Alle inzendingen over bedrogen woorden

jij bent de mooiste en mijn liefste maar je zegt zoveel niet als ik je vraag dus moet ik je nemen zoals je bent maar wie ben je ? oke, misschien is dat een vraag die niet telt maar waarom zou dat niet mogen tellen? wie weet ben je een bedriegster maar waarom bedrieg je mij ? doe beter niet,want dan ben ik boos en ben ik gevaarlijker…

Ogen Je mag me voorlogen O, ja het is liegen Maar dan verraad je me niet, je verliet…

Engelenvleugels op haar rug getatoeëerd en toch deed zij nors...…

Op mijn eenhoorn trotseerde ik de eeuwige jachtvelden waarbij velen het moesten ontgelden Ik maakte jacht op spiritueel bedrog, dat is waar ik tegen vocht Gefrustreerd hadden zij het genootschap de rug toegekeerd en werden gestimuleerd om zij die het licht wilden betreden de ziel te ontnemen. Hun laatste uur sloeg in het vagevuur.…

als schoonheid in de nacht valt zicht verschrikt raakt door aanraking zelfs schimmen de herinnering niet vermogen en het zoeken naar steeds wordt bedrogen blijft een lied haar woorden zingen tot zij zichzelf hervindt in een nieuw verhaal…

De gaswinning, het is een zwaar dossier De bevingsschade is niet te begroten De kraan moest dan ook dicht, zo werd besloten Voor slachtoffers destijds een fijn idee Maar Blok blijkt op de valreep nu nog even De Groningers een nekschot te gaan geven…

Hadden ze jou maar bloemen gegeven Eerder in je bewogen leven En niet hier bij het koude graf Kon je dat nog maar even zeggen Met je bleke scherpe bekkie Voel jij je ook zo bedrogen Door al die woorden Die zijn uitgesproken Over hoe goed je was Ik spreek je straks nog wel Dan hebben we het er nog over…

alles past buiten de bloemen en het kruidje-roer-me-niet de uitgeslapen lucht niets wordt daar bedrogen bomen worden woorden en spreken oevers toe, eenzaam tot de eeuwigheid een vonk van poëzie alles of het niet meer verlaten, het teruggaan naar de uitgeputte dood; het pseudoniem van een ongepaste leugen…

de ridder op het witte paard die de nachtmerrie bereed hij nam haar achterop een droomwereld in de droom bedrogen zoals de droom het bedrog bedroog het einde een begin dagdromen, dag dromen dag in dag uit geslapen uitgeslapen slaapt ze niet meer in…

Hoopvol wachten dagen en nachten op dat ene woord Gevoelens vermoord ! Gedachten omschreven zinnen verweven blikken ongelogen Lichaamstaal ? Bedrogen ! Moeilijk te verwerken Woorden die versterken Ogen vol emotie 'n traan die ik zie Onrust in lijf en leden Horizon verbreden Zoekend naar iets blijft over ... niets !…

"Eerlijkheid duurt altijd het langst" hoor ik mezelf tegen je zeggen, maar voor die eerlijkheid ben ik juist het bangst, het doet me mijn grenzen weerleggen. Je knikt gehoorzaam op en neer, maar ook jij weet net als ik, dat het niks uit maakt voor de volgende keer, dan geeft het weer net zo'n kick. Dus neem ik je weer in mijn armen,…

Zeemzoete woorden, op een witte achtergrond. Ze voeren strijd met het papier. De letters willen geen woorden vormen. Als er geen woorden zijn, kan een zin niet bestaan. De inkt stribbelt tegen, wordt beetgenomen en gedwongen, om de letters te laten komen. Pijnlijk, maar er is geen ontkomen aan.…

Jij verdient een oscar Voor rasecht volkstoneel De schijn mooi opgehouden Belazerd, veel te veel Voor glashard kunnen liegen Dag in dag uit die rol Met alles te bedriegen Hoe hield je dat toch vol? Je krijgt een gouden kalf Voor zoveel acteertalent Ze weten nog niet half Hoe goed jij eigenlijk bent Geniet maar van je prijzen Om mij gaf…

lijden lag languit te weken tussen dons van zacht vermoeden geen gevoel gaf meer genoegen dan te zwelgen zonder reden ogen zwommen achter glazen geniepig glurend door het vocht dat opgewekt meer tranen trok dan voorspelling kon beramen onderhuidse spelden prikten punten in onschuldig weefsel als een woekerend verzinsel waarin waarheden…

letters kromden zich om te kunnen raken geen wit, geen fractie werd onberoerd gelaten zinnen werden verzacht om geloof hard te maken compassie ontfutseld uit goedgelovigheid versluierde regels waaierden vol aantrekkingskracht richting naïef opengesperde ogen die alles wilden geloven wat de harde waarheid ook maar enigszins zou kunnen…

En nu, na zoveel vervlogen jaren, zie ik je weer en herken je aan je ogen, en denk terug aan al jouw bezwaren, aan toen je mij hebt bedrogen. Onder je schone oogwallen, zie ik betraande ogen, mondhoeken die naar beneden vallen, en weet, ook jij bent uiteindelijk bedrogen.…

Het is een bedrog het sprookje dat hij vertelt ik trap er niet in.…

er werd iets weggeslagen toen ze plots haar hoed afzette zonder wimpers die als schaduw tussen ogen vielen was de andere kant niet mooi hoewel verpakt in lieve woorden fluisterde bedrieglijk vals wat hoop in de breedband van de rand stak een blikken knoop, ze stond haar goed totdat – ineens - de middag korter bleek en ik verloren…

Stilte is geen rust, voordat we verdergaan Verspillen is een traan, verloren hij die kust Het hart doet zeer, is haast onhoorbaar Voor nu niet klaar, zij gaat tekeer De tijd tikt langzaam, het is gelogen Samen bedrogen, maar toch zo eenzaam…

de wereld vervloekt en verneukt mijn woord gegeven of beloftes gedaan mijn vertrouwen gegeven en mij weer omgedraaid lief gehad en gehaat begrepen bejubeld en verguisd geroddeld en goed gepraat alles alles om te ontdekken en te overleven wie ik was om te zijn wie ik ben maar nooit nooit heb ik jou bedrogen…

Ik wist niet wat ik moest verwachten, klinkt het echt allemaal zo mooi, die woorden uit jouw pen of moet ik iets anders gaan geloven, ik ken je nog maar net, maar heb je me nu al bedrogen? al die mooie woorden, zijn ze allemaal waar, schreef je ze met hart en ziel of zijn ze toch gelogen?…

behoedzaam kijk ik door je ogen lees de woorden van weleer ieder verhaal blijft ongelovelijk elke vertelling doet me zeer maar nimmer heb je mij bedrogen of ooit ook maar een keer verveeld want elke keer wanneer ik kijk aanschouw ik in jouw ogen mijn spiegelbeeld…

Beloftes zo leeg en zonder woorden. Maar de liefde zo sterk en zo oprecht. Een déjà vu de leugens die ik hoorde. Want nu ben ik de enige die vecht. Een duister licht gebrandmerkt in je ogen. Gevlucht in stilte vóór de nacht begon. Gezworen en ternauwernood bedrogen. Toch hoopte ik en wou dat jij het kon.…

ik stond daar en sprak zo maar woorden die kwamen ze bliezen zich gewoon naar buiten iets wat ik niet had bedacht en zeker niet na kon fluiten ze klommen kennelijk omhoog kaatsten in het licht van ogen; de echo van jouw ruimte ik doe maar wat laat gaan dat komt voel me niet bedrogen jij wel?…

Maar daarentegen zijn ontvoerders met woorden bedroog. Gaf niet toe tijdens martelingen en het wreedste verhoor Wist natuurlijk dat hij toch na ondervraging zijn hoofd verloor.…

bedrogen en in bovenschrift vertolk ik gevoelens in een gedicht tracht het je te zeggen voorzichtig balanceer jij op mijn woorden in een nee de lijdensbeker vult zich nu met mijn gezicht en spiegelt lippen bij gebrek aan dadendrang wat ik zie en zag valt te verhullen met het gemengd genoegen van een handgebaar pak ik mijn spullen…

Ik zoek de wereld achter de woorden, Achter het bedrog, de schuld en haat Ik zoek de wereld achter de gezichten Achter het slechte, het vernietigende en achter de leugens Ik zoek die zachte, fragiele, breekbare wereld, de wereld, die alleen uit vluchtige momenten bestaat, Dat is de wereld, die ik zoek…

bedrog Het enige wat ik las “gewoon als vrienden toch?”…

bedrog en gebarsten tragedies…

Dromen zijn bedrog gebonden aan tijd bedrog is geen droom maar de realiteit. Daarom kiezen we vaak voor een dromerig leven zodat het pad dat we begaan geen emoties hoeft te geven?…