Alle inzendingen over Voorjaar OR natuur

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Vertrekkende vlucht Een groep ganzen in v-vorm Vee staat nog op stal…

Die al zo lang Zijn eigen ik is Kwijt geweest, zoekt naarstig Naar wie hij geweest is, Wie hij geweest zou kunnen zijn, Naar waar hij gewoond heeft; Een steen kiest hij uit Om in contact te komen Met de materie, in haar Te vinden waaruit hij bestaat: Hij pakt de steen, legt zijn Hand op haar, en voor hij Begonnen is met het…

De blauwe regen op ons pleintje, toont zijn overdaad aan tere bloesems, in wel duizendvoud. De mezen in het hokje aan de muur vliegen driftig af en aan met voedsel voor hun kroost. En beide kanten van de straat, omzoomd door boompjes, met hun bloesems laaiend rood. Het grasveldje barstensvol met madeliefjes, die hun gouden…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Doelloos loopt ze door de kamer Haar gedachten zijn elders Het is donker en kil in huis; ze rilt De thermostaat moet hoger, denkt ze Het voorjaar lijkt niet op een voorjaar Maar het deert haar niet Alles in en om haar heen huilt Wonderlijk hoe de natuur zich soms aanpast Ze staat voor het het raam De straten zijn nat en leeg De huizen…

naar het voorjaar-…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Straks wordt het weer voorjaar Daar is het verlangen naar De natuur gaat dan ontwaken De eendjes gaan weer kwaken. De winter is dan gauw voorbij Iedereen wordt vrolijk en blij Als de zon weer gaat schijnen En ijs en sneeuw snel verdwijnen.…

luider hun concert kom maar lente in het voorjaar van ons dromen ook wij verlangen naar de zomer als jij maar bent geweest…

Voorjaarsochtend vroeg stille regen op het wad een man steekt pieren.…

jouw ogen keken met het helder blauw van de eerste lentedagen die met voorjaarsachtige zachtheid vol verbazing het zwart van aarde vergeleken met een curieuze snelheid had de metamorfose van donker naar kleur plaats gevonden waarin pril wit en in groen gevatte bloemen en planten nu al bewondering oogstten van alle kanten…

het zijn niet je ogen die mij hebben veroverd het is de blik vol liefde waarmee je handen het nieuwe plantje met zwarte aarde zachtjes toedekken jij hebt het met warme vingers bekleed een zonnig plaatsje gezocht in een wereld vol gelijken en toch ben jij steeds anders naar haar gaan kijken zij vangt iedere ochtend…

Het leek heel even herfst, maar het is alweer voorbij, Een paar dagen wind en regen, nu lijkt het weer op mei, Na een aantal dagen temperaturen van twaalf graden en meer, Schrok de natuur plotsklaps wakker en ging druk in de weer, Het gras kreeg een kleur van opwinding en begon te groeien, Overal zag je ineens diverse voorjaarsbloemen bloeien,…

heeft geprepareerd in vele generaties van ontkiemen in pakkende kleur en geur voor vliegen en bijen om het voorjaar op te vrijen…

Ik zie van onze levende natuur Alleen de zonnebloemen aan de muur En hier en daar een ijsbloem op de ruiten. Het stemt mij triest dat ik geen bloem of plant zie. Ja zelfs de krokus is nog op vakantie.…

zij groende met een lichte zucht wat bomen aan de horizon in volle vlucht narciste groepen geel met een handje warme zon voor zij het wisten had in het perk de krokusbolletjes al uitbundig bloeiend bemerkt waar zij pauzeerde defileerden de bonte vliegers hun blijdschap over haar vroege komst de nesten af en gereed voor…

ik zag bloemen reiken langs de ranke lijnen van jouw aandachtsveld zij hadden snel hun hartjes open gesteld in het weerkaatsten van de mooiste kleuren wiegend op de wind musiceerden zij schoonheid en pracht die je nergens vindt jij danste vogelvrij blij lachend in een eldorado van de heerlijkste lentegeuren jij gaat deuren…

Dit lang koud voorjaar kan geoogst vandaag. Bomen nog in de knop, maar wat nu bloeit blijft na: goudgele struiken, bruidstooi voor magnolia's. Eenden op het water waar karpers zijn ontwaakt. Een grote donkere vrouw loopt een ander pad. Paasbest geklede, donkere kinderen spelen in het gras.…

het voorjaarsfeest is in volle gang uitbundig schermt het fluitenkruid de boterbloemen contrasteren geel de zuring houdt minder opvallend het midden in de rijk begroeide berm langs de idyllisch bochtige Zuiderweg hokt een kolonie witte dovenetels samen laag wit van lipbloemigen ik waan me decennia terug pluk een bloempje zuig eraan onderga…

warm was de aarde die zwart rulde toen jij de potten vulde met lentegevoel je lach omhulde scheutig de eerste groene krullen in het al spruitend gewas je kende hun kleuren rook bijna de geuren in het planten van de blauwe druif zo waren de jaren maar dit keer zal het anders zijn met de pijn van een nieuwe geboorte…

het gras zingt groener waar bloemen kleuren orkestreren in blauwe tonen spant lucht ruimte voor het immens scheppingsgeluid nog is de harmonie onbestemd in de veelheid van gespeelde partituren maar er is altijd de dirigent die het fenomeen lente kent en naar een grootse finale brengt…

waar kleuren langzaam nestelen in grijs van grauwe maanden slaapt wit in pas gevallen sneeuw zijn winters maagdelijk rusten toch zal er iets gaan broeien in leven dat door snoeien kort gehouden wordt het zijn geen stemmetjes die soms winden kleuren wel de klank van samenspraak die over het mysterie van de blauwdruk gaat…

Nu ben ik zelfs het voorjaar vóór. Ha! Had je maar eerder moeten beginnen! Brandnetels beheers ik, zelfs bomen kan ik voorkomen, paarse hemabollen rollebollen tussen lieve vrouwe - Zal ik voortaan wat meer in de pas, wacht even, straks smeed ik nog sonnetten, nee het moet niet gekker…

Paars en geel, door opschietend gras Een lijstertriller begroet de opgaande zon Stil eendgekwaak op vlakspiegelend waterplas Ontwakend de distelvink, gekleed in goudgalon vijf uur 's morgens, geen geluid van achteloos mens nergens gerammel, getoeter of geschreeuw op straat laat het eeuwig zo blijven, ’t is echt mijn enige wens alleen de natuur…

Een zotte wind blaast het voorjaar door de takken die naarstig bloesemen in een wazig rozerood Ik adem lenterig voel een lichte stuwing door mijn aderen Zou willen dansen maar hier op straat lijkt dat toch wel idioot Wat miezerregen smeedt echter snode plannen Geselt dikke hagelbollen in mijn oneindig blij gezicht Maar door zo’n opponent…

Als de lente langs de kruinen glanst en in zonnegloed de sneeuw vervloeit; als het eerste groen de boom bekranst en in 't gras het eerste bloempje bloeit, als op éne keer, er geen regen meer in de dalen heerst, noch winterweer, schalt het van de hoogt' in de dalen wijd: O! hoe wonderschoon…

berijpte ochtendbries knispert laatste blaadjes herfst dwarrelt weg winter claimt ijzig de tijd tot krokusbloempjes je kleuren…

Onder de hazelaar op het restje grauwe sneeuw een vleugje stuifmeel…