Zeggen

Wij zijn de 2 koningskinderen
en staan voor het water,
uitgegraven door ons trots onbegrip
en gevuld met tranen van spijt.

Mijn mond zei woorden
die ik niet denken kon
maar mijn mond zei ze toch.

De tranen vielen 1 na 1
en vormden een lawine
die de rots doordrong.

... Dit is een gedicht uit de bundel "Gedachtenloopjes: zacht hardt", Gent, eigen beheer, 1992, blz. 36 ...

liefde tranen trots

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 301