Alle inzendingen over Wens

heel verlegen in de bloesemregen rukjes wind spelend met lokkende krullen ogen die smullen lentekriebels die harten doen smelten voeten doen dansen mensen doen flirten vogels doen sjansen en daar staat hij de mooiste boom hij is haar droom doet elke wens van haar vervullen…

Waar de kou weer spreekt ben ik het verhaal dat begint met de wens die de wakende dag vraagt om elke eenzame echo te veranderen in een belofte van warmte en gebaren die elkaar vinden met een liefde zonder zwaartekracht en ogen die beloven dat woorden van afscheid niets meer zullen uitdoven.…

de subtiele trekken van een indruk geschapen uit de houding van wie je kan zijn vrouw, man, mens de wens gezien te worden door de ogen van verwondering, tijdloos kijkend langs plooien van nu en van wat verleden was morgen kijkt de wereld anders morgen valt een oude jas van nieuwe schouders…

als de liefde stuk loopt en hormonen niet meer gieren door eens dampende lijven doe dan een stap naar het verleden en bedenk hoe hard je voor diezelfde liefde hebt gestreden niet dat het er iets toe doet, als man wens je lekkere wijven voor de seks ga je soms terug naar je ex…

Je voelde het al tijden op je beide klompen aan: Met zingen weet die Trijntje best wel weg maar gaat het om haar kleding raakt ze danig van de leg, vandaar is het in Wenen fout gegaan. Had zij van die Tiroler leren pijpen aangedaan Dan had zij vast als winnaar op het podium gestaan.…

dwarrelend,gedragen kom je naar beneden begeleid door zachte wind beland je in mijn hand ik sluit mijn hand maar ook mijn ogen ik maak een wens en prevel mooie woorden maar je was weg... toen ik opende mijn hand was er enkel één druppel water op de plaats van wit kristal!…

In feite gaat het vaak niet om het ‘hoe’, Vooral wens ik Oranje mazzel toe.…

ik denk dat ik er never nooit aan wen; die razendsnelle afgang van ministers heeft damn it iets van ‘Britain first’ sinisters; wie houdt er nou weer huis op "Down street" ten onfeilbaar Trussie hield haar Tory lach het volk betaalt als altijd het gelag…

hallo, ween nimmer om dat poetin spook in Oekraïne waart het duivels rond zijn misse daden missen elke grond maar binnenkort gaat tsaartje op in rook toen poetin nog meer troepen op ging roepen moest slaafje thierry poetinachtig poepen…

Laten we nu lachen lachen lachen lachen in zijn gezicht dat daar dagen dagen doet in den dag, laten we tranen wenen wenen wenen wenen, hij weent ook over ons henen in zijn sneeuwglinsterdag.…

Ik wens je een hele goede gezondheid, En denk met weemoed aan die mooie tijd. Zonder jou voel ik me verlaten en alleen, Maar die tijden zijn voorbij, en ik ween. Ik kan je nu zien gaan zonder verdriet, Maar vergeten kan ik je niet. Ik hou teveel van jou, Oh waarom bleef je mij niet trouw?…

Eenzaam hoopje mens grijs van de zorgen ik wens je een onbezorgde morgen. waar geen pijn is of verdriet geen gemis. lieve kleine vrouw ik zie in je ogen grote trouw, nooit gelogen. een sprankje hoop, op nieuwe vrinden en ik hoop, dat je ze zult vinden.…

Zestien is een worggreep naar de engel, de verrukking van het vallen vader van de wens en altijd zonder toekomst - droomdaad, vadermoord. ------------------------------------------ Uit: 'YELLe!', 2002…

Huiverend opkijkend Dicht bij de dood Snakkend naar een laatste woord Zachtjes stervend Verloren als mens Delvend naar een laatste wens Stokkend ademend Gevangen in een gedicht Raspend naar een laatste evenwicht Angstig zwijgend Vergeten in de tijd Vergruisd naar een laatste waarheid…

De felle zon brandt diepe rimpels vervaagt jouw zoete blik getergd en somber een uitgedroogde bron verdampt in laatste snik Al zienderogen doof je uit jouw laatste hoop vervlogen mijn tranen stromen met je mee ik wens je regen op je huid…

De felle zon brandt diepe rimpels vervaagt jouw zoete blik getergd en somber een uitgedroogde bron verdampt in laatste snik Al zienderogen doof je uit jouw laatste hoop vervlogen mijn tranen stromen met je mee ik wens je regen op je huid…

wanhopig op zoek naar werk en een veilig dak boven je hoofd terwijl regenten je terug willen sturen naar een land waar je niet kon leven en wonen jou wens ik dagen van vrede en alle goeds waar mededogen de maatstaf is de herberg nimmer gesloten…

mijn hand kruist de vier windstreken terwijl mijn stramme benen op de versleten plank pijnlijk wenen de ogen verstard gericht op een beeld van verbeelding aan wie ik mijn verloren hoop met droge tranen schenk de geur van een gedoofde kaars is als balsem voor mijn pijn in dit moment van alleen zijn…

ik zie hem nog voor mij zoals hij daar, aanvallig, ligt met licht gezicht, ogen dicht maar zo godvergeten voorbij nog immer niet uit het zicht, duivel uit het hoge noorden die trachtte woorden te vermoorden, het wordt tijd dat jij wordt ontwricht ik begraaf de bijl, die leidt naar strijd en wens jou, en mij, vergetelheid…

ik ween vaak binnenin misschien omdat mijn geboorte zwarte vlekken baarde zonder geluid rondom het geraamte van slapende tijd de dag verdroeg geen meisjesblikken of dronken gefluister in schreeuwerige gaten van lichtverlies de dood was elders in schroeiende ogen ik besta slechts uit karton…

meer dan wat je vroeg wil ik zijn. vandaag in een beweging naar morgen adem je Mahler of ik bij je was. gisteren een beetje gek wist ik het weten minder. wil ik van je weten het antwoord in een wolkje. dichter naar je toe zag je me wenen in een druppel. meer dan wat je vroeg gisteren. wil ik zijn vandaag een beetje…

Mijn diepste diepe innerlijk verrijkt zich met de dag Ik ben er heel erg dankbaar voor dat ik zo groeien mag Probeer zo goed als mogelijk er te zijn voor mijn medemens En hopelijk wordt het gewaardeerd dat is uiteindelijk mijn enige wens Als ik er op een dag niet meer ben en de herinnering slechts resteert Dan kan ik zeggen dat ik tenminste…

Het is tijd om verder te gaan Tijd om te lachen, tijd om te zingen Tijd om te dansen, om lief te hebben Tijd weer voor mooie dingen Het is tijd voor mij Met alles wie ik ben Het is tijd voor geluk En dat ik daar weer aan wen Want het leven is bedoeld - Het is echt waar - Het is bedoeld om gelukkig te zijn Dus laat dat geluk nu ook komen…

ik bid om een wonder, want mijn liefde is onverbiddelijk mijn bezorgdheid is intens jouw terugkeer is mijn wens…

wie zegt dat hij alles weet geloof ik absoluut niet wie leeft blijft in beweging heen en weer geslingerd ik wantrouw dogmatici die krimpen tussen hun muren ieder wens ik vragen en twijfels het voorkomt opgeblazenheid waarheden hollen van hot naar her uiteindelijk wordt ieder stil .…

Nog een poosje geduld, dan wordt die wens weer vervuld!…

ik zag de dood met lede ogen een strak gezicht met stijve grijns verzonken in ver weg maar zag zij mij toen ik zachtjes afscheidswoorden fluisterde nog maar half in het besef van hier en nu want gelukkig wat lig je hier vredig net onderweg naar zonder pijn een goede reis wens ik nog na het verdriet zal nog komen…

ergens grijnst het doffe marmer tegen de sokkel van het beeldboeket deze klankschaal kan niet helen zonder lucht die zijn stem in paragrafen tot mij brengt ik zou niet huiveren, maar nu de vloed het tij verovert en oevers splijten als gepolijste lansen wens ik mij ergens daar waar de zon mijn wang in alle levens kust…

hoe kan je onmenselijkheid begrijpen wreedheid nog dieper dan zonder grenzen stilte in alle mogelijke vormen wanneer de dood er niet meer toe doet het kan niet ik zwijg uit respect meer dan één minuut 1,1 miljoen keer ween ik zwart Auschwitz-Birkenau 20 februari 2012 (4)…

En hoe het komt, dat weet geen mens, maar wat ik mezelf het meeste wens: Is een volle accu, een beetje pit, zodat ik wat beter in mijn jasje zit.…