Netgedichten

netgedicht (nr. 6.656):

verweven vrouwen

hoe vaak ga je niet gedachteloos
voorbij aan mensen en dingen
blind voor alles om je heen

zoals die vrouwen, zij aan zij
uit een ander land en werelddeel
zo ingetogen in een kring gezeten

de kruiken gevuld, zo zichtbaar
gehuld in warme kleuren, steeds
op dezelfde plek

alsof ik ze voor het eerst hoor
fluisteren, hun pure schoonheid
nu pas zie

vrouwen in schapenwollen kleren
al jaren met elkaar verweven
in een wandkleed boven ons bed