Alle inzendingen over Wie de woestijn door

woestijn een man een jonk in die woestijn een vrouw een meissie het jonk het meissie de man de vrouw die beiden oud de rimpels hoog op een balkon ze hebben iets het jonk het meissie het meissie met het jonk…

Met je ritmestok raak je mijn gevoeligheid als in de woestijn…

‘Zal de woestijn bloeien als een roos?’…

De pannenkoeken Droog als een helse woestijn Stroop mijn oase…

I miss you like the deserts miss the rain hoor ik op de radio Ik ben eens in woestijnen geweest en daarom begrijp ik hoe je iemand kunt missen alsof je een woestijn bent die de regens mist. Het was in Egypte in de bloedhitte van de zomer. Daar miste ik haar op een verzengende manier.…

Ik wist me geen raad, had geen benul En droogde op Als een woestijn Die ene druppel Vond ik niet Leven dat verdort Door het ontbreken van liefdesduppels Weggeblazen door de wind Het steken van de cactus Als sporadische liefde Van harde woorden Vele woestijnen Waren ooit zeer vruchtbaar Wachtend op die ene druppel…

Een man in de woestijn. Soeverein maar toch alleen. Hij denkt alleen maar aan vandaag. Hij wil niet aan morgen denken. Gisteren is hij reeds vergeten. Hij zit gevangen in het hier en nu. Een man in de woestijn. Soeverein maar toch alleen. Hij denkt aan een rivier die stroomt. Hij denkt aan de groene bomen.…

Gebroken botten in een oneindige woestijn smult het levend dier…

Kamelen waren waardevolle dieren, vooral in de Arabische woestijn, want op hun ruggen reden Arabieren naar Mekka om bij Mohamed te zijn. Die beesten waren goed voorzien van spieren en vochttekort kreeg ze welhaast niet klein. Kamelen waren waardevolle dieren, vooral in de Arabische woestijn.…

een zonnestraaltje richt meer schade aan dan een lichtzwaard of laser voor al wie zonder water de woestijn in trekken wil…

Als de woestijn zijn zandkorrels moest betalen Zou er geen korrel zand zijn om mee te nemen.…

mijn wereld is een woestijn waarin ik verzand in de brandende zon van mijn haat tegen alles wat anders is…

Muggen bulten van kamelen in de woestijn muizen vallen de mussen uit het gordijn…

Een warme stille woestijn sluipt langzaam in haar hoofd Mensen staren en gebaren Alsof geen van hen gelooft dat zij kletterende watervallen voelt niet hoort.…

Bloed drenkt de woestijn. Wrange vruchten torst zij thans - een verkilde oogst.…

oker dalende zon in Afrikaanse woestijn giraffen zoeken de horizon magisch…

Het leven van een mens is soms een woestijn niet meer rimpelloos vage contouren zichtbaar nog maar niet uitgewist...…

Het is zo fijn je klein te voelen een zandkorrel in de woestijn een stofje dansend op een windvlaag om er zo-wel als niet te zijn…

Roepende in de woestijn: Droogte is kilte Koud is de nacht In stilte wacht de ochtend.…

zeg me hoe ik mijn geliefden zoek in de karmozijnrode woestijn zeg niet dat het onmogelijk is zeg dat het ongelooflijk is zeg me dat ik leven moet stappen zetten moet dat ik graven moet naar de liefsten in de karmozijnrode woestijn zeg niet dat het onmogelijk is zeg dat het ongelooflijk is zeg me dat dat ik niet meer terug…

spiralend speelt zand met wind in de woestijn het heilige vuur is al lang gedoofd in de schoot van rots en overhang verlaten ruïnes wachten op sloop door erosie van gestapelde steen het schimmig leven naast de scheve olijfboom is zijn schuilplaats al kwijt steeds hoger duinen woestijnen laten culturen stranden in verzanden…

Zolang dat voortduurt zullen wij, waar ook woestijn te midden van woestijnen zijn, wachtend op brood dat uit de lucht komt vallen, wachtend op water. Oerwater dat alle horden toe zou dekken en in de diepte dalen doet als steen. Zolang, zeg ik je is er geen omkeer.…

vrijen dat het een lieve lust is met heimwee in de botten naar woestijnen waar gejaagde herten lafenis vinden…

gaan we samen de woestijn beregenen het jaarlijks ritueel bezegenen met bloemenpracht uit zaad dat al zo lang op kiemen wacht zag de wolken komen zacht in licht gewit de hitte was nog niet gezwicht maar de tranenval was niet te stuiten buien donkerden ontlaadden al van binnenuit de woestijn bloeit ons nu vrij laat het maar vaker…

Een zandkorrel in de woestijn, valt in ’t niet, een zandkorrel aan ’t strand eveneens, de zandkorrel in mijn oog, maakt me nietig.…

Een zandkorrel in de woestijn mee zal de mens in al zijn glorie niet zijn.…

- naar Karel van de Woestijne…

Temidden van de Gobi-woestijn vond Google Earth een bizar terrein. Vervult de Chinees ons met atoomvrees of zou zijn God een kosmonaut zijn ?…

dit en dat een woestijn een paar rivieren die nooit aankomen zo graag had ik altijd met je willen zijn wat kan ik nog zeggen een gedicht of zo of het moment dat je naar me toe kwam rennen en dan? en dan…

Na de vloed van bergen dobberen reddende lichtjes aan de rand van de woestijn: ze boeien ons in de nacht, wij zijn weg van Death Valley…