Alle inzendingen over binnenlaten

schoonheid van de kanteling naar de zwartheid van het licht zij is de angst die op een zonnige dag in het heldere oog van het hert schijnt de achtergebleven woorden van de herder die vergeten zijn poëzie is een magische bezem die in het boek der tranen de boze geesten verjaagt zij is de taal die het raam openzet de bittere geuren binnenlaat…

overdag vlagen van mist heersen van binnen daadwerkelijk heb ik onze adem niet meer gemeen dat roert mijn denken, vraagt om mij te bezinnen allengs gaat alles nog verder op slot en kan ik slechts kijken in een enkele richting het blijkt ook nog eens een doodlopende straat waar niemand voor mij een deur lijkt te openen die gastvrij mijn gevoel binnenlaat…

Je hebt mijn hart Jij moet het zijn Ik zal je weer zien staan Morgenavond in de maneschijn Als je de deur weer voor me opent En me opnieuw binnenlaat Samen op de bank liggend Je arm om me heen slaat Knus tegen elkaar aan liggen Genietend met een glas wijn Je hebt mijn hart Je bent mijn zonneschijn Je hebt mijn hart Jij moet het zijn…

Er mist een kamer hier een witte kamer waar ik niet hoef te bestaan een onbeschreven blad om mij te bergen Waar het kristallijne venster mijn woorden terzijde schuift het winterlicht binnenlaat dat naakter is dan mijn blote huid De klok een witte tijd aangeeft ik mijn adem bladstil zie hangen boven een deken van stuifsneeuw het vroegste…

Vanzelf dat je niemand na de avondklok meer binnenlaat Je bent toch niet lekker zeker? Doe maar normaal dan doe je gek genoeg Reageer niet op anderen Want wie zijn mond opendoet Is gek geworden, normaal toch?…

ze zeggen: Marije, mooi & slim & sprankelend & veelbelovend & zoveel meer mooie dingen die jij niet echt echt niet kon binnenlaten het was niet de kat die krasjes op jouw armen maakte het was niet jij die de kijk-eens-hoe-leuk-wij- samen-selfies maakte buitengesloten bleef je binnen de anderen bleven buiten niemand die jou…

kraai vier roodborsten, een blinde vink, intussen begon ik aardig in de war te raken want hoeveel glazen had ik nu al op ik telde twintig kippen zonder kop (of zie je dubbel als de drank gaat smaken) acht vredesduiven speelden zwaan kleef aan de torenvalk en kerkuil waren maten ze spanden samen met een rode haan een havik wilde niemand binnenlaten…

Dit is ware rijkdom; de Scheppingsgeest van God binnenlaten, superpoëtisch en onevenaarbaar, de valse wereld verachtend, wetend dat de liefdevolle ziel God uitstraalt zonder woorden!…

Geef mij aarde waar ik op kan staan palen om het huis te dragen stenen om de muren op te trekken balken om een vloer te leggen hout om te bekleden, pannen voor het dak trappen voor omhoog of naar beneden draad waardoor de stroom kan gaan koper die 't water naar de kranen kan geleiden deuren om te weren, glas dat zonlicht binnenlaat leg…

Het is ochtend en Ellert en Brammert staan op onze stoep te wachten (de haren verwilderd als slierten gouden regen (sabbel maar niet op een moegestreden knotwilg)) tot we, eindelijk verlicht, hem binnenlaten en gratis cognac serveren tot Sint Juttemis.…

Gabriel te ‘s-Heerenberg Hij zag mijn gezicht Hij zag mijn verlangen Hij voelde dat ik wilde knielen Hij wist die moet ik binnenlaten Hij ging me voor Hij hield fysiek afstand De engel, een oudere engel Om 2 voor zes, zaterdag zeven november 2020 De grote kerk was donker Maar de kaarsen branden voor Maria Maar ook voor de gewone doden…

Dieper dan de diepste liefde verborgen in een duistere spelonk van mijn bewustzijn, verlicht ik jouw gelaat en wacht op dat speciale gevoel dat jij bij mij binnenlaat. Hartstocht wacht op bevrijding in dit verborgen dromenland.Ik speel met strelende luister en dans met mijn verliefde schaduw langs de glimmende rotsenwand.…

het meisje heeft hem opgetild zijn kop verstopt onder het schild om samen in de bus te stappen daar draagt iedereen mondkappen ook een hond heeft een muilmasker om zijn snuit en uit een reisbox klinkt het benauwd geluid van een kat die door een mondmasker miauwt de chauffeur wil het meisje niet binnenlaten en snauwt: je mag niet binnen zonder…

Petrus wilde Lei niet binnenlaten. Toen smeet Lei zijn tas de hemel in en sprak de magische zin: “Nu Lei in de zak!” en Lei had onderdak. Met deze truc was hij binnen, daar kon Petrus niets tegen beginnen. Al moest Lei wel, in ruil voor eeuwig leven, zijn toverfluit bij God afgeven. Want de hemel is geen disco!…