Cumulomnibus

Soms slaat het weerlicht in mijn pen,
en wordt de inkt bloedlink en heet.
Dan moet ik schrijven wie ik ben
en wat ik van het leven weet.

Dus schrijf ik met een kwaaie kop:

Dit is de mens:
hij laat zijn adem gaan
van in naar uit
van grens tot grens.

En die zeventien woorden
luchten fantastisch op.

Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl

Schrijver: Theo van de Wetering, 4 april 2003

tjootje26gmail.com

Biografie van deze schrijver

poëzie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 550