Alle inzendingen over april geluk geboortemaand dansen

Samen begin je Samen ga je uit Samen bemin je Samen neem je een besluit Samen kies je dan voor kinderen Samen heb je een goede baan Niets, denk je, kan het verhinderen Je geluk nog in de weg te staan. Samen maak je iets van 't leven Samen weet je er het fijne van Dat is een vast gegeven totdat samen niet meer kan.…

De ellende die je meemaakt geeft je een innerlijke kracht en het maakt je sterker, ja, meer dan dat je zelf ooit dacht. Anderen kunnen je raadgeven, soms is goede raad ook duur. Maar als je werkelijk goed wilt leven moet je zelf door het vuur. Want goed beschouwd ben je als mens toch altijd weer alleen Wat of je ook hebt opgebouwd om…

Bruin is ze, Een mooie donkere dame woonde eerst in Lisse. Was geboren in Suriname is nu verhuisd naar Bruinisse. Ze houdt van zee-land en de zon hoopt dat ze bruiner worden zal Ik zag ze liggen op 't balkon en geloof me maar bruinisse al…

Ik heb in de put gezeten en in een heel diep dal Ik heb ervan geweten maar ik wist het al In putten en in dalen heb je weinig licht Er valt ook niets te halen ze ontnemen je het zicht Zo zoek ik iets hogerop je het kan het beter overzien Kijk gewoon vanaf de top daar schijnt meer licht misschien Ga je hoog aan die top staan dan kun…

Vroeg bij het ochtendgloren werd de eendagsvlieg geboren 't Was bij het krieken van de dag dat hij voor 't eerst het daglicht zag Hij vloog, hij vloog als maar omhoog Viel plotseling naar beneden voor hij het wist was de dag om en is toen overleden.…

Op de tafel staan de bloemen er fris en fleurig bij ik heb ze net gekregen het is één groot schilderij In mijn grote witte vaas staan ze nog heel even ja het klinkt misschien wat dwaas aan het einde van hun leven.…

Er is gesproken al waren het enkele woorden veel meer dan een lange rede zeggen kan Ze klonken als harmonieuze akkoorden zoals de ware liefde tussen vrouw en man ik hoefde het zelf niet uit te leggen en zag de glimlach in je lieve gezicht het was goed je hoefde niets meer te zeggen je was verlost van pijn en deed je ogen dicht…

Waarom kan de tijd niet terug al was het maar voor even Dan zou ik toch nog heel vlug Jou een dikke knuffel geven Ik zou het niet kunnen laten met veel humor en een lach Om nog lang met je te praten Ik wou dat ik je nog steeds zag Het is een stil verlangen naar dierbaren die er niet meer zijn terugblikkend naar een bewogen jaar met intens…

spiegel of mooie prent geen make-up of rouge op wangen of met sieraden van goud omhangen Ze laten niet zien hoe mooi je bent maar de buitenkant die men al kent De ware schoonheid zit echt van binnen wat moest je zonder die schoonheid beginnen die schoonheid daar moet je zuinig op zijn al zit die schoonheid vol rimpels en pijn en kun je even het geluk…

Branding De zoute branding komt aan land Met schuimkoppen in het volle licht De golven rollen over het strand Waarbij ze het mulle zand verdicht De waterlijn, ligt bezaait met wier en restanten van wat we hier laten De zee brengt ze met de vloed naar hier tot ze met eb ons weer gaan verlaten Het paalhoofd is bevolkt door meeuwen enkele…

Seizoenen vallen, dagen staan weer op, April is zijn geboorte niet meer meester, De aders barsten in de heester, De vogel klimt zijn klankbord op. Maar hier bouwt pijn haar nest in ’t lover, Waar tortels klappen in de vleugels Met de verborgen honger van de leugen. Geluk, geloof, alleen de droom blijft over.…

Deze vrijdag – egyptische duisternis en vleugelslagen. 14 april 2006…

Een stille bloeier en niet één blad dat zich roert aprilse sleedoorn…

Lonkende katten bevolken de straat, het is al april maar ze spelen nog maarts.…

als een draaikolk van gedachten vliegen vlinders door mijn kamer en terwijl ik hen zie dansen zie ik wat geluk betekent en de vlinders blijven draaien en ik laat hen lekker vliegen in mijn draaikolk van gedachten voel ik vrolijkheid en rust…

Het nepnieuws komt eind maart wel heel dichtbij, Wie achterdochtig door zijn krantje bladert Bemerkt al snel dat 1 april weer nadert, Zelfs niet één pretpark is er nepnieuwsvrij. Lees maar eens waar die ons nu mee bestoken: Je mag per 1 april (!) daar niet meer roken.…

't sneeuwt appelbloesems April ontpopt als Mei Gorter is verbijsterd…

sterren ongewoon aards geluk op de a 28…

zie het vuur in je ogen waar vlammetjes dansen op een deinende wind voel je warme bloed als ik teder de huid van je lichaam ontmoet adem op de klop van je hart samen zonder geluid ervaren geluk in stilte en rust zonder dwingende lust…

Ik zou nu moeten dansen dansen en zingen van geluk Eindelijk zijn we samen mijn leven kan niet meer stuk Althans dat dacht ik even toen jij tegen me zei Dat jij voor mij ging kiezen mijn god wat was ik blij Nu komen de problemen de verschillen spelen op Alle doemscenario's gieren door mijn kop Is houden van niet genoeg soms verschillen…

Ik hou je vast en druk je tegen me aan iets zegt in mij laat hem nooit meer gaan Die openheid van geest jouw interesse zo oprecht luister ik naar jouw woorden die nog nooit iemand heeft gezegd Zo dansen we dan samen al innig door de nacht voelen wij ons veilig daar het geluk ons toelacht…

Wanneer we pure gelukzaligheid tentoon spreiden is dat dan vanwege puur geluk, of is het maar schijn?…

De dag die al knotsgek vanaf de start is: Een zoon of dochter waar u niet van wist! Een standbeeld in een dorpskern wordt vermist! En het nummer van meneer de Beer in Artis! De dag voor schelmen, vlerken, snoodaards, vlegels En bent u dan nog niet genoeg gekist Bestaat het speedsonnet uit zeven regels…

ja, je wil... is wat zwak, biedt nog buien een dak laat de zon in zijn schil wanneer hij dat zo wil, wel wolken ten spijt sluit je hun sneeuwwit habijt; spreidt een grasgroen tapijt voor nieuw leven en niet even breng je de merel van de wijs ontneem je wei de ereprijs, want tussen paas- en pinksterbloem botert…

De stad begint weer uit te botten, plekken teer groen en vroege bloei. En straks, wat verder in de tijd, kastanjes in hun volle pracht. Dan lijkt het feest, de stad, zij lacht, de stad is blij, ik ook.…

In de avond wacht de nacht, schminkt zich, een kaartje van bewonderaar, bloemen vooraf, zenuwachtig in zichzelf pratend, angst voor de pretentie van dwingende aanwezigheid. In de avond wacht de nacht tot de voorstelling begint. ----------------------------------- Uit: 'Het meer van de ondank', 1987…

Een ooievaar kijkt wild om zich heen En vraagt zich af waar de lente blijft Het is dan wel de winter die verdween Maar nog geen zon die z'n stralen schrijft Er zijn wel vaag letters te voelen Maar nog geen woorden en zeker geen hele zinnen Dagen die niks zeggen, niks bedoelen Alleen dan dat de lente later zal beginnen…

Er is weer helderheid van witblauwe luchten wolken als luchtkastelen tere bloesems gekoesterd door de zon terugkerend leven een palet van zachte tinten bij zonsondergang over een vergroenende wereld verhoogt verre vogelmuziek op de achtergrond de feeststemming…

't Is weer zover grillig schudden buien ongerijmd chagrijn rukken regenvlagen aan de goot de wind kastijdt het huis en in mijn tuin sneeuwt frêle en fijn de eerste bloesem roze en wit wat tederheid…

De bloesem staat in weer en wind te bibberen van de kou terwijl de grijze wolken jagen langs het oneindig hemelblauw Het is alsof de storm de lente uit wil doven die door de bomen giert het oog verduistert de pijn te boven brengt Op al mijn wegen kom ik God tegen U leert mij weer te zingen het lied mij in de mond gelegd…