Alle inzendingen over Vroeg Andere Wereld

niet dat ik daarom vroeg en het licht mij het bed uit joeg was het mijn geweten die dat vroeg of is er iets waarom ik niet loeg ja, wellicht de naweeën van de kroeg aanvankelijk het schone nog voor de boeg later was het de zwaarte die ik huiswaarts droeg velen kennen die weg, dat gezwoeg ik was dronken van al die gedichten zware, luchtige…

Vandaag is voorbijgekropen Amper kans om deze in iets moois om te dopen Ik ben stiller dan normaal de uren voortgegaan Al trachtte ik juist vandaag bij jaren her stil te staan. De wolken pakten nu ook samen in een donker kleur Zelfs de pioenrozen en lavendel hadden een andere geur Er vlogen schietende schimmen van ooit voorbij Het weer laat…

In de vroege ochtenddauw glinsteren de eerste zonnestralen zilverwit in het hangende dun draderige spinnenrag langzaam ontwaakt de natuur de wereld komt tot leven.…

en als ik haar vraag naar het begrip van eeuwigheid zegt ze de hei is mooi dit jaar door een vroege zomer en de wereld paars en zingt ze -met de radio- dat ze is geboren met een plastic lepel in haar mond…

vroege sightseeing…

zoals de schilder zichzelf ziet als koe de weide is het leven waarop hij terugkijkt waarin hij graast en nog iets achterlaat als bijdrage voor de vergankelijkheid de schilder is de kwast en de penseelstreek tegelijk hij klampt zich vast aan z'n expressie geeft gehoor aan drang naar iets dat niet meer is of het moet afscheid zijn…

Bij het vroege ochtendlicht toont zich toch altijd weer een glimlachend gezicht. Ik weet dat wat er op mij drukt van betrekkelijk belang is tijdens mijn vroege ochtendgang. Wat kan de ochtendwereld toch schitterend zijn voor de kleine mens die zich bewust is een deel van de wereld te zijn.…

De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Een wooncomplex, een klachtenregen Verschuiving naar miniatuur Problemen met een nieuw bestuur Met samenwerking, nieuwe wegen De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Waar is die ooit zo goede buur? Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…

Je wilde de wereld veroveren, Voor mij, als ik het je vroeg. En als je kon toveren, Dan had je het gedaan. Omdat je met mij door wilde gaan. Twee gouden ringen, Ons toegezonden. Waren de dingen, Die ons voor altijd verbonden.…

Vanmorgen wekte mij een merel die zong zo schuldeloos zijn zorgeloze lied, waardoor ik dacht aan vroege kinderjaren toen ik geen antwoorden maar zoveel meer te vragen had. Ach, was ik maar een merel, ik zou de wereld onschuld kwinkeleren.…

Ontploffende granaten De wereld vergaat Kinderen alleen gelaten Allen gestorven Vroeg of laat Geschiet van geweren Iedereen rent Het tij zal niet keren Ik leef in een wereld Die niemand meer kent Overal waar geen Regel meer geldt Voel jij je alleen Word je door De eenzaamheid geveld…

De moeilijkheid in deze wereld is, dat ver na de oorlogstijd de mens bleef opgezadeld met ongehoorde haat en nijd. En daarom raken we door oververhitting en een overschot aan wapens onze dierbaren veel te vroeg kwijt!…

De filosoof had nagedacht, Langdurig, zonder een oplossing te vinden, en keek met verwarde ogen naar de wereld. Vroeg zich af: Wie ben ik? Een mens, verloren in de wereld, homo sapiens zonder bestemming. Darwin had zijn tanden gezet, in de betovering van het leven: Wie ben ik?…

Dus dit is de wereld Als natuurgeweld levens eist is het nog niet genoeg Dus dit is wat nog moet tot de laatste snik alsof de onschuldige burger erom vroeg Laat de regen maar laat de wind versteende harten in vlagen tot gruis verdwijnen Want als de zon tranen mag drogen is elke wolk teveel in ondermijnen Dus dit is onze wereld Waar…

In het witte licht van blauwe dagen had ik je gezien een tere bloem bloeiend in een wereld van verlangen Onder de hemelboom zag ik je staan Ach, hoe mooi was de stilte van je ogen en ik vroeg : waar ga je heen...…

Als kind van de kas kwam al hevig bij me door ware liefde houdt steeds voor altijd vast aan het glas Omdat vooral geloof te pas kwam om 't al doende niet te breken liet ik de wereld van het kweken vroeg reeds voor wat het was…

Een eenling ervaart dat vroeg of mogelijk laat er zeker eentje bijt. Want de wereld is vis met weinig ruggengraat die hakend splijt.…

Eens was hij van ijs vele kristallen tooiden zijn gelaat diep in de koude wereld waar zij hem vond en keek in helblauwe ogen harten smolten tesaam in zielsverbond zij vroeg hem mee te gaan zo kwamen zij door de vele nevels in de wereld van de zon kristallen smolten toverden een ware prins een bijzondere liefde begon…

't Is nog vroeg. 't Zwakke ochtendlicht staat op het punt zich in mijn oog te openbaren, mijn wereld weer te vullen met gevaren en een oud begin: een dag in delen, geen gezicht, geen wollen donker, dáár is het gezwoeg.…

hoe de kilte in je botten kruipt en jij in je trui de witte wereld alles doet schuiven alles bedekt een stolp van stilte dempt eerbiedig ieder geluid de vroege sneeuw brengt wat licht in de donkerste nachten…

al even zag ze door de bomen het bos niet meer totdat ze hen had gezien zij van een andere wereld men had haar raar aangekeken en met hun hoofden geschud toch was zij overtuigd van hun zijn 's ochtends vroeg liep ze daar het liefst in haar nachtjapon daar waar zij ze voor het eerst had ontmoet…

Niet alleen de geelbruine bladeren vallen onverschillig naast mij neer ook de wereld mijn wereld het kleurt zich duister net zoals december door de afwezigheid van al het andere en de schending van privileges verschuilt vrijheid zich heimelijk ach, vroeg of laat zal alles en dat waar ik in geloof dat wat ik weet zelfs…

In liefdevolle herinnering verblijf ik op de drempel van waan en waanzin. Op de drempel ook van huis en heimwee.…

het te vroege zonlicht ontkracht…

'een laptopje :-))' mailde ze toen hij vroeg wat ze zou dragen en hoe dat er uitzag zei ze op het oog een heel simpel ding een handjevol toetsen wel wat verborgen maar op gevoel zo tastbaar als wat en eenmaal gevonden blijf je maar surfen, en gaat er een wereld voor jou voor je open…

Haast samen: Wally Tax en Anton Heyboer De een te jong, de ander oud genoeg Maar voor hen allebei nog veel te vroeg Om reeds te dienen als postuum kopijvoer Want afgezien van leeftijd of malheur Verliest de wereld weer een beetje kleur…

Een uitstel van dit vroege doodsbericht. Dat komt ervan wanneer een dichter sterft. Dan rijmt voor mij de wereld even niet.…

Een kerkklok hoor je nog niet, want het is te vroeg. Vogels zijn nog in ruste. Een prachtige straling doet de vroege morgen opwarmen. Het bijzondere ontbijt maakt de zondag anders, want er is altijd iets lekkers bij. De zondag in stilte, een overdenking waard, over wat er allemaal gaande is op deze wereld.…

Ik kan de wereld wel aan maar de wereld mij niet!…

Ren niet weg, Ontspan je spieren In armen en benen, Sla niet op de vlucht - Vandaag hoef je geen Kilometers te vreten, Sta stil en kijk Gewoon naar de lucht Waar de zilveren tortel Zich zachtjes wiegt In de kruin van Je eigen dennenboom Zij gaat niet weg Zo lang jij er bent En in stilte naar haar kijkt, Zij gaat niet weg…