107 resultaten.
Geen branding loze kust
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 104 je wilde
de stilte niet
die jij zo nodig had
mensen en hectiek
een sneer en snel repliek
jij was de vis in het water
pronkte met je kleuren
maar vond nooit rust
er was geen branding loze kust
tot de muren gingen spreken
jij de woorden niet kon vinden
omdat jij jezelf was vergeten
geen zelfbeeld maar
slechts schijn omdat anderen…
LOTUS MYSTIEK
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 158 Laat haar symbolen overrompelen
de schepping en spiritualiteit
staande voor schoonheid, reinheid en puurheid
de ware ziel in liefde dompelen
boeddhisme: wiel van reïncarnatie
lotus brengt geluk, kennis en wijsheid
volledige geestelijke vrijheid
bewustzijnsverruiming; meditatie
niet negatief laten overmannen
creëer een eigen positief zelfbeeld…
Waarom dit geen liefdesgedicht is
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.286 De boer staat voor de spiegel.
Een cliché van zichzelf
bekijkt zijn spiegelbeeld
naakt in een overall
van huid. De pet bedekt
het lulligst lichaamsdeel.
´Dit ben ik dan´, zegt hij zacht,
terwijl de spiegel hem na doet.
Achter hem de boerin,
geen tijd voor zichzelf.
´Kom je, Arie, je wordt
er toch niet knapper op.´…
De stoel & zijn dichter
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 731 Hij kijkt naar een stoel
en denkt: ik ben een stoel.
Ik sta hier net zo alleen
als hij daar: de man
op de rand van het bed.
Valt hij al in slaap?
Of noteert hij nog even
dat hij net zo leeg is als?
Kijk, hij geeuwt.
Hij praat met de stilte,
wordt moe van zichzelf.
zou een stoel willen zijn
kon hij comfortabel
in zichzelf gaan…
De getinte middenweg
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.192 Vaak zit ik te fantaseren,
over een maand dat ik in het grijze gedeelte zal zitten.
Dat ik op de middenweg loop
Af en toe val ik
in de berm naast mij
Niet in de sloot
Ik sta op
sla mijn kleren af en loop verder
Meestal loop ik
Soms heb ik een fiets
Ik hoef geen auto
Misschien af en toe een lift
Een maandje geen zwart/wit denken
een…
ik zal zien
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 281 er zit een nachtuil
op het randje
van het raam
je blaast ernaar
en danst de hora
voor jou alleen eb
straks draait de
veertiende dag zich om
toch zijn er hoge golven
binnen zitten koningen
de bekers al geheven
hun voeten op je graf
even was jij god…
Don juan lul
gedicht
3.0 met 57 stemmen 15.754 'k Kan niet lezen en niet schrijven.
'k Ben de langzaamste in vlijt.
Maar het allerdroevigst ben ik
in sociale vaardigheid.
Nooit kan ik iets leuks verzinnen!
Sta ik voor een mooie meid,
ach, dan schiet mij slechts te binnen
dat ik dood wil. Heel de tijd.
------------------------------------------------
uit: 'Vanaf de dag dat ik mensen…
Op de foto
gedicht
3.0 met 16 stemmen 6.630 Is dat nu Despina*), die vrouw
met sproetig masker op, te bleu
voor poederkwast of lippenstift
de man voorbij die naar haar lonkt
als zij in goedgevulde jas haar dromen
aanglijnd laat lopen in de straat.
Zij ziet zichzelf zo anders want
een heksenbezem en geheim godin
gehuld in rozerood en rinse charme
granaatappelgelijk - die je moet slaan…
Goed schudden
gedicht
3.0 met 33 stemmen 7.200 Ik ben ouder in het water.
De lucht die op mijn schouders slaat,
de sneeuw die valt in mij
en die niet smelt maar droesem is.
En wat er uit mijn handen glijdt.
Ik wacht als berg.
Het is de zwaartekracht.
Dat ik niet houdbaar blijf.
Was je handen. Spoel mij uit.
-------------------------------------
uit: 'Welcome hygiëne', 1996.…
Introspectie - Zelfreflectie
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 342 Innerlijke zelfwaarneming
Nadenken
Over eigen doen en laten
-
Ontbrekende vaardigheden?
-
Wat het is
Hoe het moet
Had ik eerder dan jij
In de gaten
-
Kijk in de spiegel
Zie je gezicht
Wees eindelijk eerlijk
Jij
Veel meer nog dan ik
Voor een groot
Zelfzuchtig ego gezwicht…
Spiegelbeeld
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.033 Weer die ogen
Die lege ogen die me aanstaren
Angstig en bedroefd
Op zoek naar iets
Maar wat
Elke beweging volgend
Gereed om te vluchten
Ik ga dichterbij
En de ogen blijven me aankijken
Diep in me ziel
De ogen begrijpen me
Weten hoe ik me voel
Ze willen me helpen
Maar hoe
De ogen kijken me nog steeds aan
Wanhopig zoekend naar een antwoord…
Ik ben de minnaar
gedicht
2.0 met 188 stemmen 32.466 Ik ben de minnaar die je 's nachts aan banden legt
zeker mijn wellust, mijn ogen blauwe vlammen
begin ik warm te draaien, stoomt mijn paardenkracht
stormt het bloed door je gespannen ledematen.
Ik ben de dromer die jou tot muze verheft
zeeën wijken voor ons, lagunes drogen op
door ons vergissen rivieren zich in hun stroom
de regen beheersen…
Men noemt mij mens
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 225 Men noemt mij mens
Ofwel homo sapiens
Anderen zeggen knul
Sommigen zelfs lul
Een leraar vond me dom
Mijn vrouw vindt me lief
Mijn chef een rare pief
Een politicus zag me als rood
Een griet vond me stom
Bij de een ben ik briljant
Bij de ander een dilettant
Een nudist ziet me graag bloot
Papa vindt me slim
Volgens Sjors ben ik Sjim…
Luid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Met grote stelligheid
bij hoog en laag
beweerde hij
dit en dat
zus en zo
belangrijke zaken
waarover men
niet zwijgen kan
dus sprak hij
op luide toon
tot eenieder
het zwijgen ertoe deed.…
Eigenliefde
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 394 Vaak genoeg hoor je:
Geschikte vent die Harry of
Wat een kreng die Carrie en
Piet is sympathieker dan Dick
Maar nooit:
Kees is aardiger dan ik…
PIJNBOOM
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 587 Donker was het onder een hoge den
duisternis heerste altijd in haar hart
Ze was van zichzelf geheel geen fan
onder de den schreide zij haar smart
Kilte heerste rond de kring om haar
koude voelde ze en de eenzaamheid
Op haar ziel bloedde een open blaar
van het meisje wat zich vaker snijdt
Somber woonde in haar moede ziel
verslagenheid beheerste…
Waaibomenhout*
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.024 Mits de filmrol nog niet is volgeschoten,
hoop ik een ander zelfbeeld te ontbloten.…
In the mood
gedicht
3.0 met 7 stemmen 6.209 Daarnet, twee uur in de nacht alweer,
floepte de TV aan en daar stond ik,
in Madison Square Garden, tien jaar
jonger en goochelend als geeneen.
Door een onzichtbare massa opgezweept,
cirkelzaagde ik mijn assistente rats
in twee, de wekker die ik stuksloeg
werd niet heel en de konijnen vluchtten
naar de concurrentie. Het werd ze allemaal
teveel…
Barmhartig
gedicht
3.0 met 2 stemmen 4.010 Haar hoofd hing over de wasbak,
haar lijf stulpte weerloos de billen.
Het moment leek bestemd voor de slag,
een sobere nekslag, zonder gestribbel.
Even streek hij met plagende vinger.
De huid trok strak als een vlies op de melk.
Zijn lust verhardde. Hij trachtte te willen.
Zij kirde verleidelijk: is dit het moment?
Toen zag hij zichzelf…
Gif
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.997 Er loopt een gif door de kamer. Stoppelbaard, grauwe
nagels, vogelknieën achterwaarts geknikt. Het bleekt
mijn dagen. galt mijn slaap, verslaaft het verlangen naar
meer. Een vrouw heeft hier gewoond, haar geest in brand,
de geur in gordijnen bewaard. een man alleen, bij leven
vergeten, de hond aan zijn voeten tot maden vergaan.
Ik schrob de…
Jaren later
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.528 Omdat ik nooit één vers verzonnen heb
dat zich om jouw schouders leggen liet
als een warme arm of als een sjaal,
maar je pover in mijn taal onthaalde,
waar het altijd tochtig was,
omdat ik door de eerzucht werd verteerd
om 't plechtige verdriet van dikke kinderen
of 't sjofele gesjacher van een meisjeslijf
te spellen met een overspel van…
Victoria
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Ik ben je haast
bijna je gelijke
Stuur flitsberichtjes
naar je
spiegel- | -legeips
beeld | dleeb
. in . morse .
Ik ben haast je gelijke
je naamgever:
een treinstation in Londen
De reden dat je altijd blijft
bEwEgEn
Ik voed
op je
verlangen
je droom meer ZUS dan ZO te zijn
Ik maak je ontevreden
(met het heden)
Ik ben…
Met mijn hoed op...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 289 Hoeden maken de man,
en menige vrouw.
Zonder hoed voel ik me onzeker.
Ben ik depressief en lichtgeraakt.
Ben ik voer voor psychiaters.
Zonder hoed voel ik me naakt.
Mijn hoed geeft zin aan mijn bestaan.
Zònder hoed ben ik bijna niemand.
Mèt hoed kan ik mijn leven aan.…
Spiegel aan de wand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 421 op kousenvoeten kwam je binnen
een gebaar dat ik alleen verstond
omdat je met je lichaam leek te praten
een woord dat even anders klonk
omdat jouw mond de tonen kleurde
zon wat feller scheen en zo
de saaiheid van de dag verscheurde
ik had niets in de gaten.
ging opzij gaf je ruimte om te praten
je lachte warm en voelde blij
gaf mij het spannende…
Oudjaar 2021
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Wat is een nieuw jaar waard
als er niets nieuws aan is
en ook niets ouds?
Als ik mezelf niet meer ken
mijn oude zelf niet meer ben
en moet gaan leren
om te houden van de ander
met mijn naam en mijn lijf
die ik liever niet ben
Die mijn capaciteiten mist
die veel te lang moet nadenken
voor ze iets terugzegt
die niet zo grappig en gevat…
[ Ze zijn gewichtig ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 Ze zijn gewichtig,
mannen, nee, geen jongens meer --
in te herkennen.…
[ Het is niet gebeurd ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Het is niet gebeurd,
dat herinner je je niet!
Want zo was ik niet!…
buitenwacht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 89 wie met gesloten ogen luistert
hoort het roerloze bewegen
hoort de zucht van verlichting in
z’n rauwrode lijf, lichter dan lucht
voelbaar door zelfbewogen ziel
langs zichtlijn en richtsnoer
niet langer kaal en koud
in zichzelf gekeerd, zo diep
dat het hart niet meer deelbaar is…
een kruik vol gedachten
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 455 de traagste wijzers lonken
naar het ratelend gewicht
der waarden
heftig
aan het einde en van jarenlang
vermeden
alsof het dwingt tot schrapen
nog verder dan het denken, tot dwars door de wenteling
van werkelijkheid
zoek ik naar ontheffing, terug naar eerste
adem
barsten
vraagtekens uit
in een ander verdwijnen en nesten vol zelfbeelden…
zonder hem
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 509 Ik hield van hem zoals van geen ander
De geen die mijn zelfbeeld heeft veranderd
Ik hield van de wandelingen en het uren praten
De momenten die er tussen ons samen waren
Ik mis hem zoals ik niemand anders ooit heb gemist
Mijn maatje die zoveel van me wist
Hij ging voor mij door het vuur
En beschermde mij elk uur
Maar het verdriet wat zijn dood…