250 resultaten.
sterrenstof twee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 212 Ik draag vandaag mijn schaduw
langs het stromend water
ik draag haar naar de zon
het is lichter dan je vermoedt
draag ik haar naar het licht
de sterren liggen
in de rivier te baden
Orion het is dichterbij
veranker daar gewichtloos
zwaar thuis
ontspannen kwam
hij
oog in oog
met een stroom
van vocht
rimpelend in
zijn…
Uit het lood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 215 ik ben op drift
los geslagen van de ankers
in vrijheid maar ontwricht
heb de schepen
achter mij zien branden
tot verleden en de dood
voel me speelbal
van de golven
verdwaasd en uit het lood
zoek naar bakens
die mij gidsen vaar op lichten
met een strakke koers
naar havens waar
ik aan zal meren
een nieuwe ligplaats uitproberen…
Het anker in een zee van licht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 385 dekens
Hij spreidt zijn zonlicht van tedere vlammen
en wil haar bevrijden uit de armen van de onmacht
die als gletsjers geklonken zijn aan haar diep verdriet
Wat hij ziet
is haar kwetsbare hartenklop
Wat zij draagt is de kiem van zijn Liefde
Hij is haar poort naar een zachtere wereld
Hij is de sluimer die haar levend houdt,
het anker…
Ontknoping
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 307 Jij bent het bed, waarin ik rust
je bent de kabel die mij kust
je neemt mij mee op sleeptouw
als de ontknoping van een vrouw
Je bent het anker dat me bindt
het kompas waarmee ik de zeeën vind
je bent de wind om me te laven
zo spoel ik aan in jouw haven
Je hebt de kleuren van de nacht
die het ochtendlicht verwacht
je hebt de golven van…
ik ook van jou
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 ik hoop maar
zo ontzettend
dat jij heel oplettend
blijft
ik weet ook
dat hoop allang
verankerd is
wat ik ook mis
het is altijd zeker weten
dat jij naast me loopt
en achter me staat
me nooit verlaat
ik twijfel
of jij wel weet
en niet vergeet
dus zeg ik het nou
ik ook van jou!…
Mijn vader, mijn moeder, mijn gezin
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Hoe was ik
Ooit geworden
Die mens die
Ik nu ben,
Zo vaak al
Verdwaald in het
Labyrint van mijn jeugd
Pleeghuis uit, pleeghuis
In van hen die
Over mij wilden voogden,
Kind zonder ijkpunt,
Kind zonder anker -
Toch heb ik mijn
Eigen koers gevolgd,
En iedere keer de
Uitgang gevonden
Die onvindbaar leek -
Het toneel werd…
Drijfveer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 176 stroomopwaarts zwemmen zalmen
hun ondergang tegemoet
levensdrang geldt het nageslacht
te ankeren in het zoet
stroomafwaarts drijft mijn boot
de ondergang tegemoet
erfgoed geldt het nageslacht
verankerd in het bloed…
Eiland
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 730 Ik ben een eenzaam eiland
geen land nog te bezeilen
schepen achter me verbrand
geen bruggen meer,
geen enkele band
Ik ben een doelloos schip
ronddobberend op tranen
waar is het anker,
waar is het stuur
ach God- ik kanker.…
kust
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 654 gooi het anker hier uit
het schip vaart niet verder
het is deze baai
waar het water als muziek tegen de kade zingt
mijn schip
zo verlaten
mijn schip van rust
het is de lucht
van het verlaten schip
dat wat dobbert
aan een horizon
van een goudkust…
Als onstuimig mannetje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 289 jij hebt
je ankers in
mijn lijf
maar ongelijnd
zwem ik als vis
in woelig water
paai en prooi niet
als onstuimig mannetje
verscholen in het riet
bewaak ons territorium
want weet een ander
wijfje komt er niet…
Jij bent de rots.
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.048 Je bent mijn rots,
ik ben de branding
jij bent het anker
ik de grond
jij bent het diner
ik het toetje
jij bent het huis
en ik de deur.
Wanneer er niemand
meer voor me is,
zul jij er altijd zijn
want jij bent mijn
tweede ik!…
Groninger G.G.Z.
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 5.281 Haar anker
tot de werkelijkheid.…
Melancholie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 verzuilt in melancholie
emoties die me de grond in trekken
gevoelens die bedwelmd worden
meegesleurd door de zware stroming van de zee
totdat ik opgeslokt word door de fouten
die we door de vingers zagen
En nu als een anker om mijn enkel de dood zegeviert…
Schip
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 959 Ik dacht
jouw kleuren vervagen
in het licht
van de zon
maar jij blijft
een regenboog
aan de horizon
ik heb de hoop
al laten varen
het anker
gelicht
dobber stuurloos
richting haven
dit onvoltooide schip
maakt water…
Soms, ooit, eens
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.865 Soms is mijn slap omhulsel flexibel genoeg
om op te veren, soms ben ik
als anker ingegraven en verstopt.
Soms heb ik aan een woord genoeg
om over het plafond te lopen
en te voetballen met de zon.
Soms ben ik te blind om dichter
bij te komen, bij te leven,
alleen te dromen.…
verslaving
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.919 Ik verander niet echt
Ik verander mijn gedachten
Ik leef niet echt
Ik wacht
Dagen worden weken
Leegte wordt lucht
Schoonheid blijft achter
Zucht
Adem
Rook kanker
Peuken als anker
Om in de tijd stil te blijven staan…
4 okt NK jeugd snelschaken 2008
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 180 Vandaag spelen we het Nationale spel
Met slechts 5 minuten per partij
Lang nadenken is er niet bij
Want schaken doet de jeugd heel snel
En vind je de uitslag niet terecht
Dan haal je bij Anker maar snel je recht…
Graag
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.380 Handen als ankers
diep verzonken in zee
gesmeed tot één roep,...
' Mijn vriend '
' Mijn vriendin '
' Mag ik je? '
' Mag ik jou? '
- G R A A G -…
Tijdloos Mykonos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 228 Veilig aan het anker.
Ruimte lijkt hier ruimer.
Tijd tijdlozer.…
dichtje voor es
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 692 een karamellen vers
waar niets rijmt en
zij zichzelf niet vindt
voelt zich uitgevonden
gelijkertijd terra incognita
een witte vlek op een kaart
land nog niet ontdekt
een eiland dat roestig
de ankers omhoog
met volle zeilen lucht
hemel en water verwekt…
wordt je warmte koel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.477 ik wil en
zal me geven
tot er niets meer
over is en ik
weer in je armen lig
draden die
gesponnen zijn van angst
vervlochten zijn met pijn
mogen nooit meer
anker zijn
je moet ze breken
anders gaat
je jeugd zich
morgen wreken
als we samen zijn
wat genot
moet worden
is dan schuldgevoel
kap ze anders wordt
je warmte koel…
Op een walrus (naar Kees Stip)
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 69 Een walrus kwam in Rotterdam
Per vrachtschip uit Archangel aan
De loods aan boord bleek een mevrouw
Dat zag het dier betrekkelijk gauw
De ster, het anker op de kraag
De echte loods dat was de vraag
En daarom sprak hij beste zus
Daar is de wal ik ben de Rus…
Depressief II
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 978 Laat je hoop niet varen
Wie zoekt die zal vinden
Een probleem is een tijdelijke toestand
Waaraan je zelf een draai kunt geven
Laat je er niet door verblinden
De boot is nog niet vertrokken
Maar je zult sterk moeten zijn
Het anker lichten is zwaar
Maar het is jouw zicht die bepaalt
Of het anker groot is of klein…
En je hem met beide handen…
Alcohol
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 490 Brengt u anker, kruis en hart.…
Een te groot verval
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 127 je schipperde
maar kon
de koers niet houden
roeide tegen
stromen op met
een te groot verval
pas later
in rustiger vaarwater
kon jij gaan ankeren
de kade trok je niet
voor een plaats in het groen
zou jij alles willen doen
jouw elementen
zijn nu in balans jij bent
op het water aangeland…
weerschijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 de spiegel ziet mijn zee
achter holle ogen tranen
enkel slierten zeewier
in mijn schedel ankeren
verwaterd wrakhout vermolmt
de herinnering aan uitgroei
maar kiert naar buiten
binnen rest slechts het grote geheel
en ik
ik at de dag die ziltig was…
In het ongewisse
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 ik wil het
weten vergeten
maar de ankers
laten niet los
trekken nog
steeds hun sporen
onuitwisbaar ook
op de harde rots
ooit zou ik
de lijnen kappen
in het ongewisse
verder gaan
maar ik had
niet de moed om
alles te verbreken
de rode lijn is gebleven
heb me geschikt
in een leven
waarvan de schaduw
steeds voor mij zal staan…
ONGETUIGD...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 336 Niet langer
kiezen we
het ruime sop
Niet langer
verlaten we anker
huis en haard
"Het is op"
zei jij
voorbij het praten
Ons schip
heb ik eigenhandig
het strand opgetrokken
Het zeil gestreken
in het vooronder
geborgen
Onttuigd
ligt het te verlangen
naar morgen
...misschien?…
Late regen
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 444 Eenzame huizen
liggen als zieke dieren
op de ingevallen flanken
van de heuvels,
uit de grijze verte van de zee
zeilen vruchtbare wolken aan
en gaan voor anker
in de stoffige vallei.
De aarde drinkt met
kletterende kaken,
in het duistere woud likken
onrustige herten zilveren druppels op.…
Schildering
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 637 Blauwer
Dan de lucht kan zijn
Schilderde hij zijn hemel
Verdwaalde bladeren
Keerden niet weder maar
Gingen voor anker op het doek
Geschilderde tranen
Vielen sporadisch uit
Het zich verspreidende wolkenveld
Het lege
Vulde zich met emotie
Vloeiend uit een versleten penseel
Een engel
Zag tot zijn genoegen
Hoe hij zijn inspiratie…