dit moment
mijn hand kruist
de vier windstreken
terwijl mijn
stramme benen
op de versleten plank
pijnlijk wenen
de ogen
verstard gericht
op een beeld
van verbeelding
aan wie ik mijn
verloren hoop
met droge tranen
schenk
de geur van een
gedoofde kaars
is als balsem
voor mijn pijn
in dit moment
van alleen zijn
Geplaatst in de categorie: religie