Netgedichten

netgedicht (nr. 51.214):

Woordenschat

De dichtkunst sleurt zich voort
langs afgewezen paden
diens woorden ongehoord
met afkeur volgeladen

Een liefde die verdween
de wanklank is gebleven
verstoten door het steen
bedierf het al het leven.

Geen sterveling begreep
de schoonheid van het lied
waaraan men zich vergreep
deed liefst die taal teniet.

Men achtte niet het woord
verdraaide alle kelen
heeft zo de kunst vermoord
die men niet goed kon velen.

De adelaar vloog weg
geen poëzie bleef achter
maar zoekt een nieuwe weg

Zijn roepstem klinkt

steeds zachter

Langs de weg

achter de heg

en verdwijnt dan

in de verte

in het duister

.

... Poëzie zou iets voor iedereen moeten zijn, maar die liefde voor klank, symbooltaal en woordenspel wordt maar al te vaak vroegtijdig de nek omgedraaid door de extreme kritiek van gevestigde schrijvers, alsof de taal hun eigendom is en zij hun goedkeuring moeten verlenen aan anderen ook te mogen schrijven. ...

Schrijver: Chatfant, 11 maart 2014

Biografie van deze schrijver