Alle inzendingen over bemin me

In je armen slaap ik Ontwaak ik In je armen voel ik Leef ik In je armen sluit ik Mijn liefde Kom verwarm mij Verwen mij Kus mij Liefje Kom omarm mij Streel mij Bemin mij Zacht...…

Toen ik de hand vroeg van uw dochter die ik hartstochtelijk bemin, deed ik zulks niet in letterlijke, doch in overdrachtelijke zin.…

Toen ik de hand vroeg van uw dochter, die ik hartstochtelijk bemin, deed ik zulks niet in letterlijke, Doch overdrachtelijke zin.'…

ik bemin jouw zinnenstrelende flanken zij wiegen als bedeesde golven met ruisende klanken ik blaas mijn streling langs wuivende haren in stotende zuchten speel ik muziek op gewaande snaren…

Natte lippen Trillen vragen Heb mij lief Bemin mij Houdt van mij Slaaf mij Dring in mij Versmelt met mij Lustig gewild Hard gekromd Vol in staat van Beestachtige penetratie Ontladen schreeuwt zij…

Ik denk een reis naar een zonovergoten land ik streel en bemin je daar en zacht kus ik je hand, je mond. Dit is een reis die een eeuwigheid zal duren tot aan de klamme morgenstond.…

Bemin en verwonder, Beleef en geniet, van al dat prijkt, Van al dat leeft, Van de zin en de onzin, van heel het leven Ontwaar en bewonder, Ervaar en beziet, Al dat verrijkt, Al dat ons geeft, En beleef de beleving, van heel het leven…

stroom lijn het oppervlak meander armen streel zacht de wegen van boezem tot bron dwaal en haal lucht in verborgen valleien koester de warmte waar veiligheid welft thuis op de laagvlakte binnen de heuvelflank daar klopt het leven de rotskracht in rust zin speel als kind en verwonder je eindeloos mond kus de grond en bemin…

Een uur met jou lijkt welhaast "niets" een week met jou zelfs evenmin omdat ik jou met heel mijn hart voorgoed en levenslang bemin Een leven zonder jou is een onzegbaar diep gemis omdat met jou dat "niets" voor mij eigenlijk alles is…

Ik voel me vlinderachtig licht en klein laat me altijd jouw zomer zijn onstuimig liefhebbend, rijk aan kleuren bedwelmend, zoals bloemengeuren Ik dans, lach, bemin, voel me vrij het zingt in me, je houdt van mij!…

Wie is hij,die ik bemin en die ik slechts betasten kan in woorden en gedachten? Waar is hij, Wanneer kan ik hem verwachten?…

Ik wil U geheel vergeven omdat ik U zeer bemin, vergiffenis in liefde weet einde nog begin. Ik wil U geheel vergeven omdat ik bij mij zelf weet de zwakte van mijn hart de diepte van Uw leed. Ik wil U geheel vergeven omdat ik in mijn groot gemis U toch niet meer kan schenken dan wat vergiffenis.…

ik vergelijk je met de zomer maar jij bent zonniger en milder en nooit in glans voorbijgaand ik bemin je in het stofgoud van de zon het is mooi om je aan te raken het is zoals het voelt, het is liefde harten op drift volmaakt in een schoon licht…

Samen aan het water hecht ik mij aan 't wonder van je kus bemin ik de streling van je ogen en verzink in de tere boezem van je hart je spreekt woordeloze liefde en voegt de tempel van je lichaam naar de mijne Ik wist niet beter dan dat 't altijd zo geweest is…

zoekend en verlangend tast ik naar een dieper woord, een vonkende zin een lichtend spoor soms, na een wenk of glimp van wat onzegbaar is, stuit ik op het wonderlijk geheim dat Gij aldoor aanwezig zijt en ik U proef, zozeer bemin…

Jij bent Mijn alles Mijn droom Mijn leven Ik wil je Ik voel je Ik bemin je Wil je alles geven Oneindig genot ...aandacht Bergen liefde Alleen voor jou Fluisterend Schreeuwt m'n hart Jij bent het Waar ik van hou.…

Omhels en bemin je verhaal laat klanken van liefde klinken met zoete en zachte akkoorden. dichten is vrijen met voorspel…

koester je mijn ziel bekwaam en liefdevol beleef, bemin, besta verbeter je mij nooit? dan is daar de dag waarin de rest donker zal zijn en men zal buigen in het lot dat ons tekent? ooit…

Ik bemin je zo maar Jij zwijgt geen liefde…

Vloeiend over de zwart-witte toetsen met sterke, bewegende vingers, soepel in de polsen baant de pianiste zich een weg door prachtige partituren van Bach tot Chopin en ik de klanken laat doordringen aan de horizon van mijn gemoed omdat ik het pianospel zo bemin…

Daar veinst een geluid Knisperend door het oor Het kruipt onder de huid Totdat ik bevroor Haar schoonheid zo limitieus Haar lach onbedeusd Keek zij mij aan Bevroren, Betoverd In een enkele knal Vermaakt tot kristal Totdat Uiteengespat Het is dat ik Haar bemin.. De IJskoningin…

Volg de hoge golven van het glooiend landschap gaandeweg de grote levenstrek hoe lieflijk fluisteren beekjes woorden die je graag wilt horen soms grotendeels vergeten zijn omhels me kus me bemin me heb me lief mijn lief…

Het lichaam stribbelt tegen Ik wou dat ik nooit reuma had gekregen Mijn energie verdwijnt uit mijn lijf Vingers ze worden weer stijf Ach, wat zit ik nu te zeuren Ik moet mijzelf weer even opbeuren En dan denk ik aan mijn gezin Die ik met heel mijn hart bemin.…

Toen de avond rijp was als de druif in het glas was ik die vanavond en wachtte op de straat op jou Bevrijd en beminbaar en klaar voor de ochtend die ik zonder slaap zou spreken en vertellen over leven over de wijsheid van dit glas dat mij eerder deze avond door jou gegeven was Je kwam, ik zag en overwon…

gedachte zie mij aan gedenk mij doordrenk mij laat mij niet verder gaan gedachte fluister mij toe herinner mij bemin mij speel toch geen kiekeboe gedachte slis in mijn oor ‘k vergis mij ze mist mij bij haar vind ik gehoor gedachte wát dacht je…

zoals ik haar beminde bemin ik haar niet meer ooit bij haar schaars verschijnen wierp ik mij voor haar neer hoe zij mij verleidde, verblindde verleidt zij mij niet meer zij is nog wel de mijne maar niet zo als weleer ligt zij op mijn terras kan ik dat niet verdragen als ware zij de duivel kan ik haar deo gratias verbazend snel verjagen…

Mijn gezin dat ik zo bemin van groot naar klein eeuwig zal ik dankbaar zijn de liefde die jullie mij geven brengt zoveel geluk in het leven ook in moeilijke tijden kunnen jullie mij verblijden dat is de kracht van ons gezin en dat vind ik een enorm gewin.…

Bemin dus al uw zinnen. Hoor, zie, ruik, proef en voel. Heb lief. Het leven dat we lijden voeden we hoogstpersoonlijk met angsten en verwachtingen. Uw zinnen verwachten niets.…

ik noem ze mijn gezellen van de nacht stand-upcomedians met zongezichten of in schakeringen van lijkendracht de slaap schikt zich gewillig naar hun eb- en vloedgehalte tijd spant zijn brug voor mij en elke nu-of-ooit-gestalte de langstnazinderende glijdt de ochtend in dan is het zoeken naar een evenwicht tussen wie was en is die ik bemin…

de dood van Pierlala duikt op bij iedereen alle poppen in de kast graait hij met zich mee speel toch poppedeinen lach, bemin, kies rollen de stofjas wordt verpulverd je ziel vliegt naar de sterren een nieuwe Jan Klaasen vecht al weer met een Katrijn…