Alle inzendingen over Weg naar morgen

Zomaar stuurloos ’t spoor bijster zonder masker de richting kwijt waar ligt mijn passie de kracht van mijn bestaan lief zie je dat het beste nog moet komen zonder jou zal het nooit wat zijn laat het licht maar aan om te vinden wat ik heb verloren morgen is het beter dan het gisteren was…

Iedere keer fluistert de zon ons weer in Dat de wereld weer gaat beginnen En dat ieder kind Weer de dag moet vinden Maar iedere keer hou ik verborgen Dat ik denk aan de zon van morgen…

Als morgen mijn ziel mijn lichaam verlaat Weet dat mijn liefde voor jou niet vergaat Als morgen jouw verlangen voor mij is gedoofd Weet dat het jouw liefde is waar ik in heb geloofd Als morgen de dag met een glimlach begint Weet dat ik gelukkig ben ik voel me immer bemind…

Waar is de morgen? Als je er zo naar verlangt. Waar blijft de eerste stap? Tot ver weg van zorgen. Waar is de map? De wegwijzer? Als je vanbinnen verbrandt. Waar blijft de morgen? Als de tijd niet verder gaat. Waarom blijft ze verborgen? Of net altijd te laat. Ziet ze ons niet zwoegen? Of verdrietig in ons bed.…

ik denk aan jou en je praten over liefde zegeviert zoveel dieper nog dan elk verlangen dat ik naar binnen buig als zou het wachten cirkels trekken zeven keer wat dan het sterven betekent of de eenzaamheid die onophoudelijk herinnert dat de plek naast me slechts jouw droom verdraagt…

het voordeel van het heden is dat je pas morgen weet welke ellende gisteren heeft gebracht…

morgen ben ik anders morgen ben ik weer je vriend morgen zal ik stralen mijn beste vriend morgen zal ik een lach voor je sparen ik zal morgen,een nieuwe morgen maken als jij dat wil dan doe ik dat ook zolang je mij niet kwijtraakt zal ik morgen morgen voor je maken zolang jij maar beseft,dat ik morgen niet hetzelfde als gisteren ben…

Wat als ik in de sterren zien kon waar de morgen mee begon Of het morgen goed ging komen met mijn zorgen en mijn dromen Wat als ik in de sterren zien kon wat voor smoes jij morgen weer verzon Wat jij morgen weer ging zeggen om mijn grenzen te verleggen Maar nu ik naar de sterren kijk Zijn ze prachtig maar hebben ongelijk Want na…

Want morgen, is alles anders Morgen kan ik er beter tegen Morgen is het misschien minder koud Morgen….…

wind waait zoute druppels, het raam knarst zwaar om de wanhoop van de dingen ik staar voorbij bomen op de weg en het binnenwaartse zwijgen dat machteloos om de schemering valt zich in schaamte nestelt en in nog meer zand in mijn ogen ik zie vreemde witte vogels vliegen doorheen verlangen en de waarachtigheid van de nacht ze leggen…

ook de mist voor mijn ogen even te doen wegnemen het is schelmen verschuiven en zien naar een nieuw nest zal ik al voelen dat er ruimte is nachten weer stil zullen worden meldt zich nieuw licht door de ramen van binnen naar buiten van buiten naar binnen natuurlijk hoop ik dat muren weer zullen luisteren naar een ziel op zoek naar de weg…

til mij op in een nog niet gehechte toekomst waar angst geen vorm krijgt in een spiraalvormige monoloog waar heftige windvlagen zich ontdoen van zwarte gewaden en een stoet van haast rituele wendingen omver wordt geblazen aarzel niet, breng me tot waar ik zijn moet, leg jouw kinderen in mijn armen, tussen de bloemen en dat plekje,, aan…

Zo had ge eerst voor vlerken, vlaai en kerk Uw wonderdokters van het UWV -Dit is geen grap, u bent geselecteerd U kunt 3K voltijds weer aan het werk Maar dat ge nu de Gristus uit u mest Voor wild dat gene ene God behaagt Nu asielanten terminaal verjaagd Zo dik van dijken worden uitgezet Awel, ik maak mij zorgen over morgen Dat gij als Mengele…

De dag van morgen, moet nog komen, de dag van vandaag is ruim over de helft de dag van gisteren ligt in het verleden, nu alleen maar hopen, dat we onze ogen morgen open hebben, om die dag volop te beleven!…

gisteren was vandaag morgen maar hoe zit dat dan vandaag de dag om het maar niet over morgen te hebben…

zoals ik je aanraak voel ik de morgen altijd weer anders gisteren niet als vandaag de morgen is broos vol van verwachting vogel in het ochtendgloren telkens een nieuw lied dat alleen al is poëzie…

morgen is de pijn voorbij ik vertelde dat mijn kind en zij fronste een blik met een pappa dat wil jij niet weten…

Een vrouw in de morgen... Heel dicht tegen me aan... Ze slaapt....Heeft niets aan... Een vrouw in de morgen... Maar straks zal ze weer gaan... Ja..Straks zal ze weer gaan....…

morgen wordt beter de dag voorspelt het altijd maar warmer en heter ik voel de passie zweten mijn lichaam verdrinkt in verlangen naar de dag van... morgen!…

Een doodstille rivier Bewegingsloze paarden Ik zie jou hier En weet niet meer te aarden Een wind die scheert langs mij Heb zelfvertrouwen Heb jou altijd aan mijn zij En weet weer van je te houden Een tak in mijn gezicht Bloedrood langs mijn mond Ik ben voor jou gezwicht Hier in de morgenstond…

Zes keer je eigen kunnen overstijgen. Die opdracht is, zes keer, ontzettend zwaar, Maar, zes keer winnen en dan is het klaar. Zes keer en dan kan je de hoofdprijs krijgen. En dan? Een huldiging op het bordes? Nee, ìk bedoel: de actie Alpe d’HuZes!…

de nieuwe morgen baant zich een weg door de mist langs gouden sporen…

weg is ze en het is oorverdovend stil kan ik dit is dit wat ik wil zonder haar mijn liefde mijn ogen haar vermogen om lief te houden van het is weg voor even dan en daarom is het stil hier zo stil zonder jou…

Dan gaat dat kostbare moment voorbij Door gisteren, morgen en allerlei Dan zie je die mooie regenboog niet Sta eens even stil, kijk en geniet Die regenboog, die staat daar voor jou Die wijst jou de weg, door regen en kou Aan het eind van die weg is er warmte en zon Aan het eind van die weg is waar vandaag begon…

Een nieuwe morgen Een nieuwe dag Weg alle zorgen van de vorige dag... Vandaag is de dag waar ik mij gisteren zo druk over maakte Maar ik ontwaakte, zonder zorgen! Dag, nieuwe morgen! ben dankbaar, dat 'k er wezen mag, en... Dat ik morgen terug mag denken aan deze fijne dag...…

Ik heb een Turkse vriend Hij is erg lief en heel aanhankelijk Is niet bij me weg te slaan Zijn ogen zijn zo ontzettend mooi De ene als een diepblauw meer, De ander als het bruin van de bomen op de bergen Zijn haar is zacht en kleurrijk Helaas kan hij zijn poten niet altijd thuishouden Morgen gebeurt het.…

Waar het gras In vrede groeit En de bloemen Onschuldig bloeien, Zelfs het onkruid Tot schoonheid komt, Zie ik in jouw ogen Liefde die geen afkeer kent Doch louter mededogen…

En toen ging er een bode maar eens kijken Het stonk enorm, kwam dat niet uit die zaal Wie zaten daar toch ook weer allemaal? De deur werd geforceerd, men vond 5 lijken Wat waren die hier toch aan het bespreken? Waarschijnlijk ooit van ouderdom bezweken. (Er was 1 schedel met een brede mond Die in een holle lach wijd open stond)…

Je ligt daar, met halfopen ogen stil je ademt niet meer doodstil het is voorbij en ik kan niet bij je vandaan Je ligt daar ik druk je ogen toe het is over- het is uit en ik blijf bij je tot de dood ons scheidt toch?…

ik hijs het licht weg tot silhouet diep tast ik de ruimte af waarin de morgen ligt te sluimeren het geschuier van een stoffer voorkomt stilte over uitgeputte wegen…