Alle inzendingen over Zomer OR Winter

in de bloei van de laatste tere strohalmen voorbij het lente-licht de zoemende zomers voorbij de altijd herfst altijd wind en regen waaide zij naar de bloeiende winterheide daar viert zij de laatste strootjes van het leven…

Na de Zomer Wordt het langzaam weer Herfst En ook nog die koude lange Winter Maar ook daarna wordt het Wederom Voorjaar Zolang er momenten Zijn van geborgenheid en rust En lachen van mensen om mij heen Zolang verdraag ik het Het wordt ook herfst en winter in mijn leven Totdat mijn handen beven Maar gelukkig kan ik dan zeggen Ik ben…

Ik zag de winter aankomen met al haar koude en donkerte, bang daarvoor keerde ik om; het werd een reis terug langs voorbije seizoenen, herfst, zomer en lente werden opnieuw beleefd.…

Hij belde om afscheid te nemen Voor altijd Het is mooi geweest, Ik zal de winter niet halen Hij haalde de winter wel en ook het voorjaar Sterker, oh wonder De zomer ging voorbij en hij lag er nog niet onder (Op zich geen verrassing, hij gaat voor verassing) Hij belde gisteren weer (voor de zoveelste keer) Wat antwoord je dan?…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

herinneringen beelden en gebabbel van de voorbije zomer bezwangerd door de strengheid van de eerste sneeuw boven mij een krijsende, loerende meeuw niet alleen de zee en de winter waren nabij ook de somberte, die mij gevangen hield in een koude en grauwheid: - o, ik droomde van de korenblondheid van de zomer waarin zij terug zou komen en ons…

Lente, zomer, herfst, winter. Dag en nacht. Zo eenvoudig is alles. Geboorte volgt dood op; nieuw leven begint bij het eind. Het leven is eindeloos.…

Winter is het in zijn hoofd de hele zomer lang nevelflarden blokkeren de warmte van haar zon zijn helderheid van denken dagen alweer korter lijken nog steeds eindeloos nauwelijks lichter dan de schaduw van de nacht…

De zomer is niet meer, de winter is er wel, de tijd is er ook niet meer, het uur telde wel twee keer. De kippen van de leg, de koeien vol met melk de mens is even van slag omdat het uur der waarheid omgezet werd in wintertijd.…

De zomer is er voor wie houdt van heet, de herfst voor wie graag paddenstoelen eet, en schaatsers moeten het met winter doen. Maar jonge minnaars zijn voortdurend smoor; verzaligd zoenen zij seizoenen door.…

ik heb de lente meegebracht de tulpen aan je deur gehangen achter je winterse raam heb je ze in een vaas gedaan “kijk eens hoe mooi” dat zag ik aan je lippen ik heb de liefde meegebracht als we zwaaien huil je zacht was het maar zomer…

Na deze winter gaat het kwik omhoog Maar na de zomer wordt het toch weer kouder Met wat geluk wordt u een jaartje ouder En als het regent houdt u het niet droog Voor slechts 10 Euro kan ik meer voorspellen De lijnen zijn geopend...u kunt bellen…

Zijn vertolking van "Die Winterreise" voelde vooral als de macht en de kracht van een lange stevige koude winter te doorstaan door vooral door te gaan en niet op te geven en door zijn vertolking voelde ik spontaan de lente, de zomer en de herfst in mij opborrelen ook mij wachtte zo´n lange barre winter maar als ik denk aan de bariton Coen…

Straks komen de buien, zijn er tevéél, dat weten we nu al, in de winter een flink pak sneeuw, een lánge vorstperiode, een elfstedentocht. 't Is ook altijd wat. Lente, zomer, herfst, winter... gezeur om elk jaargetijde, ach ja, 't is ook áltijd wat. Maar voorlopig hebben we déze práchtige zomer wel even mooi gehád!…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Ik hou van mooi gebroken blauw zoals de maand van jou en Mei, de kentering van ogen tot de nacht de zomer die in de winter werd gebracht. Een open gedicht het lichtste licht voor dauw en dooi heb ik je in mijn hart gesloten.…

Ik zweef en zie de wereld ik zie jou, en ik zie mij ik zie de zomer, ik zie de winter Ik zie het groen, ik zie het blauw ik zie mensen, mooie mensen ik zie engelen en ik zie jou.…

We zagen uit naar de lente en witte bloesem toen het nog winter was en de langzaam kalende bomen met bladeren goud dwarrelend nog vers in het geheugen toen we vol heimwee verlangde naar de zomer en de geur van rozen in de tuin…

in haar beschermende schoot koestert de winter het zaad van de zon en bevalt in al haar glorie van de prille lente belofte van de zomer die lang zal zijn en zoet de grote Moeder glimlacht en wentelt zich tevreden om haar eeuwig brandend licht…

Als het zomer is Dansen de meeuwen En later Later blijkt Eeuwig ver weg Te zijn…

De snaren zijn al gesprongen… De Zomer is voorbij… Mijn liedje is uitgezongen… Herfst en Winter nabij… De snaren zijn al gesprongen: Al-treurnis is nabij… nabij... ---------------------------------------------- vedel: snaarinstrument, voorloper van de viool…

en die wordt winters guur…

Jij bent voor mij de zomer waar ik zoveel van houd In de winter ben ik een dromer zonder jou heb ik het koud! Jij ging net als de zomer uit mijn leven de herfst viel in toen jij verdween. M’n hart riep jou naam heel luid, waarom m’n lief, waarom ging jij heen?…

Ik wacht op de winter.…

Niet in de winter, wanneer dagen duister Als nachten zijn, wier zwaarte mij verdrukt, Maar in de zomer, als de bloei, de luister Van dag en nacht, het bevend hart verrukt.…

De sneeuw valt zacht, op heg en struik, de takken als met witte bloesem overdekkend. Met glinsteringen in het witte winterlicht. Geluidloos dekt de sneeuw de aarde dicht. Elk geluid klinkt nu gedempt. Het ligt daar stil en koud te zijn. Als met een zachte deken toegedekt, in zoete rust, nog ongerept en rein. Een poes waagt zich naar buiten…

Zij is zijn lente de regendruppel langs het raam van zijn ziel Zij is zijn zomer zacht en stralend in de kille kou van de eenzame nacht Zij is zijn herfst omstuimig als de wind door zijn donkere haar Zij is zijn winter schitterend in facetten van gebroken pegels diep in zijn gevoel…

oh, lief ik had nooit kunnen bevroeden dat ik onze gelukkige dagen opnieuw zou beleven in de diepe pijn van de winter en toch zou ik wederom nieuwe lentes en zwoele zomers zoeken als bron voor de tranen die onophoudelijk mijn wangen strelen…

Langzaam gaat het weer Naar regentijden De zomer neemt zijn keer Het was een eind rijden Vakantie is voorbij De winter staat weer voor Oppassen was het zomerdoel Alle kinderen zeggen in koor De oppas was heel koel…

begin ik te dromen, is de herfst uit de bomen en de bloei is gekomen als ik aan je denk begin ik te zweven, is de neerslag verdreven en de zon is gaan leven als ik aan je denk denk ik aan die ene - , is de winter verdwenen en de zomer verschenen als ik aan je denk…