35443 resultaten.
Nachtval oorlog 1-3
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 594 Lasciate ogni speranza, voi ch’entrate
(Dante)
1.
Kamer:
het tot de tanden gewapend
gat blindganger
In de stoel:
de gapende mens.
2. Richting Margraten
Welke meidag ook de vijfde is
doet weinig toe of af
aan elk verdroogd gemis
en elk verwaterd graf.
De trein die ik bereis neemt
altijd nog soldaten mee.
Ze zijn van dood verdacht…
Nachtval oorlog 4-6
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 609 4. Spel
O, was de oorlog schuldeloos
als in een kinderdroom,
dan zei ik ga nou
liggen jij was dood.
Maar oorlog is:
de zon sluit zich
met luchten af huizen
worden wentelbaar,
een bevel:
mis niemand.
5. Reïncarnatie
Met dood als een beweging van mijn hand
sla ik het sluipen in mij los
en duw over de rand van mijn verstand een…
Sterretje (naar Constantijn Huygens)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 620 …of staat de wereld stil
en slaap ik door de dagen heen
en is de dove, stille nacht
hand op de schouder van
een blinde dag
omdat jij er niet meer bent?
Ik nestel mij bij dit gebrek
in beelden en zie: er is een oude film
waarin de liefde kwijnt
en alles eindigt in de dood.
…of maak ik jou
onbedoelde sigarettenrook in de bioscoop
uitwaaierend…
Nachtval oorlog 7-9
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 756 7. Slaapval
Velden stijgen deze avond
boven zichzelf.
De nevels van het zwijgen
dalen op de huid van de soldaat.
Liggend een steenworp van de dood
worden levens langzaam rood
Geuren van buit breiden zich uit
als blijvend kwaad.
8. Morgen
Hij moet wel aarzelen in de armen
van de ochtend nu het warme
mottenwitte licht gaat liggen…
Recensie van nix
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.517 Onlangs las ik over jonge dichters die
zo vreselijk over neuken willen dichten.
Ik kan er niet omheen: míjn poëzie
geeft minder uitslag op de schaal van Richter.…
Matthias kijkt
gedicht
2.0 met 59 stemmen 20.935 Matthias brengt zijn blijheid naar het raam,
want daar, zegt hij, zijn kleuren in de kijk.
Hij geeft de dingen buiten vast een naam
in onbesproken taal, en voelt zich rijk.
Matthias knoopt de eindjes van de straat
nog onomwonden samen tot een ding.
Hij spreekt zijn blikveld uit: Kijk, aan elkaar
de kleuren achterna en daar een tingeling!…
Gevangen in de liefde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 603 In vlagen van verbazing jou vergaard:
je ogen in een spectrum opgesloten,
je handen in een lichte tinteling.
En het is nu eens niet in het geding
dat jij altijd zo zichtbaar ongezien
moet zijn en tastbaar toch onaangeraakt.
Waar het om gaat is
onze liefde en
jouw bewaarbaarheid.…
Afstand bewaren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 7.205 Oktober. Bus uit Z.
Regen schuint langs de ruit
van jou naar mij.
Een rug ben jij,
een jas, een kraag daar boven-
uit wat haar
van jou voor mij.
Dan trekt een geur
het smalle gangpad door
en slaat een visoen
haar dunne geur
mij om het hart.
Ik neig naar diefstal
van jouw liefde,
maar deze zakkenrollerij
sta ik uit…
Fantasia e sonata
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.234 Tussen harde omslagen
liggen Mozarts sonaten.
Ik sla ze op en kijk
in een heelal met zwarte gaten.
Nu zou ik willen spelen,
branden, verdampen tot muziek.
Hoe ook mijn energie
de toetsen ranselt:
Mozart,
je naam is nacht,
geen licht komt gloren.
Mozart,
je maan is zwart
en stil.
Niets hoegenaamd
komt mij ter…
Cumulomnibus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 550 Soms slaat het weerlicht in mijn pen,
en wordt de inkt bloedlink en heet.
Dan moet ik schrijven wie ik ben
en wat ik van het leven weet.
Dus schrijf ik met een kwaaie kop:
Dit is de mens:
hij laat zijn adem gaan
van in naar uit
van grens tot grens.
En die zeventien woorden
luchten fantastisch op.…
Jaargetijde
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 495 Het wordt weer lentegroen
en zelfs het stoplicht in de straat
staat minder vaak op rood dan toen
het winter was.
Ondanks die vrolijkheid
is dit seizoen het meest geschikt
voor elke tijd die het vertikt
tussen jouw klok en de mijne
tot wij gaan winteren
en spoorloos verdwijnen.…
Eva
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 996 Zo ligt zij daar, haar handen in de schoot,
over haar zinloos moederschap te mokken:
haar ene, de zachtmoedige is dood,
en Kaïn, die het teken draagt, vertrokken.
Zonder gezicht is de haat tegen haar god
wiens plan als vonnis aan haar werd voltrokken
en zonder mond vervloekt zij fel het lot
dat baren degradeert tot domweg fokken
van…
Geen schepping
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.304 Ze kunnen worden afgeschreven
als feitelijk irrelevant,
maar alles groeit uit hun verleden
en alle jaren komen uit hun hand:
Vaders en moeders blijven heel een leven
als goden over iemands chaos zweven
zonder te komen tot het scheiden van
water en land.…
Grootmoeder
gedicht
2.0 met 82 stemmen 41.240 Haar hoofd een stad te vol
om er weer kind te kunnen zijn.
Maar in dat labyrint stond nog gegrift
een vaderhuis met vele woningen;
toen raakte zij op drift.
Alle dimensies werden in haar wit,
getallen cijferden zich weg uit reeksen
en elke volzin weigerde te zijn.
Zij werd een interlinie tussen dit
en dit terwijl haar ogen keken…
As
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.524 Mijn vader is alleen nog jas;
mijn opa nog alleen het dragen.
De eerste nog het ijs,
de tweede slechts het dooien.
Ach ja, mijn vader en mijn vaders vader:
de één van vuur de as
de ander het verstrooien.…
Gezusters Pax
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 915 De onvrede op de straathoek
roept rood rijdt door rem af.
De onvrede van de buren
is veel groter en met meer.
De onvrede op het scherm
is een onwaarschijnlijk lage
resolutie
Onvrede vooral op
maandagmorgen
goed uit te tekenen in
rood en zwart…
…en waar ik de vrede zoek is vrede zoek
en komt de zoeker altijd ongelegen.…
Toen jonger hadden we ...
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 335 Toen we jonger waren
hadden we in nachten als deze
elkaar bemind naar de mate
van onze dronkenschap
en geilheid.
Toen we jonger waren
was het leven bloed
en adrenaline.
Toen we jonger waren:
elke morgen een handvol ijs
elke middag een parasol
elke avond een paarse sjaal
Ach ja, zo was het
toen we jonger waren
en nachten…
no title (and still)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 654 Was jij een bloem ik had je
in een oud boek verzameld
tussen bladen, gedroogd
tot een kantwerk van
transparant voortduren.
Maar boeken zijn gedoemd
tot stof en pulver,
en wat dan nog van jou?
Was jij een liefdeswoord ik had je
op mijn schrijftafel
lettergreep voor lettergreep ont-
rafeld om de wezenseigen
kern te vinden.…
ff fukken
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.492 Vroeger neukten we op de Bolero van M. Ravel,
in lekker langzaam ritme onszelf een climax,
hoogtepunt, je kent dat wel.
Mijn buurmeisje intussen draait house
van zoveel bpm door bonken begeleid
van heimachines in de nieuwbouwwijk.
Je kunt maar beter ff iets gaan doen
met bollen en breipennen: moeiteloos
sokken op maak van wol of…
even onderduik
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 326 De verf die aarzelt in de kwast,
het doek dat droog blijft,
omdat iemand dreigt te kijken.
De hand die boven de toetsen
hangen blijft omdat de speler
weet dat muren horen.
De pen die letters absorbeert
om het verhaal onleesbaar te doen zijn
voor een geheime dienst.
We moeten onze woorden doven
en onze handen zwijgzaam maken…
Buiten beeld
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.107 Alles even buiten beeld geraakt
toen jij daar vóór kwam staan:
de tuin, het dagelijkse huis,
de avondkamer nakijkwerk.
Niets zal ook ooit nog eender zijn,
of liggen in hetzelfde licht,
zelfs bij een stap opzij:
het verre dorp, de wagen met de os.
Ik zit er niet zo mee, zolang jij
blijft mijn uitzicht
op het verre sprookjesbos…
Ik weet dat jij er bent
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 623 Ik weet dat jij er bent
wanneer de tocht mij overvalt,
het dal mij opslokt,
het pad steil afloopt
en stenen zeer doen aan mijn voeten.
Jij zegt: kop op, als je
eens omhoog keek, jongen:
pijnbomen staan weer in bloei
en uit de rotsen groeit een plant
die hen in spleten breekt,
alles zal vlak worden, ooit.
Ooit alles vlak: het…
Zingen, hoe de donkre wereld
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.503 Zingen, hoe de donkre wereld
zijne ronde reize gaat;
zingen 'lijk de merel merelt
'lijk de nachtegaal, die slaat;
Zingen, blind, 'lijk vóór alle eeuwen
't laaien van 't onnozel licht;
zinge' als zon en maan, flambeeuwen
aan het duisterst aangezicht;
zingen: vreugde en smart, gesmeten,
al wat gloeit en al wat rijt
aan de gapend-geer…
LIEFSTE
gedicht
3.0 met 264 stemmen 65.056 Als ik er niet meer ben
deel me dan uit als brood
onder de levenden
en weet...
tussen de klaproos
en de korenbloem
stond ik te wuiven
als graan
gedenk mij
wanneer de halmen rijpen
of als de leeuwerik
ten hoogsten hemel stijgt
aanhoor de elegie
van pijnboom en plataan
denk hoe ik was genegen
het zachte oeverlis
onthou de vuurdoorn…
oud het mens de mens
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.653 Langzaam de trechter vergetelheid
binnengezogen bleef zij houden
van haring met uitjes voorgeschotelde
hapjes bij beetjes met een gebit
klepperend genoegen genoeg nooit
genoeg en altijd geholpen bij happende
hahap ja zo zo goedzo
hahap.
Zo wordt van ieder
het laatste het eerste
en is elk menselijk eind
een bijna mensloos begin…
Scheppingsdroom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.449 Mijn kind, dít droomde ik:
je schamele geboorte
en je open blik…
En dat je spreken ging
en ik je vóór kwam zingen:
Zeg ken jij wel de mosselman,
die woont in Scheveningen…?
Maar ook vertelde ik je in de tuin
over de dwergen van Svart Alfa Heim,
bewaarders van de schat der Nibelungen.
Zo schiep ik als vanzelf in jouw bestaan
besef…
Oud Nieuws
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.634 Dit is een ironieuwsbericht.
Mijn moeder zat destijds in een gesticht.
Ze is er ongewenst niet overleden. Ze
heeft er weinig schade aangericht en de
geboden therapie aanbeden. Toen werd zij
naar een dof bejaardenhuis gebracht.
Tot dusver het journaal van ooit een nacht
en over naar de weerman van het heden:
Er wordt een handvol najaarsweer…
In de puntjes
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 644 Soms vallen hele stukken weg uit verzen,
soms zijn het een paar letters hi.. en da..
die puntje puntje pijnigen je hersens,
totdat je zoekend zoekend vindend vindt,
verdubbelt wat je ooit eens had als kind
en schrijft de ware poëzie
hihi dada…
helder (1)
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 508 iets willen schrijven dat
is niets dan tijd
verdoen doorstrepend
wat je schreef opnieuw
schrijven en ook dat weer
schrappen aangezien wat je
gedacht had slecht bleek
maar bij nader inzien
nog zo gek niet was misschien
zelfs bij benadering het beste hoe-
wel uiteindelijk toch ook
alleen maar bij benadering
en dus zo ongeveer precies
niet…
Helder (2)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 497 Helder
is iets willen schrijven
wat is en
dat is iets willen
schrijven over wat is
dat dat is dat of
wat is wat en intussen
nog veel meer onna-
volgbare volgzinnen
die geen volzinnen zijn of
wilen zijn of misschien wel
kunnen zijn
Helder is dus
zeer diffuus
maar toch duidelijk
ontelbaar…