Alle inzendingen over Winter OR Vorst OR Wind

kristalbetovering witte ragfijne vleugels van winterfeeën zonder teugels verdwaalde vrij in het wintersprookje van de vorst een winter zonder kou de zomer zonder hitte mijn herfst zonder bladverlies en een lente met jou heimwee naar ijsbloemen…

dunner wordt de wind vlaagt speels in haar verschralend raken zij rolt en tolt het drogend blad vertelt van troosteloze kou in eerste winterse verhalen de zon is later in verschijnen haar licht lijkt langzaam te verijlen de warme gloed van zomer is nog enkel voor de dromer achter dubbel glas nog heeft de vorst niet toegeslagen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

geen maan kale takken doden herfst en zomer nog warmt de grond met oogsttapijt de winter komend je vorstte uit het donker het wit nog slapend lichtte op in winterlicht de zon ontwakend mijn koning winter kom zacht naderbij ik heb je sporen al gezien en neem de macht het is zo lang geleden verover dit jaar dan misschien…

Er zitten korstjes op het water De vorst heerst, verstold De hemel vond tijd om de bodem te witten Wind krabt verbeten zijn windwakken open Waar het water in kabbelt als edel blauw bloed De zomer is afgelegd, het jonge leven gedood Kuit werd tot vis, het dons is verveerd Nu wachten op ooit, nieuwe nesten verwaren Zelfs de neerslag te moe…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De vertaling van de Joodse tekst: Jeruzalem van goud En van koper en van licht Zie, ik ben een viool Voor al je liederen De heldere lucht boven de bergen De geur van cederhout Wordt door de zachte wind gedragen Daar rond die stad van goud De stenen liggen kaal te rusten Zij zien al eeuwen lang Hoe mensen deze stad begeren De pelgrim…

je bloesemt in roodwit verwachten na zware nachten met vorsten aan de grond die kou heeft krachten ondermijnd toch was ik er altijd bij ook in die winter op zijn eind maar naast de zon warm ik met jou de lentebloemen laat het voorjaar bloeien voor samen naar een nieuwe tijd…

ik kaal de bomen scherp de wind in bladerloos vertonen weer oogst ik afval van een zomer vol met leven sterf drogend wat er is gegeven ik jaag met buien langs de kust de kou van het achterland troost zich met nachtvorst als men rust warmte in mijn ene hand klapt tegen winter aan de andere kant en geeft gedonder toch schraal ik…

het regende kou een winterse wind blies je blauw maar je huid tintelde lente in prilgroene knoppen zag je de bloemen al botten toen het voorjaar smolt met de sneeuw dicht aan de grond waar de koude nog restte warmde de zon wat vorst met zijn schraalheid verpestte in paars, geel en wit juichen kleuren hun geur want de deur naar…

Nog niet betrouwbaar genoeg voor een Friese elfstedentocht, doch de doorloper weet dat een strenge vorst nog nimmer een koude leugen verkocht.…

Het is winter m'n lief Enkel ijsbloemen kan ik voor je plukken Aan raam en ruit door vorst aangeraakt Maar ons vuur heb ik Zoveel eerder aangemaakt al zoveel seizoenen geleden Sneeuwzomen hebben we plat getreden Daar onder schuilen lenteklok & madelief.…

je waaide sneeuw witter dan de winter ooit ontdooide ik rijpte hoog in bomen door de strenge vorst kristalliseerde in jouw kleuren toen ik zon als eerst zag komen maar vervaagde door jouw sneeuw die ons licht in diamant verstrooide…

bevroren door de tijd verloren door onzekerheid de nacht maakt dat haar ogen sluiten de vorst vormt bloemen op de ruiten zomers en toch winters koud vrolijk lachend en toch eenzaam een man die in alle stilte rouwt verraden door die ene traan…

De winter is de zachtste ooit gemeten De broeikas brandt en gloeit onder de korst Eén dag met sneeuw en 15 dagen vorst Maar toch hoorden wij veel van weerprofeten Die gaven met hun wijze sterke arm Voor ieder vlokje sneeuw een weeralarm…

Nee, Koning Winter heeft hier amper macht. De nieuwjaarsduikers waren zeer content. Elfstedenrijders voelen zich miskend: door hen wordt naar een strenge vorst gesmacht. Ik vrees: hun wacht dit jaar een hard gelag tenzij de Tocht der Tochten zwemmend mag!…

Nu is het weer voorbij, dat weekje vorst. Écht winter is het pas, denk ik bij ’t eten, als men in Friesland ijsdikte gaat meten –…

draaien de laatste blaadjes als gebedsmolentjes aan hun steel in groene zomer mantra’s moe geruizeld kleuren zij met herfst mee donkere vennen weerspiegelen nog strak de lage zonnestand in zwart het warmrijpe is verdwenen ook schraalhans heeft de staart tussen de benen dan tocht het bos open plekken stralen koude uit wind…

zuiver en grillig schraalde een melodie veeltonig de strakblauwe lucht ontdaan van warme tierelantijnen klonk in het hoog ijle de noordooster kou herauten speelden de macht van de vorst in een uitstralend winterse nacht waar helder kraakte in het donkerzwart bevriezen van spiegels op sloten en vaarten pas toen zon de rijp…

nog donkert herfst in de humus van nat blad wintert vorst sporadisch onder dit afdekkend pak het rustige is schijn onstuimig bruist en heelt de evolutiepijn daar ontkiemt wat ooit is geweest maakt lente al tot feest voor hen die in de aarde onrust voelen waar voorjaar is gaan woelen wil melker 03/01/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

waar schuilt zij mijn rijpvorstin tussen wit gewelf waarop ik zie? waar kuilt zij haar wangen of misschien de koude grond? waar ruilt zij schone kilte wrakbaar in haar tred naar lente waar behuilt zij als dooi haar wegsmelt naar een nieuwe tijd wit naar groene schors laat haar transparant in mijn handen sterven overgaan in…

Nu pas zie ik dat ijsbloemen op het glas door koude lucht met een zucht in schitterende verschijningsvormen prijken we zullen vandaag niet naar buiten maar naar binnen kijken hoe lichtstralen een poging doen die bloemen te ontdooien als sneeuw voor de zon uit zelfbehoud voor later vormen ze een regenbui ééngeworden met alle…

Wat is in leven ooit verzwegen Kunnen deze woorden niet meer geuit Ik voel enkel een aanwezigheid heel luid En winter die goddelijk steeds met neerslag duidt.…

De vorst hecht zich aan het vensterglas. Tot bloemen vormt het zich.... IJsbloemen, met lange stelen. Koud als ijs, ijsbloemen. Het geeft me nu een koud gevoel. Eenzaam, ongeborgenheid.... Vroeger als kind,zag ik dezelfde bloemen als iets moois! Wel koud, maar toch ook warm. Moeder, die voor alles zorgde, ook in de koude wintertijd.…

Kou regeert het land vorst houdt de grond in zijn greep de dagen lengen.…

ze bloeit de heldere hemel geeft nog wat respijt maar in de kou van schemering raakt zij haar kleuren kwijt het hart bevriest in ijzig raken van de wind bladeren krullen in het wiegend kraken van de stam onder een volle maan laat zij in eerste vorst haar oogst aan leven gaan…

een vale wind veegt het scharlakenrood de mantel uit al afgezet met hermelijn vervaagt haar regenvol venijn en dansen schaapjeswolken hun ivoren wit aan hoge luchten nog kraken wielen onder volle oogst hun dagenlange zuchten maar het scharlakenrood zal snel de wereld onder een strenge vorst doen rusten…