Alle inzendingen over Zuid Laren

Ik ben ik, woon niet in Zuid Laren Daar waar Berend Botje huisde Die kwam wel uit Zuid Laren Tot zijn ouders wel verhuisden. Een berichtje op mijn mobiel Of ik door wilde geven dat De persoon wat later komen zou Zat vast in Zuid Laren is dat wat? De afzender, zei me helemaal niets Ik sms’te terug, wie ben jij?…

eens was er een kok in Zuid Laren die dof in de as stond te staren hij riep keer op keer ik weet het niet meer hoe trek je nou soep van sigaren…

Berend Vrolijk uit Zuid Laren telde bijna honderd jaren maar kon zich nog goed verpozen met een glas en minnekozen. Op een dag -voor hem geen fijne- moest hij voor de Heer verschijnen; en toen bleek dat hij met sparen een miljoen wist te vergaren.…

Voor wie het lied niet kunnen dromen volgt hier de tekst: Berend Botje ging uit varen Met zijn scheepje naar Zuid Laren De weg was recht, de weg was krom Nooit kwam Berend Botje weerom Een twee drie vier vijf zes zeven Waar is Berend Botje gebleven?…

een laars en een schoen wilden samen wat doen maar de laars was te paars en de schoen veel te groen…

met mijn handen in de aarde weet ik weer van stof en steenslag huil ik vecht ik tegen woede wortels breken onkruid wint hoor maar hoe de kleine twijgen klagen want het kind is dood op zijn graf de speelgoedberen en de vragen en zijn naam lang geleden rook de aarde soms naar voorjaar en naar morgen droegen appelbomen bloesem…

Kindje wil lopen Kindje is moe Wagen wieg mij weer terug naar een zomer in Laren vlieg vlieg vlug weg door bladeren…

een sombere dag in het gooi het gesloten singermuseum donker en de geroofde beelden eeuwig verdwenen en verkracht etalages met dior cartier nucci flanerende geblondeerde blikken feilloos thuis in behagen en weelde flauwbegerig wauwelend in leegte eens schilderden hart nibbrig en mauve de schaapskuddes op de larense heide en rauwe mensen…

Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen, of hoe ik het je moet zeggen. We moeten luisteren naar elkaars gevoel, en van elkaar begrijpen wat je bedoel. Was het gevoel dat ik had wel echt? Ik zat midden in een tweegevecht. Nu weet ik het zeker allemaal, Jij laat mijn hart springen, wel 100 maal. Sluit mij in je armen en zeg dat ik niet meer…

' zei Lars. 'Dit kan toch niet? Echt waar? Voor twee liedjes zulk een schatkist vol gaan eisen?' 'En dat vond ze echt niet raar, Lars, want, zo zei ze Ik zing zelf ook al zo'n tweehonderd jaar.' 't Kan veel erger nog dan Spijkerman! Misschien Staat zoiets straks bekend als 'typisch Tien'…

Er waren matrozen uit Laren op zee aan het zuipschuitje varen. Ze hieven het glas en marineblauw was hun gezicht, toen ze scheepstoeter waren.…

Een kaasboertje uit Arnemuiden Kon zelf vaak het plaatsje niet duiden Hij wist het niet meer En zei keer op keer Ben ik dan niet thuis in het zuiden…

Een harige dame in Laren Ging met haar vriendinnen laatst varen Men sloeg overboord Niets is meer gehoord Van deze mevrouw en de haren…

Een fel feministe in Laren had tegen de daad geen bezwaren, maar 't bleef bij één kind, 'want', zei ze, 'mijn vrind mag zelf nu de volgende baren'.…

Een orgel- en stuurman uit Laren, die hielden van spelen en varen, betreurden het zeer, dat een stoker steeds weer van hen zei, dat ze raddraaiers waren.…

in eerste instantie dacht ik dat ze temperament hadden, dat vuur en passie er vanaf zou spatten zolang ze er zijn heb ik het niet kunnen ontdekken alhoewel hun kleur genoeg zegt misschien zou de zon een reden kunnen zijn omdat ze aan de schaduwkant op het oosten wonen, zie ze iedere dag treurend hangen nu hebben ze geruild met andere…

Een gedreven poëte uit Laren wou allemaal dichtertjes baren. 'Die krijg ik,' dacht zij, 'als ik dichterlijk vrij.' Ze zong limericks tijdens het paren.…

‘n Langharige dame te Laren Ging ooit met haar dochters uit varen Doch zij zijn gestrand Ik las in de krant Over ’t lot van die vrouw en de haren…

In Laren is het uitgelezen wonen Daar til je bij het eerste straaltje licht Het sluimermasker zacht van je gezicht Een dag in 't paradijs gaat zich weer tonen De nimmer teruggekeerde heer B. Botje Heeft naar 't schijnt alhier een tweede kotje…

In Laren was het kermis. Zij betaalde en gaf 'm nog wat extra bij 't bedrag. Ze voegde eraan toe, terwijl ze straalde: 'Dat mijn verjaardag straks me zal verblijden, is zeker, want waarom zou deze dag zich van m'n and're dagen onderscheiden?'…

Toen zij de bokaal liet vallen en ik wanhopig spartelend en ademhappend trachtte te overleven op de harde vloer dacht zij wellicht dat ik probeerde te bijten en pinde me vast onder de stilettohiel van haar elegante laars.…

Jouw kus in de morgen verjaagt kommer en kwel maar nu heb ik andere zorgen wil ik dat wel....…

Dezelfde ruis als die van onder de gloed van schijnend zijden toen de zon van het land langs ”de laars” zich vermengde met het onweer van mijn dromenland.…

Het is weer raak help ik verzink thuis bij kopjes lindebloesemthee met mariakaak in de roezige mêlee van t' Bonte Paard op de Brink Ja apostrophe die verkeerd hangt Gooijers kwamen voor de dorst van de hei gingen er droog vier eeuwen aan voorbij Hun voeten schuurden op het zand Mijn huig zwemt al weer in de kraag voor een goudgele laag…

alles is hier nog net even beter de porsches en dikke landrovers zij spiegelen zich dicht aaneen de chauffeurs en euses lopen hier ongezien om gezien te worden de car wacht wel schuin op de stoep even binnenwippen bij die shop veel uitverkoop onzichtbare crisis toch nog veel duur blond en bont kakkineuze rashonden poedels bassets flat…

Er woont een meiske in 't zuiden, jawel 't zuiden van het land, met dat meisje is wat mis, daar is echt wat mee aan de hand! 'K zal je zeggen wat of er is, concludeer dan: daar is echt wat mis!…

Mijn dochter spreekt konijnenbont is deze winter in de mode maar vermijdt het zelfs in je laarzen ze worden levend afgestroopt om kwaliteit te bewaren Ik knik en voel het in mijn maag misselijk wroet mijn laars en denk de mode is fucking dwaas…

Maar ditmaal lap ik in dit speedsonnet die voorschriften baldadig aan mijn laars, als lange neus naar alle rekenaars heb ik de boel hier op z’n kop gezet.…

Want je kunt snappen dat je begrijpt en gesnapt worden als men je in de kraag grijpt, maar ik heb begrepen dat voor nu en altijd, net als met sport het beter lijkt, dat begrip en snappen, ik beter aan mijn laars kan lappen.…

De regels lap je aan je laars, dan kan je bij thuiskomst je familie flink besmetten. De zorg moet dus de zorg weer gaan versterken ter voorbereiding op de deltawerken.…