Alle inzendingen over aard

Ik ben dat kind dat overal buiten ging staan en ik keek: waar kwam die chaos, die onrust vandaan het was de stroom, die wervelwind van gevoelens waarmee God vanuit de hemel de aarde wakker kust.…

Nog torenen kerken uit verheffen zich boven dorp en stad Gaan ze prat op hun God 't kerkvolk -tezamen- knielt en knikt Er is gemikt op aards geluk en 'ín de eeuwigheid' Rest nog: een Amen.…

Onhoorbaar en nauwelijks gekend draait er iets uit de duistere lagen van de aarde ons een rad voor de ogen heel even soms en slechts voor waakzamen wordt het oververhitte vliegwiel van onze doldrieste planeet als waarschuwing getoond.…

Welk hoger doel Is de mens gesteld In dit aardse bestaan Dan voor elkaar Een brug te zijn, Om het elkaar Te gunnen arm in arm Veilig de kade Te bereiken, Vaste wal waarop Je samen verder kan…

De goden in Maleisie zijn kwaad Je kunt daar als toerist wel naakt poseren En op een berg die mensen daar vereren Maar dan gaat Moeder Aarde uit haar plaat In Groningen kan men hier wat van leren; Voorlopig even niemand uit de kleren.…

Altijd zat je in een diepe put Terneergeslagen Soms uit je eenzaamheid gekropen Hopend op verbetering De diepe put Is te diep Het was god die riep Die stem van boven Geloven In iets of in niets Hemel en aarde bewogen Onvermogen…

och pijnigende gedachten van koude nachten alles is een waan in dit aards bestaan met soms wat geluk om te aanschouwen van te houden de bloemen van het paradijs in 't ijl gegons verpulvert tussen puim en ijs…

Zo kort het aardse leven maar geproefd, zo helder uitgedrukt wat ons behoeft.…

Wanneer de voeten het contact met de aarde verliezen, verliezen we onszelf. Voor wie het succes naar het hoofd stijgt, is het als balanceren op de punt van een potlood. Hoe langer je het volhoudt des te zwaarder het wordt.…

Strenge stemmen verlaten de aarde, bezingen de razernij der dingen en het geween van bloeiende bloemen: de oogst van een roekeloos tijdperk. Was het een offer op verlaten altaren? Het bleek een halsstarrig ademen. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

Gelukkig hoefde je dat niet meer mee te maken voordat je rustig de aarde ging verlaten.…

Als ik jou niet had Was de aarde niet rond Als ik jou niet naast me wist Weet ik da'k alleen stond Als ik jou niet had Elke dag opnieuw In goede- en slechte tijden Wist ik zeker, dat Het maar een saaie boel was.…

Sterren lijken anders en eigenaardig, voorbij de maan zeg ik aarde vaarwel, zij kleurt blauw. Mijn echos verstillen, tot sterrenstof vergaan.…

Als ik dood ben het aardse heb verlaten, en je mij mogelijk mist, hoopt ergens te vinden, bladerend door wat ik achterliet, ben ik woorden geworden in de regels van mijn gedicht. Lees je mij misschien weer even levend. Ik heb je lief gehad.…

gelijk ’n periscoop baan jij je een weg door moeder aarde opzoek naar daar waar je gekust zult worden door haar stralende lippen op je aller hardst blaas je de lente aan het orkest volgt vanzelf…

echt zichtbaar aan de huid van aarde.…

Voordat zij naar bed moet gaan babbelt ze altijd met de maan Ze kletst gewoon wat tegen haar aan over wat zich die dag heeft voorgedaan en kleine dingen in het aardse bestaan Zij luistert altijd, is met haar begaan Daarom praat ze ‘s avonds zo graag met de maan…

Daar boven klinkt hoog in de lucht het vrolijke geluid van de lustige leeuwerik vanaf de morgenstond Ach kon ik zo zingen tussen hemel en aarde bleef ook hele dagen zweven en hield niet meer mijn mond…

het meest afgelegen eiland ter wereld stormen, hoge golven en rotsen onmogelijk te omarmen, een passage door de diepte van verwijdering het einde van zee en aarde, verdwenen in een horizon met gekartelde rand…

Het Europese avontuur naar Mars; Een lander die wel piepte maar niet landde Gelukkig was de reis nog geen bemande Te pletter dus, kapoerewiet, 'n farce De aarde is vakkundig uitgekleed Nu mollen we de volgende planeet.…

“Bevolk de aarde…”, - hebben we gedaan. “En onderwerp haar…” – dat lukt ook al aardig. Wij zijn die wonderbare bol niet waardig. Of is er nu een kentering ontstaan? De Rosszee wordt beschermd natuurgebied. We geven terug en graaien dit keer niet.…

Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen, Die onze biddende gedaante nader komen: Wij strekken evenzo onz’ handen hemelwaart; Maar onze wortelen zijn machtig vast in d’ aard.…

ik kijk naar jullie en denk hoe is het mogelijk zo jong zo mooi zo liefdevol zo samen jullie hebben elkaar weten te overtuigen het aardse te verruilen voor gene zijde zo jong zo samen jullie zielen voor altijd verstrengeld…

Nodigen uit tot bloot spelen, een aards verlangen in een prille lentezon.…

De stalmeester, lakeien, zwarte paarden Vandaag met glazen koets, ja ook een pracht Flagrant vertoon van status, rijkdom, macht Dat alles heeft veel voeten in de aarde Ligt deze poppenkast zwaar op uw maag? Bij mij gewoonlijk ook, maar niet vandaag!…

Niet bezweken onder een religieuze wolkendeken verblijf ik hier op aarde en herken het eindeloze veld van licht en donker waaruit dit 'al' ontstaat een hiernamaals of juist zonder ik dien uiteindelijk het moment dat vind ik wel genoeg als wonder.…

De aankomst van de bisschop ging gepaard Met wild geraas, men kwam er protesteren, Want Friezen kan je niet zo snel bekeren, Dat wist de Sint, dat ligt niet in hun aard. “Voor heiligen,” zo sprak hij naar verluidt, “Is het al eeuwen lastig, Dokkum-uit.“…

gedroomde reis het gewicht van de taal verdween toen ik net als de zwaluwen in het wolkendek oploste een laatste blik op aarde liet me de zeeën zien op de bodem van een verlaten bootje schitterde een schelp in de zon…

de bemoste steen oud en het zwerven moe borg de meanderende reis met het ijs in zijn stenen hart onverstoorbaar legde hij zich bij deze onvoorziene plek op de aarde neer één met zichzelf niet bang om te breken…

is je op 't lijf geschreven Jij schrijft het nu en het verleden op elke bloem die steel met aarde bindt Je maakt een lint van capriolen De lucht lijkt, door je dagtocht, blauwer Het is dat wat me in zomers zint.…