaal…

Wisselend getij 't werd eb, de zee liep weg voetje voor voetje. Wandeling aan zee Ik kijk achterom naar jouw kleine voetstappen in het natte zand vertedering treft mijn hart in een verstild ogenblik.…

Stap voor stap zet ik voetje voor voetje plaats ik, zucht na zucht slaak ik traan na traan pink ik weg, al loop ik niet achteruit, mijn lijf gaat dat wel, stap voor stap, voet voor voet, zucht na zucht en traan na traan!…

voetje voor voetje schoorvoetend snelwegen, wegwezen wandelpad stapje voor stapje modderschoenen schone lucht adem gehapt verdwalen moed in schoenen eind zoek terug naar start stap voor stap wegwijzers begaanbaar pad bonzend hart…

in een cirkel van licht dansen zij het leven voetje voor voetje op de ochtendkrant en na de puzzel is er thee zij blazen trompetten beroeren de snaren in de stilte tikt de klok een eenzaam uur en na het brood schatert de t.v.…

'Voetje voor voetje' begin ik te verstaan waarom er over voeten heel wat uitspraken bestaan. Waarom iets 'veel voeten in de aarde heeft' en waarom men iemand 'naar zijn voeten geeft'. Of waarom men liefst 'op staande voet' gewoon 'voet bij stuk' houden moet.…

hij ziet hoe prominenten door het prominentenpoortje bij hun kuipje en katharsis komen euer grab und leichenstein soll dem ängstlichen gewissen ein bequemes ruhekissen und der seelen ruhstatt sein en hij mag naamloos in de rij voetje voor voetje naar het loket schuifelen om daar te horen dat zijn passie helaas is uitverkocht…

Geef mij je hand laten we samen een brug bouwen we leggen stenen neer over de rivier laten we voorzichtig voetje voor voetje er over heen gaan het is wankel en glibberig we houden elkaar in evenwicht dan wacht daar aan de overkant een nieuwe horizon ga je mee……..…

Wij waren aan de wandel het Spaanse dorp leek in rep en roer: Levendige handel in riemen, jurkjes, kant, bloesjes, bloot en aardewerk in felle kleuren Voetje voor voetje is het kuieren het lopen ogen als op steeltjes Alle nering in kramen rond een Roomse kerk waarvan Gods Zoon neerkeek in geschilferd gips Het is er…

voor voetje Loop ik weg Van jou Langzaam…

voor voetje -in aarzeling- de handen vrij het smalle pad beliepen.…

" dat hadden de doktoren begrepen ze bogen zich opnieuw over de voet en naaiden bij de 3e operatie nu eindelijk zoals het moet de premier is weer op de been voetje voor voetje, dat nog wel maar met enkele dagen staat hij weer vooraan in het politieke spel…

Voetje voor voetje In kwetsbaar evenwicht Weg is het pad. Groen dringt zich op in al haar weelderigheid. De doornen en de brandnetels krassen op de huid De ziel blijft ongedeerd. Zij slaat terug door het te ontwarren struikgewas. Muggen zoemen, bijen steken Door stengels die lussen maken om enkels. Een soepzooitje!…

heel voorzichtig, haast voetje voor voetje, zie ik oma in een slakkengangetje schuifelen onder bloeiende prunusbomen over het pas geharkte tuinpad. maar... totaal onvoorzichtig, haast roekeloos, is een speels veldmuisje, dat door de krolse kater bij 't krieken van deze veel belovende aswoensdag, verrassend wordt gevat.…

Hij schat het pad dat voor hem ligt in als klimop en richt zijn blik met vastberadenheid naar voren voetje voor voetje volgt hij eeuwenoude sporen die leiden naar het wijde zicht vanaf de top zijn wens om daar te komen stuwt hem hogerop van rust of stijgen met beleid wil hij niets horen de stenen die hem storen tuimelen verloren waar luide…

Voetje voor voetje stapt hij, zonnebril op, met een brede grijns door het ondiepe water. Deze domme dagen zoek of bedenk ik maar wat bij elkaar, met stomheid geslagen. Zo voorbeeldig, en dan stopt het. ------------------------------------------------- uit: 'Zijn opkomst in de voorstad', 2000.…

het ijs smolt niet voor het vuur van mijn verdriet dus voetje voor voetje, breekbaar als glas laat ik achter mij, wat vroeger was mijn verdriet en pijn slechts een vage rimpeling in het troebele water van de zee waarin ik vroeger zwom maar niet verdronk...…

In ‘t winter donker, enkel op de tast, vond haar hand bijna vanzelf de weg Vanuit haar bed zocht ze in haar kast naar het mes, dat ze vond bij de heg Nu al drie uur huilde ze zonder traan want ‘t eenzaam deed haar zo’n pijn Na zoveel jaar van altijd alleen staan dacht ze aan de dood onder een trein Voetje voor voetje, zacht de trap af,…

Het tasten aan de blaren van de druivelaar bij de deur en wandelen langs de wasdraad waar ik leerde lopen voetje voor voetje met mijn eerste pop in mijn hand. In mij zijn zovele vragen. Vooral het voelen van geluiden en de stenen stilte. Het voelen aan de wijzers van de tijd en de schaduwen van de seizoenen.…

Een ijsberggigant glijdt voetje voor voetje op drift geraakt van antarctica ongezien als zeeruim explorer naar de kusten van zuidelijk afrika Zo'n reis door de tijd zullen wij allen maken, eens op een keer zo niet nu, danwel dan geen robot van barabas of met een spider geen game met een crawler die nergens toe leidt geen…

Bloeitijd Bloesem en blosjes op je gekleurde wangen geven de toon aan. Hittegolf De zomerse gloed die het weer niet kan keren verschroeit de aarde. Yellow haiku In de felle zon lijkt jouw gele bikini wel bijzonder klein. Hoogzomer Haar bloes half-open haar borsten witter en bleek mijn hart staat in vlam.…

zij sloft en sloft schoon haar spoor van bed naar stoel en van stoel naar bed heen en weer de wereld om haar heen is verdwenen en komt verborgen onder stof nimmer meer…

Tussen stoeptegels zwaait het ontkiemde boompje sierlijk in de wind met zijn vrije, losse top, 't voetje stevig vastgeklemd.…

Laat hen toch betijen, Die zijn enkel aan het voetje vrijen, Kleine deugnieterijen. Want als je heel goed kijkt, Zie je dat het nergens op lijkt. Horizontaal of verticaal, Ik doe het het liefst van allemaal.…

De Denen hoopten op een Wembleywonder Maar Sterling zette ze een voetje dwars Er werd gevloekt en er was tandgeknars Zo gingen zij al strijdend toch ten onder Maar Makkelie krijgt code rood voortaan Om ooit nog Denemarken in te gaan…

Nou, dan wordt er maar één voetje koud.…