Alle inzendingen over bar players poele st

Zie doch eens: in deze poel Was te voren geen gewoel, Geen geruchte, geen geschil; Alle dingen waren stil, Al de vogels zonder nijd, Al de vogels zonder strijd; Maar een schreeuwer, metter vlucht, Hier gevallen uit de lucht, Maakte, door zijn hees geschal, Twist en oproer overal; Maakte dat het ganse rot Kwam gesprongen uit het kot, Kwam…

de nacht sluipt over lichtresten er valt geen sterrenstof uit deze inktzwarte poel rauwe keelklanken voeren de speld richting pijn laat de poppen dansen…

Hoe je zwarte gedachten licht, lucht en land overschaduwen Wegtrekkend Poelen achterlatend Onredelijke verhoudingen Dan weer de kleur, de geur na zomerregen Onbegrepen…

't fee...st is over en uit…

Ik heb u eens ontmoet, een lang vervlogen dag t is jaren her, de plaats ben ik vergeten t was eerst en enig keer dat ik u zag U was bekend, ik had het moeten weten U las wat voor, het waren vast sonnetten De verzen zaten strak gebeeldhouwd in t corset Van rijm en ritme volgens oude wetten Maar ach een kniesoor, die daar nu nog steeds op let…

Twee wespen uit 't Groningse Haren die wilden eens samen gaan paren maar wie steekt nu wie da's wat ik niet zie en wie van de twee zal straks baren ?…

De bieren dorsten die ik les zijn borsten die ik evenmin beklim / bestijg (als ik begin) Het raam weerkaatst een koele maan ik zie gespiegeld op zijn kop je handen op mijn lippen staan…

mannen schermen met beschermen listig lustig langs de digitale snelweg het eerste slacht offer valt vlakbij de vangrail waar groen gras zacht ontluikt mooie woorden paaien witte strepen met zachte dwang jaren tellen niet haar lichaam was een spel dobbelend rolden de stenen langs haar jeugd hij ging vrijuit zij kreeg levenslang…

Een fel feministe in Laren had tegen de daad geen bezwaren, maar 't bleef bij één kind, 'want', zei ze, 'mijn vrind mag zelf nu de volgende baren'.…

Wanneer ik stierf en zij die mij beminden Rondom mijn baar staan en de een d'andre vraagt: Wat had ge lief in hem: zijn menslijkheid, Zijn dichterlijke gaaf, zijn trouw aan vrinden, De zachtheid van een kracht die draagt en schraagt, Of de onafhanklijkheid van zijn beleid, - Dan hoop ik dat een zeggen zal:…

Toen ik in mijn jongere jaren van vriendjes de foto's ging sparen toen wist ik meteen hier tussen zit geen waarvan ik een kindje wil baren.…

Wat een machtig en woelerig deinen van baar op baar, bruisend opstaand en bruisend verdwijnend over elkaar. De stemklank der mensen die zingen maakt mij zo wrang; van verouderde krachtloze dingen spreekt mij hun zang.…

De blouse in warme wind gevuld als bollend zeil, contouren bezeilen zon, en maan, lijkt er niets mooiers te bestaan, tussen huid en hemel, in de wisselwerking, de eclips van het bestaan ontstaat vuurwerk uit een omhelzing, een beloning uit de armen van een windekind onder een transparante deken van naakte wolken voert tot een…

voor talrijke religieën ligt een taak voor eenieder van ons hij knielt bij de muur en zij bij de rivier hij danst op 't plein met een rol vol met gouden letters zij danst bij snarenspel met de zangers door de velden onder de blauwe hemel de hobbelige straten en donkere steegjes met de flauw verlichte lantarens op woelige baren…

Woorden zit ik Hier te vangen In het daveren Van je klokken Die de wereld In klanken vertellen Wat met geen woord Te zeggen is…

Je neusde in mijn telefoon maar hebt geen schaamte ontdekt geen blote ontboezemingen je zocht vergeefs naar een dubbelleven opwindende intimiteiten een lijk in de kast, geheimen tussen de regels In die oude statussen heb ik geademd, voor jou zijn ze leeg, saaie kamers verstoft en vol spinrag Houd ze maar als herinnering Het deert…

Het boetekleed dat je mij toewierp om de wonden die jij toebracht te bedekken kon niet verhullen de poel van verdriet waarin jij hulpeloos stond te wachten ik had geen wang meer om toe te keren.…

Twee padden, in een poel langs de Saar wilden dolgraag op pad, als een paar. Naar die vruchtbare sloot. Zonder vrees voor morsdood. Want ze pasten heel goed op elkaar!…

Samen met de valavond doorkruis ik haar, peil in de diepe poelen naar wat hangende is. De zon was vandaag mild en verlegde de schaduw, ik kon er wel niet bij.…

Anderen zeiden al dat je een player bent, je hebt het gewoon iedere keer ontkend. En ik was zo stom om jou te geloven terwijl je me gewoon al die tijd hebt bedrogen. Nu weet ik de waarheid en voel me genaaid. Je hebt eigenlijk iedere keer de waarheid verdraaid.…

Fok onwetenheid Fok naïviteit Fok scheinheiligerds Fok Sletjes Fok players Fok mensen Fok slijmerds Fok de goeie En de kwade Fok het leven Fok de maatschappij Fok de regering En de naieve bevolking erbij Fok alles Fok iedereen Jullie kunnen me wat Fok oorlog Fok vrede Samen leven kunnen we toch niet Fok dat Fok vrij zijn Fok gebonden…

Je hebt me geplayed ook al zeg je van niet Wees eens eerlijk Dit verdien ik toch niet Ik was volkomen blind Ik luisterde niet naar vriendinnen Ze zeiden: hij geeft niks om je Maar ik negeerde ze Zo creatief ben ik nou ook weer niet Toch zit ik dit te schrijven In de hoop Mijn pijn te kunnen verdrijven Ik dacht alleen aan jou Wilde…

Vol onbegrip en verdriet stap ik in de auto rijd ik bij jou vandaan dit had ik kunnen zien aankomen,maar ik ben compleet ontdaan je bent lief, aardig en ik heb met jou spannende dingen ontdekt heb je me nu geplayed of gedroeg ik me als een seksobject? Je hebt je het spel redelijk goed kunnen uitwerken maar je vergat één ding, dat ook vrouwen…

gestold in gewoonten van tijd tot tijd een fontein of het zijspan vanwaaruit we de werkelijke heiligheid zien: de poel van verandering, de heilhele poel van voeden, vreten en verval?…

Er gaat weer 30 ton aan bloemen naar de Paus Daar kan hij ons weer met een lachje voor bedanken Terwijl de klokken van de kerk de Paas verklanken En de st. Pieter galmt van klaterend applaus We storten volgend jaar, kan ik vast mededelen 'N ton condooms, genoeg voor alle werelddelen.…

het boetekleed dat jij mij toewierp om de wonden die jij toebracht te bedekken kon nietverhullen de poel van verdriet waarin jij hulpeloos stond te wachten ik had geen wang meer om toe te keren.…

Wat zou ik me graag willen verliezen in het gevoel van de allesomvattende liefde, Verdrinken in de poel van hartstocht, Verdwalen tijdens deze ontdekkingsreis, De weg weer terugvinden als jij mij gevonden hebt.…

PS In de St. Jan krijgen anders gezindten niet de hostie uitgereikt.…

Ontsluierd dagdromen, in een vergeten poel, van een zonovergoten woestijn. Een idylle waar je voor moet vechten.…

zie de man op de zwarte berg in silhouet - goud in zijn handen de schittering doet zijn ogen glanzen te veel weelde voor zijn smalle polsen een plons zilver cirkelt door de bruine poel…