Alle inzendingen over bewust aan de andere kant gaan staan

Verwenst verdriet; verleden dat blijft staan. Terug is de ratio, gepaard met de zucht. Nieuw geboren ideaal, verworven klucht. Als merk gebrand, herinnering die blijft. Verloren geluk, dat nog steeds beklijft. Kapot - gebroken - stuk, bewust, niet bewust. Verdwenen in een ruk, weggevlogen, vervlogen.…

oogopslag De verste verte overzie ik niet wel trek ik naar een paar bomen bewust bij elkaar geplant zodat zij niet alleen staan die ene eenzame aan de zijkant doet mij meer dan ik dacht…

Verwonderd sta ik aan de kant, de rand, die aarde en water scheidt. Een spiegeling van wolken,wind en water, later nog een regenboog. Ik kijk, ik zoek de kracht die tranen droogt, verdriet verzacht. Waar ben je? Zie mij staan.…

Een nieuwe morgen zonder zin te gaan te staan ze rolt over naar de andere kant luistert naar vage echo’s maar spanning neemt de overhand en striemt de bolling naar een diepe zucht steun voor steun hand voor hand voelt ze de ongeduldigheid het willen – de strijdt - ontwakend levenslied waar blijft toch de tijd die verlossing…

Leven is zoals het is dat onder ogen zien en je eigen koers gaan varen maakt bewust en geeft rust…

zwarte kousen nog aan is zojuist bij de binnenmaas midden in het water gaan staan dominee sprak om commentaar gebeld mijn gemeente is in fasen diep ontsteld het viel ons namelijk al op bij mijn preek dat zij nodeloos de andere kant op keek…

Er spreekt een weten uit hun rustig staan een tonen van bewust zijn van hun waarde voor het bewerken van de zwarte aarde door zij aan zij de ploeg weer voor te gaan.…

in die file staan zien we het met medelij aan en een tevreden blik want hier woon ik!…

Vanochtend toen de zang het bewustzijn prikkelde tot een lach En wind en dauw speelden met de vitrages, heel vilein Verrees mijn lijf, zij het wrang in een nieuw bestaan zo ik gewag Licht de tonen, hoe mooi de beelden om aanvaard op aard te zijn.…

Een kikker, hij klautert zojuist op de kant. Hij is nu liever even op het land. Er heerst een zekere vrede en rust. Daar word je jezelf van bewust.…

hun eigen leven En dat van onschuldige anderen namen Die zich van geen kwaad bewust waren…

weg vol ijzel, heel voorzichtig reiden Geef ons maar code geel of oranje Dan kijken we achter onze Geranium naar buiten Maar ik heb er schijt aan Ik doe er niet langer aan mee Je kunt mij waarschuwen Maar ik doe wat ik wil doen Het kan vriezen en dooien Het kan plenzen en uitdrogen Maar daar heb ik schijt aan Iedereen stuurt je een kant…

Vroeg in de koude, heldere ochtend zittend aan de kant van het meer, Staar ik nietsziend naar het water denkend aan de tijd van weleer. Heb geen oog voor de vissen zie de herten niet gaan, Zelfs de vossen en de vogels laten me helemaal links staan.…

Men neme een Lege ziel En voede Haar verraad De dalen zo Hongerig Buikschuiverig platwalsend En loos van gedachten Het ontstaan Van verliefd wantrouwen Van bewuste onwetendheid Van roze glazen en Van eufemismen Schandalig De kant op kijken Alleen wij Alles moet Alles zal De neerslag en De haan Bepalen de finale Zwart of wit…

Door luchtwegen bemind Een zachte bries Golven deinend over je netvlies Het ervaren van het ritme van rust De zee maakt je bewust Glinsterende zonnestralen Gedachten die er afdwalen Zeewind Het leven aan de kust bemind De lucht is er zo zuiver en goed Je voelt de vibraties in je gemoed Je ziet golven komen en gaan Gedachten die je…

Het bewuste zijn moet er zijn om zich bewust te kunnen zijn. De dieren daarentegen hebben geen zelfbewustzijn meegekregen, maar zijn wel bewust. Ik ben me zeg maar gerust, bewust, bewust.…

lopend langs de wei waait de stank me tegemoet welvaartsmaatschappij…

De overheid mag niet laten betalen, voor een ID-kaart, want die is verplicht. In plaats dat Donner voor die uitspraak zwicht, wil hij alsnòg de centen binnenhalen. Ik hoop dus maar, want dit geeft ècht geen pas, Dat achteraf, hij geen minister was.…

Warm water, De kant dichtbij. Dreef ik verder, Steeds dieper. Niet meer staan, Zwemmend. De kant uit zicht. Onrustig draaiend, Buik of rug. Het water. Kouder aan mijn benen. Reddeloos. Drijvend naar De waterval. Stroming, Afgrond.…

Over de rivier de dijk Er zijn Geloof en zij Water te over kant van het bestaan De rivier De bedding er op staan Het vloeibare van het bestaan Vlucht begrip…

Er staan twee mensen Aan het eind van de straat De zon op hun gericht Schaduwen vormen zich Aan hun voeten Geschreeuw Weerklinkt tussen de huizen Ze gaan allebei een andere kant op Vormen zo hun eigen weg Schaduwen blijven achter Het staat op de straat geschreven Lange tijd verstrijkt Lantarenpalen floepen aan Mooi recht in een rij Nu…

Het klink zo vroom en zo spontaan laat alle neuzen één kant op staan! Waar komt die wijsheid toch vandaan? Ik denk dan hoe zou dat verder gaan? Want dan kijk je niemand meer aan! De kerk geeft kleur dat maakt me blij! Als één boeket zijn we, maar toch vrij! Niet gekneed als een bonk grijze klei! Maar in pluriforme harmonie zijn wij!…

wij hebben hem gevonden de kerstboom van jaar nul naar hedendaagse maatstaven met slingers en wat ballen een onverkoopbaar prul een kant door de stal gekaald de koude winter had pril groen vervaald hij heeft de ezel en de os zien staan de kribbe en het wonder van geboorte langs zien gaan is uitgegroeid tot het symbool van kerst…

Wíe ziet nog wie jij bent zonder de cam In hollywoods vervlogen hof van eden Icoon dat in een tape verankerd zit Wie zíet nog wie jij bent meer dan je stem Van ooit eergister gisteren en heden Marlène blauwe engel in zwart wit Wie ziet nog wie jij bènt - een donkere stem Onder de hills van beverley's verleden…

Aan de kant staan Aan de rand staan Niet middenin Zovelen Er is maar één weg Het delen Dat je er niet midden in kan staan Om een bepaalde reden Is er veel geleden Je plek In de wereld Je plek in de kosmos Het pad dat je gaat Als je jezelf maar niet verlaat Want als je van binnen leeft, ben je een ziel Die de wereld schoonheid geeft…

mij ik moet nog even wennen zo met mij aan deze kant is nieuw stil staan is anders dan rennen voelen is eindelijk helen ach wat kan het je ook schelen ik doe het voor mij…

schuif me niet aan de kant…

mag ik in je sprookje spelen op luchtkastelen bij je zijn het echte leven doet zo’n pijn nee het is geen vluchten maar mijn hart even luchten geen scherpe kanten meer voelen zonder woorden weten wat we bedoelen samen op drift gaan en de plicht laten staan uit alles ontsnappen de kansen weer pakken die vrijheid en liefde ons geven…

en staan Je kronkelpaden maakten je bewust Van ogen die begripvol gadeslaan Je was er voor je werd mee uitgerust En opent ze nipt voor het slapengaan…

het inlopen voor de Vierdaagse bestaat grotendeels uit het gaan staan het halen van een pen het gaan zitten aan tafel het gaan staan het harder zetten van de versterker de CDspeler heeft Mozart ingeslikt het gaan zitten het nemen van een slok koffie het gaan staan om naar de WC te gaan het gaan zitten gaan staan gaan zitten het nemen van…