weerschijn
de spiegel ziet mijn zee
achter holle ogen tranen
enkel slierten zeewier
in mijn schedel ankeren
verwaterd wrakhout vermolmt
de herinnering aan uitgroei
maar kiert naar buiten
binnen rest slechts het grote geheel
en ik
ik at de dag die ziltig was
Geplaatst in de categorie: algemeen
schedel 4.0 met 1 stemmen 
135
135
Geef je reactie op deze inzending: