Alle inzendingen over afkeuren

Ik ben er voor je zelfs als ik er even niet ben! Ik ben er voor je op momenten dat anderen je in de steek zullen laten Laat je nooit aanpraten dat je niks waard bent Wat er ook gebeurt, er is altijd één iemand die je niet afkeurt Iemand waar je naartoe kan gaan als er niemand anders is, die voor je klaar wil staan Want…

Soms krijgt een afkeuring ook zijn plaats. Woorden die tekort schieten. Zo Kort…

en geen spijt claim zelf de eer negeer afkeurende blikken ‘Vandaag weet jij meer! ‘…

verstrikt in 'n regime vol geheimen waarin zij langzaam aan haarzelf verloor volgde zij haar hart en koos voor hem ondanks afkeuring van nimmer zou zij liefde ervaren maar voor altijd gevangen blijven tot de haat uiteindelijk overwon…

de situatie uit de hand hopeloos in het nauw trachtend te vluchten verstuikt ze de enkel gillend als een vreemde smekend om trouw vinnig in dialogen doorweekt sensueel doortastend afkeurend trots als een pauw maar altijd aan het einde gewillig van hem de filmcliché vrouw…

Zon en Maan lachen elkaar toe Pluis en Roos buigen hun hoofdjes op het ritme van de wind ik, onweerswolk, kijk afkeurend toe hoe kunnen zij lachen terwijl mijn hart in tweeën is gescheurd had ik je maar geloofd dan konden we nu samen verzilveren met de lelies…

Met een afkeurende blik kijk je me aan Wanneer ik je Op je fouten wijs Zachtjes streel je toch mijn hand Wanneer ik ze Over je heen laat gaan Je ze laat weerstaan Mezelf van je bestaan verzekerend Met een lichte duw en een lieve zoen Ik heb je nooit werkelijk achterlaten Zoals ik dat had moeten doen…

Ik vraag mij af waarom je daar staat, waarom je staat te mopperen Ik vraag mij af waarom je naar mij staart met een afkeurende blik Ik vraag mij af waarom je zo op mij let, op mijn woorden, op mijn brieven en of ik wel de juiste weg afsla Ik vraag aan jou 'Waarom zijn wij getrouwd?'…

met afkeurende blik keek ze op hem neer vers gebroken scherven stonden rechtop in het tapijt hoorbaar was het bonken van een hart, terwijl koud zweet langs zijn rug naar beneden gleed schichtig flikkerende kaarsen waren stille getuigen hij slikte toen het klikken van haar hakken wegstierf…

Progressieve gedachten verlaten de boom Ongecensureerd in wervelende stroom Vrijheid van denken geveegd op de hoop Streng beoordeeld door de leidende Cycloop Vrijheid van uitingen zonder betoog Afkeurend bekeken met een oog Wanhopige woorden genegeerd De Cycloop heeft ervoor geleerd Het past niet in het geheel Die vrijheid wordt hem te…

Afkeurend vele blikken Scannend van top tot teen Priemende speldenprikken Geniepig en gemeen Ik weet heus wel mijn benen -Hun schoonheid is ver zoek- Die zijn om te bewenen Zo in een korte broek Ik moet het wel bekennen Het is dus geen gezicht Maar oh wat is het wennen Aan zo een volksgericht Bij ouderdom hoort ongerief Stilzwijgende…

grote gebaren hebben je niet kunnen imponeren voor gewichtige woorden ben jij nooit gezwicht je raadselt dan altijd een warm lieve lach die ik lief heb maar weet niet wat jij echt denkt zelden heb jij je afkeuring laten zien een licht fronzen misschien ooit zal ik weten hoe oneindig diep ik in jouw hart heb gezeten…

De achtervolging blijft plagen, Elke vluchtpoging is tevergeefs Onmacht tot afschakelen, Destructief voor de dikste muur Onrust knaagt zijn weg, Sluipende onzekerheid Angst regeert … Angst voor teleurstelling, Falen, mislukking Angst voor verlies van eigenwaarde, Afkeuring, schaamte Angst voor leegte, Eenzaamheid, verdriet…

De afkeuring was groot, maar de goedkeuring zou alleen nog groter zijn. Een mens kan haar of zijn lot niet afdwingen. Hij of zij kan het enkel dienstbaar volgen. Ik weet dat wat ik schrijf alleen vanuit mij komt; anders kon ik het niet zó schrijven. Ik weet ook, dat ik altijd op jou bouw: in stilte en spreken.…

Ik heb je los gelaten Niet meer aan je gedacht Ik wou niet met je praten Tot deze woensdagnacht Wist niet meer wat te doen Nadat ik erachter kwam Het streepje dat bleek groen Ik word nu opeens mam Wat gaat er nu gebeuren Waarvoor moet ik nu kiezen Ook jij zult dit afkeuren Maar ik wil mezelf niet verliezen Ik heb een keus gemaakt…

Nu ik weer zonder afschuw in de spiegel durf te kijken, niet meer achteruit deins voor chocolade en ijs, niet langer 'geen honger' veins, en afkeurend naar mijn lichaam wijs, besef ik wat ik allemaal gemist heb door mezelf ziek te maken al die tijd.…

Maar morgen mag men dan deze geweldige gedachten, nooit, niet aan afkeur onderwerpen, of alle aangebrachte symmetrie stort zich zichzelf verbrandend van een enorme afgrond alvorens alles afbrokkelt en een gat gevormd wordt waar eens een gedachte gezeten heeft, het hele brein beheersend…

dit jaar is de herfst wat laat en niet alleen de bomen zijn van slag - ook de vogels zijn nog niet vertrokken en er zijn schimmen voelbaar in de dingen die gebleven zijn in 't Haagse Westbroekpark schaduwen werpen ze over de paden en het gras schaduwen uit onvervuld verleden Wilhelmina toch fluistert afkeurend de wind…

Een landschap blauw met roze grond Gemiddeld maar toch zo verwond Door afkeur, sentiment, gebrek Geen dag meer vrij van ons gesprek. Als ik toen, met m’n stomme brein, De juiste woorden had gekozen. Zou ik er altijd voor je zijn, Waren wij in liefde virtuozen. Voor ons een leven lang en fijn, Als wij elkander troostten.…

Tegenstrijdig zijn de vrije gedachten Ongeremd progressief tot extreem Verfijnd sereen of grof provocerend Zo schrijft de ware poëet alleen Hij aanvaardt geen vinger oplegging Eist onbeperkt te zijn in woordenkeus Negeert de hem opgelegde normen Vrijheid in schrijven, is zijn leus En mocht men dan al aanstoot nemen Afkeuren zijn onverbloemde…

Ik loop voorbij, Afkeurende blikken. Zie ze wel kijken, Die stommeriken. Maar wat kan ik er aan doen, Dat ik anders ben dan hen? Ze moeten niet zo zeuren, Ik ben wie ik ben. Minachtende blikken naar mij, Men lacht me uit. Mensen kunnen zeggen wat ze vinden, Het maakt me allemaal niks meer uit.…

Wrede natuurlijke selectie aan de poort van het leven in geschikt en ongeschikt voor gezonde voortplanting - afkeur achterlaat in de berm van de evolutie om te sterven lijkt het werk van de duivel niet van ‘n god van de liefde.…

De schilder of beeldhouwer aanschouwt zijn pas voltooide schepping wacht wellicht op bewonderaars en beoordelaars scherpe uitspraken en vragen afkeurende blikken mogen hem fel kwetsen maar de strijdlustige vingers aanvaarden nieuwe kamp tonen samen met gedachten speurende geldingsdrang streven naar verlangde vrede slechts deze ene…

Een vrouw haar benen verliest Of van een brave huisvader geen spat terug te vinden is Collateral damage is de verhullende naam Hadden ze maar niet in de weg moeten staan Maar als hier Een kind wordt opengereten Een vrouw haar benen verliest Of van een brave huisvader geen spat terug te vinden is Verdringen staatshoofden elkaar voor afkeurend…

Geen bekeuringen en geen afkeuringen valt hun ten deel; op deze fietspaden in Nederland zingen die fietsers geen noot te veel.…

Want er is een verschil tussen elkaar niet mogen, elkaars schrijven afkeuren en iets hatelijks neerzetten. Ik sta erboven alhoewel ik zit, maar meneer of mevrouw Halvegaren, moet wel heel sobertjes in de kennissenkring en vrienden zitten, anders zou men niet zo " kort door de bocht" op een ander vitten.…

Door naar anderen te kijken Lossen onze problemen niet op Het is zo makkelijk te vertellen Hoe iemand gaar kookt in zijn sop Het is zo simpel om te zeggen Zij doen het kloten, o zo fout Alsof we zelf wel zijn gesneden Uit het allerbeste hout Alsof we onszelf beter achten Dan anderen uit de buurt Die we min of meer verachten Waarnaar afkeurend…

veer, naar afspreekpunt: een oude kerk die nu een hostel, restaurant verworden was waar we pompoensoep aten Daarna liepen we door een bos en praatten over Canada, de afstanden, de tijd vergaten we zouden een huis bekijken dat te koop, versnelden onze loop Er was veel aanloop hier ‘t viel af door teveel aan hondengeur en ander afkeur…

De kelk van het lege glas Waarvan de rand bedrukt is Met jouw gebarsten rode maan Lijkt te zweven boven De verlaten tafel En weerspiegelt het roodgekleurde mes In een tableau vivant Terwijl verwrongen gezichten Zich zwijgend met afkeuring distantiëren Van jouw en mijn lichaam.…

De dichtkunst sleurt zich voort langs afgewezen paden diens woorden ongehoord met afkeur volgeladen Een liefde die verdween de wanklank is gebleven verstoten door het steen bedierf het al het leven. Geen sterveling begreep de schoonheid van het lied waaraan men zich vergreep deed liefst die taal teniet.…