Alle inzendingen over Volkert van der G

Hoe of we de materie ook verdraaien De wanklanken in onze maatschappij Ze schrompelen ineen tot dunne brij Als geluidsvervuiling maar mag blijven waaien 'Daar bij de waterkant' van Eddie C. Geeft 't omgekeerd effect van Ali B.…

Heel vroeg werd ik wakker, de morgen was nog stil en blank, toen er ineens een vogeltje neerstreek op mijn vensterbank. Uit zijn keeltje trilde een liedje, zo lieflijk dat toen het begon ik al mijn zorgen voelde smelten als sneeuw voor de zon. Het zong van verre stranden, vol van vrolijkheid en dans; het was of enkel het…

De klok tikt de wijzers rond, maar de tijd houdt stil, Geen nieuwe dageraad, slechts grijze schemering, De uren tel ik niet omdat ik alleen aan jou denken wil, Onomkeerbaar, onafwendbaar ben jij nu herinnering. Mijn liefste kleine schat - al hoorde je dat niet graag - Een grote jongen immers, papa al bijna geëvenaard; Negen jaar was je, tien…

Naar de dealer voor een wagen? Achterhaald. Naar de winkel, 'neem een wagentje'? Passé. Breng je auto van de cardiscounter mee En je lijstje heb je al on line bepaald En in de laatste kilometers richting thuis Langs de drive-in makelaar voor een nieuw huis…

moeizaam gaat de adem 's winters bomen staan te bladerloos alles slaapt een heel klein beetje zuigt wat lucht nog door zijn tanden met een fluitgeluidje ijzel met een zinderig toontje regen me een sneeuwmond stilte. 't lijkt wel nachtelijk slapen of de diepslaap doodzijn. is de egel in de takkenbos gekropen? gingen wurmen diep de grond…

Assisi tussen okergele muren koestert het stadje zich in de luwte van een wonderlijk verleden huizen en kerken, straten en pleinen verhalen over een heilige die hier nog altijd leeft ik volg zijn spoor, adem zijn geest dans en zing een lied van vreugde…

Nu is zij wedergekomen, Zoals zij vroeger placht, Met haar donkere ogen vol dromen, En met haar zonnige lach Met dat ongenaakbaar hoge, Dat over haar wezen ligt, Met die reine gloed in haar ogen, En dat dwepende aangezicht, Met die krans van lichte lokken, Om dat edele, bleke gelaat, Met de lichtend gouden gordel, Om…

Portiuncula waar de eerste broeders een plek van vrede vonden omhult al eeuwen een sober kerkje hun broze bestaan nog voelbaar, als een vertrouwde klank en geur als heimwee naar geborgenheid…

Kluizenarij als een heilzame baarmoeder voedt en vult een verlaten grot mijn honger naar rust en stilte proef ik in leegte wat wezenlijk is…

Een vrouw die in de ban der heksen raakte Volgde zelfs een studie in dit vak Hetgeen zij met de fiscus nabesprak Waarna die het voor haar wat leuker maakte Conclusie: deze heks kan het dus echt En daarmee is die aftrek weer terecht…

San Damiano eenvoud en soberheid hebben in dit klooster gestalte gekregen mijn overvloed tot zwijgen gebracht in vriendschappelijk delen van vrede en alle goeds…

Monte Subasio in verwondering loop ik over het dak van Umbrië beleef m’n eigen nietigheid in de holte van een krater tast in de schoot van moeder aarde naar de grond van mijn kleine bestaan…

thuisreis was het een droom of verwaaide herinnering door mensen gekneed tot een heilig beeld toch wandel ik bewogen naar huis mijn rugzak vol kruimels en sporen van bemoediging…

De koffie komt! Tevredenheid alom! De koffie keert weer terug bij de NS Men belt mobiel vanaf een maand of zes En iedereen vaart blind op z'n Tom Tom Maar wat de industrie ons ook kan geven Zonder koffie in de trein is 't geen leven…

Mijn kind, nu het nog wintert, ’t IJs aan uw voet versplintert, Stijgt zichtbaar in de lucht Het wolkje van uw zucht; Maar als het zomer is, En ’t hart u vromer is, Draagt, zonder vorm of smet, Uw adem het gebed.…

Het slachten van een haantje met een shredder Is snel en pijnloos en ’t schiet lekker op Geen haan die kraait in de regeringstop Veel schoner dan zo’n roadkill-snelwegkledder Die aan de hemelpoort zo’n rommel geeft Maar die heeft dan tenminste wel geleefd…

wandelend naar het oude klooster langs zachtgroene weilanden en sluimerende bomen fluiten vogels mijn vermoeide voeten blijmoedig welkom kerk en gangen, tuin en water ademen nog rust en tijdloze stilte het voelt alsof ik hier thuiskom er schuilt een monnik in mij…

Al is het op de weerkaart dan al lente Pas nu is heel 't land in wintertooi We zijn nog ver van Pasen, zon en dooi En scholen hebben sneeuwvrij vanaf Drenthe Het voorjaar zal dit alles weer vermoorden Maar voor even geen probleem met witte boorden…

hoe vaak ga je niet gedachteloos voorbij aan mensen en dingen blind voor alles om je heen zoals die vrouwen, zij aan zij uit een ander land en werelddeel zo ingetogen in een kring gezeten de kruiken gevuld, zo zichtbaar gehuld in warme kleuren, steeds op dezelfde plek alsof ik ze voor het eerst hoor fluisteren, hun pure schoonheid…

Het leven is geven, het leven is nemen het leven is geluk, en ook problemen. Het leven is lachen, het leven is huilen, het leven is hobbels, het leven is kuilen. Het leven is blijdschap, het leven is verdriet. Hoe iemands leven is, dat zie je meestal niet.…

zag ze steeds met vreugde komen met pijn in m’n ogen weer huiswaarts gaan zie ze soms nog wel eens wuiven in verstilde beelden uit bewogen jaren door de tijd verbleekt maar nooit vergaan…

Wou je vroeger nog zo slank zijn als je dochter Anno nu is dat zelfs heel erg ongezond Kleuters kijken al misprijzend naar hun kont Zuigelingen zijn niet zeker hoeveel vocht 'r Wel niet vrij komt bij het zogen, da's niet goed! Graag 't vruchtwater van nu af ongezoet…

slechts een uil nestelt hier nog binnen gewijde muren ruist in de geur van gedoofde kaarsen nog een vrome psalm schuilt de toren tussen stokoude bomen in lome vergetelheid…

Langzaam merk ik het De kracht raakt op De weerstand wordt al minder Dagen gaan er aan mij voorbij Dan voel ik het gelijk een krop dat in mij zelf gebeuren als een wegvliegende vlinder Een met vale kleuren Warmte tonen mis ik Tederheid Gedachten komen en verdwijnen verloren tijd en spijt Wat rest is steun te zijn Voor hen die nog beginnen…

Blauwe kijkers in een bolle toet. Lichte blonde golfjes haar op 't hoofd vertederen je gemoed. Verwondering, een glimlach opent zich en kirrend komt er een geluid. Mijn kleinkind; ’t is nog maar het begin. Het potje fruit gaat open en de fles staat klaar. Blauwe kijkers, oh zo zoet, zeggen: "Opa starten maar”.…

soms beleef je zo’n alledaags moment, dat alles met elkaar vervloeit: tijd en plek, lijf en gevoel, sfeer en mensen om je heen zoals die middag in het Grand Café, waar Abba ‘I believe in angels’ zong misschien kwam het door je gulle lach, je blik en hand die sierlijk door de koffie roerde dat ik in aardse engeltjes kon geloven…

schimmige gestalte gewikkeld, glanzend zwart gelaatloos, gerimpeld aanzienlijk verward blik richtend naar de horizon passie en enthousiasme verloren accepteerde ooit onsterfelijkheid maar wilde niet langer, bij levenden behoren liefde gekend, liefde verloren alles gezien, alles gehoord ik keek naar hem, hij naar mij Hij sprak niet, zei…

Nu heeft ons land de onschuld echt verloren Er mag geen lollig geintje bij je snack Je mag niet langer klimmen over 't hek Om het allereerste kievitsei te scoren Traditie na traditie wordt verknold 't Verrassingsei van binnen uitgehold!…

Sarcasme is een vorm van vreedzaam protest. Ik ben niet de enige, maar waar blijft de rest? Samen staan we sterk. Stellen we paal en perk. Aan onze regering die langzaam maar wreed. Onze zogenoemde samenleving, stukje bij beetje ontleedt Wie o wie staat mentaal nog sterk? Tegenover op hoogniveau, misdadig werk? Het maatschappelijke stelsel…

'Pak aan! Haha! Ik heb 'r!' Dacht het beest dat in het vlees Van de verschrikte Glennis Grace Zijn angel prikte, aan de Dnjepr Zouden die onmogelijke dromen Nu wel of nu juist niet zijn uitgekomen?…