Alle inzendingen over Zomer OR Winter

De onstuimmige herfst erft iets of minder van de zonnige zomer maar vertrouwt vooral de koude winter blind op haar lieve lente ogen die de komende zomer weer zal doen stralen tot de daarop volgende herfst Recensiegedicht nav het concert "Zomer & Herfst" door het Kamerkoor Vocoza o.l.v. en opgedragen aan Sanne Nieuwenhuijsen, Haarlem 27…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

in de winter begrijpt hij -het heeft lang geduurd- dat in hem een zomer huist het gras tillt de sneeuw omhoog -in trage kleine tijd- het licht raakt hem aan tilt hem uit de duisternis…

Verwaaide vlinders vallen via vensterglas als bloesems omlaag in de schoot van mijn ijsjurk die ik draag voor het laatst vandaag want de winter is dood - licht valt vol zomer-zin mijn kamer in aarzelend probeer ik het te vangen in een glimlach naar de zon warmte ademt in mijn huid en ik dans de winter uit…

Het boeddhabeeld leeft glashelder in de vrieskou -- en smelt in de zon.…

in mijn late zomer, vergeet ik de herfst, denk ik nog niet aan de winter en spelen gevoelens van lente de warme wind door mijn haren een verdwaalde mug die me komt plagen maar ik loop niet te klagen ik geniet van ieder moment en laat me gewillig steken bloederige taferelen in mijn late zomer geniet ik van het leven…

Als tijd altijd was Bleef ik eindeloos liggen In pas gemaaid gras…

die bloemen donker dat licht valt als je bij mij schuilt winteren in elkaar voorspelt een goede zomer…

een mooie lente een smaakvol hoofdgerecht een zonnige zomer.. een heerlijk nagerecht.. een verrassende herfst Met jou, jullie aan de jaartafel: pratend, proevend, proestend en proostend! En de winter dan? De winter, die drinken we weg met veel wijn, bier of iets veel sterkers! Smakelijk en smaakvol 2013 toegewenst!…

de winter maar remt voor de zomer en ik ben op mijn hoede het is koud en stil achter die grote witte deur ik zit in de frigo maar er is altijd nog dat licht zelfs met het deurtje dicht…

Als frustraties vast gaan vriezen en er geen zicht is op dooi wordt het wel een lange winter laat de lente zich niet lonken om over de zomer maar te zwijgen en de herfst die speelt geen rol Wie de dooi inzet van ´t lijden voelt meer liefde van de zijnen laat de lente lief lachend toe in de zomer wordt het schateren en de herfst schokt hikkend…

Die rare zomer is nog niet voorbij. Het is nog amper herfst als u dit leest en nachtvorst is er nauwelijks geweest. We krijgen nooit meer winter, volgens mij. Probleem: (nog afgezien van nooit meer ijspret) Wat moet ik met mijn vierseizoenendekbed?…

Geen kleur, geen geur, geen bodem, geen doel, geen winter, lente, herfst, geen zomer zelfs. Geen natte haren in de regen, geen voetstappen in de eerste sneeuw. En als ze er waren gingen ze nergens heen.…

het warme zand omhelst mijn voeten als een donsdeken in de winter het verwarmt lichaam en geest en doet me de koude winterdagen vergeten en indommelen op een zomerse dag, ergens in het zand...…

ik zie bomen in verlies droefheid om het vallen in kleur rijpt nog de zomer na van eindeloos bevallen scheutig knopt al lente in het loslaten van blad maar winter hebben we nog niet gehad…

's Winters willen wij de lente en in de lente liefst de zomer, en als het wemelt in de heggen zeggen wij: laat de winter komen. En daarna is er niets meer goed: het voorjaar komt er niet meer aan. Wij weten niet dat in ons woedt verlangen om maar dood te gaan. (naar W.B.…

als vurige symbolen van een stervende zomer vallen rode en goudgele bladeren als een laatste glorieuze zonnebundel in de richting van de winter bracht de zomer opwinding de herfst lijkt altijd rust te brengen het vallend blad vormt een warm tapijt voor al wat leeft, groeit en bloeit onder moeder aarde als een warme deken…

De meeste treinen rijden nog steeds stipt Er zijn nog weinig bladeren gevallen Al rekenden wij daar op met zijn allen Die hele herfst is volgens mij geskipt Hier zijn de eerste vlokken al gevallen En bij de V&D zag ik al ballen…

geen maan kale takken doden herfst en zomer nog warmt de grond met oogsttapijt de winter komend je vorstte uit het donker het wit nog slapend lichtte op in winterlicht de zon ontwakend mijn koning winter kom zacht naderbij ik heb je sporen al gezien en neem de macht het is zo lang geleden verover dit jaar dan misschien…

je pakte wat wind wolkte mijn zon hagelde ijs en regende later je warme lente ik droogde bekoeld zag het blauw tussen jou en de buien nam een van mijn laatste winterse truien fiets nu door maart laveer tussen winter en zomer jij roert je staart en ik blijf een lentense dromer…

anders is het in de winter wanneer koude hen omringd dan tocht het ernstig door de kieren van hun hart nee dan toch maar liever in de zomer noordwaarts gegaan…

liever in de zomer noordwaarts gegaan…

zoemend zingt tot de herfst de huid tot kippenvel dwingt en de winter zich naar voren dringt toen de lente van alles en nog wat beloofde wij vast en zeker in de zomer geloofden kwam de kale herfst om jou en mij te beroven de ijsbloemen verschenen om het licht te doven…

zwart, wit, niets, alles ik weet niet wat ik voelen moet je blik breekt mijn pijlers als een toren gebouwd op een moeras weerloos en verloren ik ben de boom die bloeit in de winter en de sneeuw die valt in de zomer ik ben het slachtoffer van je ogen.…

Nu zit de zomer op het vinkentouw, de winter wijkt, zijn zwanenzang weerklinkt. De hinder van mijn eksterogen slinkt, net als de kraaienpootjes van mijn vrouw. Dat is de lente, lui, in vogelvlucht. Eén zwaluw, en de kauw is uit de lucht.…

als struikspreker geniet ik van alle seizoenen in de lente groeit mijn publiek de holle weg in de zomer als schaduwkritiek op een herfst gedicht om te zoenen in een winter lang geleden schreef ik plantaardige wijsheden…

Lichte krullen bloeide lente rond mijn mond zomer warmde mij een glimlach klein, maar toch waait de herfst in blije bui mij kleuren stil, wat winter brengen zal ik heb zoveel gekregen al of kan het nog?…

kristalbetovering witte ragfijne vleugels van winterfeeën zonder teugels verdwaalde vrij in het wintersprookje van de vorst een winter zonder kou de zomer zonder hitte mijn herfst zonder bladverlies en een lente met jou heimwee naar ijsbloemen…

Lente, zomer, herfst en winter. Geluk is bloesem van de geest.…