Alle inzendingen over beheer

haar lach is warm ijs onbegrepen door de wereld de taal is meer een eis waarbij de vraag het antwoord blijkt zij droomt het leven naar haar smaak die raakt aan sprookjes neemt een uitgestoken hand zo in beheer de rest bestaat niet meer de wereld dat is zij wij figureren er kan geen ander bij…

Ik beheers natuur schiet die gezond was de uitleg op mijn vraag hier wees hij op zijn hoed een zelf geschoten gaai even naar binnen en weer terug ging ik kijk is wat ik zei dit wil ik laten zien ik schoot de jager en werd wakker jankend rende hij nog weg uit mijn droom…

Liefde is veel meer dan geslachten delen daarvan genieten kan met ieder willekeurig iemand met zo velen Liefde is niets minder dan meer elkaars harten beheren ze respectvol teder penetreren Het zijn eigenlijk juist de gevoelens die moeten gaan copuleren dan pas spreken we van liefde…

Waar sterrenstof mij omringt Gedreven door kosmische stralen Waar mijn geest de kracht ontvangt Doe ik omvattend op u nederdalen Open uw aura voor dit magisch moment Zowaar ik het beheer en geeft u door het helende Mijn handen signalerend uwe serene ziel strelende…

hij kwam hij zag hij overwon sensatie concentratie alom één schot een kogel één doel een race met zichzelf en tegen de klok winnen overwinnen triomferen staande ovatie eremetaal beheren harten stelen ja,natuurlijk olympische wonderboy Usain gold!…

Ik doe een oproep aan de UBG In casu aan hun CEO Van Dissel Trek s.v.p. geen al te zware wissel Op jongeren - zit ú daar nou nooit mee En sporters - voelt dat niet als een verwijt Dat u de hele samenleving splijt?!…

voor mij bent U een diamant met ontelbare lichten en kleuren bent U blauw en dan weer rood lichtgeel donkerviolet bent U in oplichtende ogen zonnestralen bliksem bent U als schittering zo vaak anders dan wij verwachten ---------------------------------------------- uit de bundel "tot leven geroepen" uitgave in eigen beheer…

Ik wou dat ik de tijd kon beheren, Terugspoelen op mijn manier, Erover fantaseren, Met heel veel plezier. Tijd is iets waar we niks over kunnen zeggen, Het is iets wat iedereen graag wil, Je kunt het niet vast leggen, Want de tijd staat nooit stil.…

het beeld uit mijn dromen een witte roos diepheerlijk verlangen breekbaar en broos met liefde doorweven blaadjes satijn eens mij gegeven wonderlijk fijn eeuwige roos gehuld in liefde wit is je kleur werd mijn verlangen open vol pracht breek uit die nacht beheers mijn dromen leef door mij…

Brandnetels beheers ik, zelfs bomen kan ik voorkomen, paarse hemabollen rollebollen tussen lieve vrouwe - Zal ik voortaan wat meer in de pas, wacht even, straks smeed ik nog sonnetten, nee het moet niet gekker…

nabije onderzoekers van de toekomst stellen nu al sexuele contacten zijn als contacten met de bank straks wordt het een soort pinnen met dan wel elke hoek van de straat een laat- laad- en opnamevoorziening de vraag is nog wie de saldi zal beheren unieke aan- en verkoop argumenten zijn waarschijnlijk niet meer van tel van belang…

Oude kranten met verdaagd nieuws dwarrelen voorbij en weg. De regen op de ruit versnippert elke duidelijkheid. Het is weer onweer. Rood-groen-rood-groen, nooit eens oranje, rood-groen-rood-groen-rood-groen, het gaat te vlug, rood-groen-rood-groen-rood-groen, zo is geen verkeer mogelijk, het licht verspringt te rap, soms snellerer…

De kil-zwoele avondwijn wordt gemorst en bedwelmt. Hij maakt geesten verward en doet sterretjes zien. Indrukken sluimeren en flarden stapelen zich op. De sluier van de nachtsirene draait me rond en rond me en wikkelt me tot mummie in; Zonder het te merken wurgsporen krijgen :; spannend ...…

ik loop waar jij wilt gaan kom er steeds twee passen achteraan ik burka ogen zonder lijf zodat mijn wit voor andere mannen steeds verborgen blijft jij straat ontmoet in vrijheid vrienden ik beheer het huis hoop in thuis jouw liefde te verdienen…

waar ik verlangen beheers in grootse dromen vernietigend mooi door werkelijkheid jouw streling koester als handen raken vederlicht totaal bevrijd aanvaard ik de traan waar ogen vragen smeek ik een lach voor hij verdwijnt zoek ik geen dromen die toekomst vrezen mijn wens van gisteren leef ik vandaag…

Langzaam verdrink ik in de wereld van geluidloos lawaai ik zie monden bewegen maar beheers niet hun taal hun lachen scheurt de trommelvliezen van mijn ziel ik speur het zwerk naar de oorzaak van pijn, zoek in mijn gerafelde binnenkant langzaam terugkerend naar de wrede stilte van het niet erbij horen de hoofdse schelpen aan…

dag mijn gedicht jouw moment gaat verloren smaak nu het lezen als eentje teveel ongelukkig de dag die voelt als genomen beheers er verdoken jouw overaanbod maar laat geen toeval ontmoediging zijn die achteloosheid voelt als herboren als morgen de dag der gedichten verdwijnt groet ik jou weer als –mijn- gedicht…

Ze kunnen er eindeloos over twisten Als je zo dertig jaar omgaat met je klant Ben je als bank zijnde ook niet transparant Vindt de bond van cannabisdetaillisten Deze houding vinden ze erg hypocriet En worden zelf zo onderhand kierewiet …Banken willen geen zakelijke rekeningen meer beheren van coffeeshophouders omdat zij actief zijn in een…

het kamerlandschap breekt zich in de broze dingen van dit 4-dimensionaal bestaan de doden die ons tevergeefs omringen zijn hier schoorvoetend langsgegaan en hebben ons hun kleur gelaten o vormen die een mens moet haten o grijze daden in een vreemd beheer de ruimte door geen kracht meer in te halen o braque o dwazen die een volkslied…

te vroeg voor een beginnetje te laat om te besluiten er staat veel op het spel ik wil niet vechten ik wil niet dood ik geef mezelf wel langzaam bloot ik moet een oude schuld beheren voorbij de rouw- en trouwdeur met een kratje cola en de nieuwe krant neemt de dwaas zijn plaats weer in ik zie hem door het ossenoog hij gooit als altijd…

Liefde is de sleutel van het slot van het slot Liefde is de sleutel tot het mysterie aan het slot van een verhaal Liefde is de deur opengooien van een open verhaal Liefde is een open verhaal Liefde is ...…

Je keek hongerig en ik voedde jou blikte Je leek dorstig en bleek ik schonk je drank Je scheen begerig en ik ging met jou naar bed Geen enkel ogenblik kwam het in mij op dat je begerig was naar inzicht dat je dorstte naar genegenheid dat je hongerde naar begrip…

6 jaar tezamen, 9 maanden getrouwd, 69 keer en meer van, uit, in en aan mekaar : je slaat er pal achterover van. Beha's, kousen en meer verspreid op het slagveld van liefde, de gedachte aan jouw kruis stevig in mijn zinnen gepland, beelden en geuren in mijn geest gebrand : de werkelijkheid in dromen binnengeleid.…

Je kleedde je uit, je zette me in mijn blootje : ik stond in mijn hemd. Je kruiste je armen, afstotend, een streep door mijn verlangens. Je lag als een sfinx in de woestijn : peilen naar jouw gevoelens ontweek je onberoerd en de tijd trotserend, overstromingen van het leven negerend. Piramidale ontzag had ik !…

Wij bestormden de Bastille om onze gevoelens de loop te laten. Later vormden wij de pijlers van spanten die aan de hemel vanuit het Aards Paradijs tot 1 spits samensmolten : een Eiffeltoren waarmee wij luchtkastelen tekenden. Thans zijn wij de raakvlakken van een eeuwige en ondoorgrondelijke piramide in het hart van wonderlijke pracht…

De snelweg van nu snijdt het wandelpad van gisteren af en maakt herinneringen onbereikbaar voor iemand van meer dan tien tot twaalf jaar. Het land van toen ligt daar en hoe graag stap ik in de tijd over wat mij hier weerhoudt. Een scherm van bomen voor het verleden dat ik door de nevel even ontwaar.…

Mijn jouw-indrukken gegrift op stenen tafelen in m'n geheugen staat verzegeld ons gebeiteld verbond vanaf het ogenblik dat we mekaar vonden was het een blik op oneindig was het geen blik meer maar goud dank zij jou, m'n Steen der Wijzen waarvoor ik gouden kalveren terzijde liet.…

Wij zijn de 2 koningskinderen en staan voor het water, uitgegraven door ons trots onbegrip en gevuld met tranen van spijt. Mijn mond zei woorden die ik niet denken kon maar mijn mond zei ze toch. De tranen vielen 1 na 1 en vormden een lawine die de rots doordrong.…

Nauwelijks letten op de druilerige druppels die samenklitten tot een zwellende zondvloed. Geen acht slaan op het tromgeroffel van regen op het verbloem(en)de regenscherm. De wind briest de waarheid en knaagt aan de vergullende dijken van de helende tijd. Zakjes vaderland zullen later de diepe bres opnieuw dichten doch de brakke…

verloren in een wereld waarin haar minnaars helden zijn in een vergeten oorlog speelt ze ’s nachts viool met ziel en lijf aan de zuidoever van het spiegelmeer luisteren er geen levende mensen naar haar fijnzinnig vioolspel alleen de eenzame horizonvogel verwelkomt haar, keer op keer in zijn mooie vrouwen dromen laat hij de snaren onder haar beheer…