4483 resultaten.
verbeelding
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 163 in de beeldentuin
fluisteren ze met elkaar
is het verbeelding…
Vervorming
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Kalende takken
verhullen meer dramatiek
dan een volle boom.…
Een grote stap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 332 het beeld spreekt
geeft inzicht
prest tot overdenken
verder te gaan
een grote stap
niet meer stilstaan
er is immers nog
de open mond, verbazing
ja, de bevlogenheid
naar levensechte dromen
de schoonheid onderweg
symbolen van licht
dat zelfs in donkerte
tot helderheid kan komen…
't lievertje
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 164 kalverstraat/hoek spui
zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen
rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog
plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia
als schaduw van een laat zomerse dag
een vent, een zwerver op afstand kijkt
zij kijkt verlegen weg
zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel
aandachtig, charmant, intelligent…
Verloren en vinden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 Een dag zonder iets van jou te horen
voelt als bruin brood eten, zonder enige volkoren,
als een stadje zonder toren,
als een zee, waarin een schip verloren,
als een tandarts zonder boren,
als mist 's morgens zonder ochtendgloren...
en toch, vandaag was ik weer als herboren,
voelde me zelfs uitverkoren,
want mooier nog dan klokkenspel en haar…
Kom, bedaar eens
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 273 Op het droogste continent, moet een gemiddeld
gebied
geloof het of niet, het met 166 mm neerslag
per jaar doen
daar op Antarctica
63 jaar volkomen uitgedroogd
overleven; de cyanobacterie
'n micro-organisme hiertoe in staat
Droogste vis is de Afrikaanse longvis
die vier jaar buiten water in leven
kan blijven, slechts gehuld in zijn slijmvlies…
wad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 waar eerder grijze klei gebarsten
door brak water drooggelegd
woont het ritueel van komen en gaan
zijn zijarmen in donkere contouren
dichtgeslibd, teruggetrokken en lijkt
de delta versteend, verstild, verlaten
maar niet de branding die straks
zijn zilte water zonder voorbehoud
over de gebroken aarde laat vloeien.…
Knuffelbeer, knuffelkind
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 472 knuffelbeer,
wil jij over me waken
als de vleierige vlinders
slapen in de rozenhagen
wil jij mij dragen
als de nacht zich schikt
om de zilverberken…
knuffelkind,
mag ik de bloesems ruiken
mijn neus in jouw gezicht
troetelen in het morgenlicht
mag ik dicht bij jou blijven
op een waterval van liefde
de dag in drijven……
Melancholie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 Het leven van een vrouw bestaat uit wachten
Om nu en dan waar nodig in te grijpen
Verlangend naar de tijd van vóór het rijpen
De kindertijd, zwemmend in droomgedachten
En in een zee van tijd en fantasieën
Verkaveld niet, compleet nog, androgyn
Nog niet geplaagd door hoe zij wordt gezien
Door mannen en hun ideologieën
Vasalis voelde al haar…
Eenzaam en wanhopig
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 49 Als in de zeventiende eeuw
De schepen naar de Oost vertrokken Werden de zeelui geitenbokken
Die paren wilden en hun schreeuw
Werd half gesmoord tegen de borst
Van haar, de 'Dame de Voyage'
Een stoffen pop, zij was een rage
Die heel wat lieden heeft getorst
Pygmalion had één van hout
Parijs had rubberexemplaren
Daarmee was het geweldig…
Donker in duplo
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 466 de man op de bank ziet de man van de bank
hij staat daar achter het raam
naar buiten te turen, en ziet de man op de bank
beiden drinken wat, beiden staren wat
de man in de schoudervulling rookt een spriet
de man in de zwammenjas rookt wiet
het licht gaat uit, de aktetassenman verdwijnt
de man op de bank zwaait
naar de man in de zwarte sedan…
Zeemeermin
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 Even vlug
trok jij een ander plan
zwom aan land
rekte je uit
toen de zon
haar warmte en licht
aan je gaf
jij glinsterend
mooie water fee
het zoute water
droop van je af
maar de golven
wenkten je terug
je riep nog kom
het kan
ik liep met je mee
maar bleef op het strand
en dacht was ik maar
een zeemeerman…
het spiegelmeisje
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 101 Het meisje voor mij zat stil te staren
de ander praatte in haar mobiel
in de zon was het of ze dezelfde waren
in de tunnels verdween de sprekende ziel
In mijn ogen vormden ze een geheel
iets dat ze beiden niet wisten
het leek een illusie en was toch reëel
een vrouw die gaf wat de andere miste
Het was de stem bij het beeld
het meisje dat…
Zonsondergang aan zee.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 107 Ruimte en vrijheid
bij zonsondergang aan zee.
Golven die ruisen.…
Taal is beeld geworden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Wanneer de taal uit het zicht
Verdwenen is, betekenisloze
Letters opgaan in woorden
Die vervliegen in de wind,
Die geen aandacht meer wekken,
Omdat ze amper koud zijn in de lucht
Als ze zijn uitgesproken
En dan al onvindbaar zijn
Voor hen die ze koortsachtig zoeken -
Zijn het de beelden nog
Die voor eeuwig op ons netvlies staan…
postscriptum
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 255 ik voel me verantwoordelijk
niet alleen vandaag maar ook gister
ver daarvoor, nog afgezien van morgen
de maanden die nog komen gaan
te vertellen wie je was
hoe je leefde; wat je deed en achterliet
over begeren en leren
in elkaars aanwezigheid
nu moet het witte gat gedicht
met geschrijf en met verhalen
zodat je niet weg
maar in plaats…
Winter beelden
netgedicht
2.9 met 14 stemmen 873 lucht en de wolken nijd
klitten samen tot het wit tapijt
git alomvattend wit getooid
met zwart dat contrasteert
totdat de zon het heeft ontdooid
en alles weer opnieuw onteerd
kraaien kreten schor vergeten
spreuken in de natte westenwind
hongerig in kliek getroept bezeten
de naakten worden wit verbeeld
werpen schaduw naar vergeten
beelden…
overspel
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 453 overspelige
waar is je schaduw
bladeren vallen…
De stilte sprak tot mij in beelden.
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen 520 Als ik eens met mijn deur
in huis zou mogen vallen
Mijn leven rond de tafel
uit zou mogen stallen
Een boom zou mogen planten
uit mijn zieletuin
Wat zou het water van
mijn zee glashelder zijn.
Als ik mijn hemel eens
op aarde kon verspreiden
Mijn goede vruchten werden
smaakvol onderscheiden
Ik zou schoon gekleed…
Beeld van Marmer
netgedicht
4.1 met 16 stemmen 1.039 De klok drupt
en het bloed tikt op de loden plaat
dit kwijnende gezicht
en de kromming van mijn voet.
Het zal niet lang meer duren
voordat ik in tweeën splijt.
Ik betwijfel of je weet hebt
van mijn pijnen,
want ondanks mijn zichtbaar lijden
bid ik dat ik marmer schijn:
glad, bijna onbreekbaar,
nog de schaduw van een Sfinx
op deze loden…
Beelden storm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 439 Laten we liggen waar we
beelden willen zijn
die blijven liggen
als de stormen voorbij
zijn.…
Stenen Kerst
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 3.063 een stal
van stro en hout
boetseerden dieren
en een voederbak
een ster die klaar
in lichten openbrak
versierden dennentakken
rood en goud
toen vleiden ze
een kleine schattebout
- die lieve handjes blij
naar buiten stak -
in de kribbe
wijl de sneeuw op 't dak
zo kunstig liggen bleef
MAAR IJZIG KOUD BEKLIJFDE
NET ZOALS EEN STENEN BEELD…
Stenen kerstsonnet
hartenkreet
2.6 met 9 stemmen 3.229 Toen vleiden ze een kleine schattebout
-die lieve handjes blij naar buiten stak-
in de kribbe, wijl de sneeuw op 't dak
zo kunstig liggen bleef, maar ijzig koud
beklijfde net zoals een stenen beeld.
Dus brandden ze een kaarsje, lekker knus,
de kerstgeschenken werden uitgedeeld.…
Veelkoppig
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 323 Ongeschreven is de zin
verscholen in het vers
dat als een boreling te drogen ligt
eruptie van de geest wellicht
de boodschap in ’t verhaal
staccato neergekwakt
soms langzaam neergevloeid
er is met taal geknoeid
totdat een beeld geschetst
voor elk een ander…
De onmacht van Michelangelo
gedicht
4.6 met 55 stemmen 11.957 De wind neemt happen van het gras.
Iemand legt bloemen op een onbemand graf.
Een wit kind wuift met een wijde arm
en begint stil te zingen.
Een reepje stof hangt omlaag
van de stomp van een tak.
De wind haalt zijn hand door het gras.
Tandeloze kam.
Een bij harpoeneert mijn arm
en verliest lijf en leven.
Zoals eenieder die tot in de…
Focussen
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 451 Jij zag het negatief
en wilde niet wachten
op ontwikkeling
liet me achter
tastend in duister
tot kleuren zuurden
naar herinnering
het uiteindelijke beeld
was scherp
overbelicht…
Sporen
netgedicht
4.2 met 35 stemmen 490 Verkleurd blad
vochtig groen mos
talloos gesponnen webben
en
in grauwgroen uitgewoekerd graspad
een diepgetrokken
glad glanzend modderspoor
doorgelopen over verhard pad
en
in een smalle net uitgebaggerde
rechte sloot
zwemt een eenzame woerd
onwennig rond
sporen van vertrokken zomer
-van een nieuwe herfst!…
Beeld scherm
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 321 Het blauwe gif
geeft inkt
haar zijden gloed
vloeibaar drenkt
een schaduwvlek
zich in immer
geheelde taal
brakend schuilen
letters onder
een volgende aanval
gebukt vangt ze
de laatste druppels
op het scherm
terwijl zij de paraplu
zijdelings laat liggen
leest zij nogmaals…
rusteloos
netgedicht
1.8 met 8 stemmen 184 in de nacht
komen de beelden
van geweld
gesloten ogen
kleverige vlieg
op je vel
sla ze weg
vind labyrint
naar overdag
daar komen beelden
met open ogen
ontduik geweld
vlucht in dromen…
de speerwerper van Polykleitos
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 350 mooi, dit olijfolie glanzend lichaam,
blinkend wit, uit marmer gehouwen,
zo soepel, in verleidelijke torsies,
onderhuids, sterk en krachtig zijn
de soepele, gespannen spieren
van zijn geheven rechterarm, die trots
de bronzen, scherp gepunte speer draagt,
hier en nu, mijn beeld, is het moment,
nu, vlak voordat de bronzen speer jouw
sterke…