4616 resultaten.
Oktober
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 223 Nu is weer een ander duren
in de plooien van een tijd
met vroege schemeruren
en dakloze bomen
in hun houterige pose
ben ik weer gevangen
in een vreemd verdriet
om dat achterlaten
van wie of wat ooit kwam of ging
in vreemde traagheid
sluit ik ramen en deuren
de avond kijkt me aan
met koolzwarte ogen
ik moet met het donker
de herfst weer…
Oktober
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 180 Het korte geluid
van een vallende eikel
een made erin…
Oktober
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 301 Hoe mooi is de natuur zo bont verkleed!
Zoals zij in de lente met fris groen
de winter wegwuift en een nieuw seizoen
met loof en bloesemblaadjes welkom heet,
zo spreidt zij nu, om ieder te begroeten,
een knisperend tapijt voor onze voeten.…
Oktober
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 553 De maand oktober laat zich niet bedwingen
De herfstdjinn schettert luid op zijn bazuin
Het loof kleurt geel oranje rood en bruin
Haast alles gaat een toontje lager zingen
De geest der politiek lijkt niet te temmen
Die denkt alleen aan maart, aan ’t aantal stemmen –…
Oktober
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen 162 De maand met dubbel o, dat is oktober
De aarde hoopt veel bladloof op te vangen
Het meeste blijft het liefst lang boomhoog hangen
Al groeit de nacht, al valt het zonlicht sober
Natuur krijgt reeds haar gouden aureool
En wij een bord gestampte boerenkool…
Dit is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Dit is oktober
stokrozelaars
die het nog wagen
rozen te dragen
als waren het
trofeeën
fris gesculpteerd
waar dauw aan kleeft…
in vredesnaam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 702 gelooft u altijd nog in wereldvrede
u bungelt aan een ragfijn ideaal
de mens is dood-gewoon een kannibaal
zijn bloeddorst moet en zal naar buiten treden
het zwaard zit vredevrezend in de schede
de laagste krijger waant zich generaal
en speelt de ober met het galgenmaal
hij wordt door god en vaderland aanbeden
de haat beweegt het ware wapentuig…
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 635 Ik herinner mij jou.
Die schuine ogen van je
die ondeugende blik
met daarachter
dat immense verdriet.
Hoe ik mij steeds verbaasde,
over die vreemde combinatie
van levenslust en levensmoe.
Dat dwars door de pijn heen leven
terwijl je bezig was te sterven.
En nu, zonder jou
gaat de tijd gewoon z’n gang
zonder jouw oren
om mijn verhalen…
oudjaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 367 oudjaar, het is over
het is bijna gedaan
er resten je nog enkele uren
afscheid doet lijden
mijn hart doet pijn
velen hopen reeds op het nieuw
laten het oude onterven
ik kan het niet meer aanzien
zoals bij alles in het leven
is het ook voor jou zo…
alle schoonheid moet sterven
vaarwel …
tweeduizend zeventien!…
[ Het paviljoen vertrekt ]
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 356 Het paviljoen vertrekt
in stukken van het strand
op platte wagens –
oktober is ontruiming
lispelt de dame in het zwart
ZONNELEEN
De episoden van Amos 40.4…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.822 Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer.
Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer.
Afscheid voor een tijd is niet fijn.
Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn.
Afscheid voor altijd doet verdriet.
Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 twee blauwe houten klapstoelen
achtergelaten op de vlonder
de boot in dezelfde kleur ligt
op zijn kop ernaast
ook op het droge getrokken.
gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….
stil kijk ik uit over het meer
het is of ik de echo hoor van
kinderen die hier lachten
zwemmend in het koele water
op de klapstoelen…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…
Oktober, sloper van mijn streven
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.310 Oktober, sloper van mijn streven en mijn hopen,
uw moker is van lood
die weegt ter lome leên me en houdt mijn nek gestopen.
Oktober; en uw aêm, mijn lammer lijf beslopen,
Oktober, maakt mijne ogen groot.…
Drie maanden
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 235 oktober komt daarna
en dan volgt weer november
elk jaar denk ik aan die herfst
in een lang vervlogen tijd
en koester mijn herinnering
aan onze verbondenheid…
Halfweg oktober
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 254 Ik hoor halfweg oktober
fazanten slaan
bezwerend
of is het alarmerend
onraad hangt in de lucht
onrust is gezaaid
straks rijgen jagers weer
hun laarzen aan…
parelmoervlucht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 ze leven op wilde
viooltjes de kleine
parelmoervlinders
twee late vliegers
dansen in het
najaar boven
bloemrijke graslanden
hun laatste
fladderende vlucht
in oktober…
Oktober draagt in vree
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.868 Oktober draagt in vreê wie sober heeft genoten
de zomer-vruchte', in lusteloze rustigheid.
Maar ik, wiens dagen als een vlucht van vooglen vloden,
steeds onvoldaan, naar u die de een'ge Zomer zijt,
mij heeft de rille Herfst zijn wrangste wijn gegoten....
Zult ge thans keren?...…
Oktober(2)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 186 terwijl de maand langzaam vordert
voelt men de oktoberwind steeds harder
de winter schuilt reeds in de avond
de lucht barst van de kou
een langzaam landschap vult zich
met de humusgeur van bladeren en twijgen
over het vage zicht van vormeloze dagen
valt nog wat sporadisch licht…
Oktobervijver.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 494 Zijn 't waterleeljen door de wind bewogen?
Zijn 't blanke bloemen van magnolia?
Of pluimen wit, de vleugelen ontvlogen
Van vlottende engle' in blauwe hemelwâ?
Zijn 't vlokken sneeuw uit puur-azuren hoogen
Oktoberhemel, kondende ongenâ
Van wufte koning Herfst en wordt nu logen
't Beloofde heil, dat leek mijn hoop zó na?
Op 't…
Oktober-rozenknop.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 367 De rozen bloze' in 't broze oktoberblauw
En aadmen vrolijk hoop- en zomergeuren.
Eén knop alleen voorvoelt het herfstgebeuren
En wil niet bloeie' in najaars tranendauw.
Die bloem voorvoelt, in pronk van bonte kleuren
Vermomd, verborgen, zwarten bomenrouw,
In vleiend zoeltje, zoenend zonnelauw,
Kil-wrede wind, die ruw haar zal verscheuren…
Afscheid bestaat niet
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.831 Afscheid
dat bestaat niet…
de erfenis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 397 ik heb mijn stad zien stijgen en zien dalen
een ongekende hoogte of een goot
beladen tafels, soms genadebrood
beschuit met muisjes, dan weer galgenmalen
ik heb mijn stad zien lijden en zien beven
na weer een aanslag op haar warme hart
dan oogde zij vaak somber en verward
maar steeds had zij de wil tot overleven
ik zie mijn stad verbleken…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 303 Afscheid
doet altijd pijn
maar zonder afscheid
zal het nooit over zijn
afscheid nemen
is een ritueel
heel essentieel
want afscheid nemen
is ook afscheid geven
het is een einde
maar ook een begin
van een nieuw leven
voor allebei…
Drie november
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 613 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
GOEDLAND
gedicht
2.0 met 13 stemmen 9.182 vielen
Oktober toont hoe rood het was, het bloed
Het is straks Halloween; dus Allerzielen
Ook hier pompoen en spin en heksenhoed
Er liggen verse kransen in Vianden
Een stenen engel vouwt zijn halve handen…
GRAFSCHRIFT
poëzie
4.0 met 30 stemmen 2.978 GRAFSCHRIFT VAN EEN DRONKAARD T’AMSTERDAM IN EEN
BURGWAL VERZOPEN
Daar leit een vuile vent in deze put gezonken:
Hij stierf in ’t water; maar hij was op ’t land verdronken.
5 oktober 1653…
ode aan jou
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 210 Wie ben jij vlinder in de blauwe lucht
een vrij gevoel in vogelvlucht
het is alsof ik je aan kan raken
jij met je ranke vleugels
voor mij ben je een lichtbaken
in deze donkere tijd vol onzekerheid
oktober 1998…
Ochtendgedicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 297 Morgenrood in oktober
Ik nog met pyjama aan
Ik wens me te verwarmen
Aan je dij, je lid, je naam.
Maar je bent niet meer mijn naaste
Zoveel zeeen ver van hier
Dus ik troost me met het vouwen
van stapels werk en scheepjes van papier.…
herfst
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 407 oktober 2002…