Toen en thans

Oude kranten met verdaagd nieuws
dwarrelen voorbij en weg.

De regen op de ruit
versnippert elke duidelijkheid.

Het is weer onweer.

Rood-groen-rood-groen,
nooit eens oranje,
rood-groen-rood-groen-rood-groen,
het gaat te vlug,
rood-groen-rood-groen-rood-groen,
zo is geen verkeer mogelijk,
het licht verspringt te rap,
soms snellerer dan
het oog volgen kan.

Toen-thans, toen-thans
en ertussen een reidans
vol aaneensluitende vergissingenenen ...

... Dit is gedicht uit de bundel "Gedachtenloopjes: zacht hardt", Gent, eigen beheer, 1992, blz. 27 ...

onzekerheid toen verkeer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 98