Alle inzendingen over bloementuin

gebladerte omluikt ervaar ik hoe fijn het ruikt met al die geuren en bekijk ik vele kleuren die ik anders niet zo vaak meer zie Het geel van hoop het rood van passie en betoog het paars van geestelijke inspiratie en alle te bedenken kleuren van de regenboog Mijn dochter die nu een eigen weg gevonden heeft en dus haar eigen leven en haar bloementuinen…

gebladerte omluikt ervaar ik hoe fijn het ruikt met al die geuren en bekijk ik vele kleuren die ik anders niet zo vaak meer zie Het geel van hoop het rood van passie en betoog het paars van geestelijke inspiratie en alle te bedenken kleuren van de regenboog Mijn dochter die nu een eigen weg gevonden heeft en dus haar eigen leven en haar bloementuinen…

ik ben een jochie voel me vrij maar als ik omkijk is de echte wereld te dichtbij ik ben geen schaapje in de kuddes die hun tijd vergrazen onder bazen en steeds mekkeren het is knudde ik wil spelen en me niet vervelen in het kant en klaar van een omgeving haat het voorgekauwd gebaar geef mij een bloementuin daar zoek ik…

nog ben ik niet verdronken in de donkere tonen van de muziek om me heen het duistere galmen maakte me alleen braken bijna de laatste halmen van mijn oogst ik had mezelf een bloementuin beloofd waarin ik uit hoge tonen de mooiste melodieën liet komen die in warme wind jeugd en passie dansten met elkaar sjansten in de meest briljante…

de welluidende kleur waar maakte van groener groeiend gras er was geen begin omdat men nooit geëindigd was geen laatst akkoord of een verdwaalde noot die de strijkstok zomaar losgelaten had hier was muziek in de speeltuin van klanken zelfs de banken zaten zacht omdat kaatsende kanten de akoestiek teveel zou haasten in de bloementuin…

Je handjes zwart, van papa helpen, in de bloementuin. Je oogjes staan zo vragend. Je hoofdje naar mij opgeheven: 'Mama, ben ik lief?' Je handjes wroeten in het zand, jij, papa's kleine hulp. Je kijkt omhoog, nee, niemand ziet het. De roos is nu van jou. Langzaam loop ik door het mulle zand.…

nacht haar kindje toe zal stoppen het hartje in zijn slaap zal voelen kloppen terwijl ze zelf van binnen bloedt en beeft zal fluisteren; mijn jongetje, slaap zacht nee, lieveling, je hoeft niet bang te dromen van duivels die je sprookjesland in komen want immer houdt je engel toch de wacht slaap jij nu maar, mijn prinsje zonder schuld in bloementuinen…

hij verleidt me… verleidt me, hij fluistert woorden die ik wil horen bij bloementuinen die zo heerlijk geuren als een kind in zijn armen ben ik een veer gedragen door de wind zo licht ben ik.…

hij verleidt me… verleidt me, hij fluistert woorden die ik wil horen bij bloementuinen die zo heerlijk geuren als een kind in zijn armen ben ik een veer gedragen door de wind zo licht ben ik.…

je wilt naar de kleuren, geuren van je vaders bloementuin er je voeten zetten ze horen kraken in het grind je ziet in mij je zus niet meer je eigen kind je wilt je jas aan, opstaan naar huis gaan maar, het mag niet de geest mist het denken struikelt vervreemding tekent matheid op je gelaat dat waar je van hield zie je het nog…

Lieve, zo zag ik jou, Net als een vlinder genieten, In je mooie bloementuin, Altijd in de weer en in touw. Soms teruggetrokken in je cocon, En als de bloemen gingen bloeien, Kwam jij tevoorschijn als een vlinder, Alsof het leven opnieuw begon.…

als ik val dan val ik in mijn bloementuin op de mannequin niet op d'anemoon ook geen duizendschoon salvia dahlia gerbera begonia of rosalia passie- pinksterbloem 'k zie u denkt d'aster lijkt 'm veel gepaster herfst vaarwel zacht en teer voor't mooie weer mijn blom voor altijd luim is echt de mannequin zo slank zo steels…

niet euforisch blij dat je hier nooit écht was de kudde heeft geen herder meer alleen zijn is een kunst de woestijn blijft leeg en dat doet zeer want God zijn is een gunst dus de kudde roept een ander één die luistert naar gegil van een schreeuw zonder verstand bij die geboren wil en altijd meer valt dan de schreeuw ook stil dus je bloementuin…

niet euforisch blij dat je hier nooit écht was de kudde heeft geen herder meer alleen zijn is een kunst de woestijn blijft leeg en dat doet zeer want God zijn is een gunst dus de kudde roept een ander één die luistert naar gegil van een schreeuw zonder verstand bij die geboren wil en altijd meer valt dan de schreeuw ook stil dus je bloementuin…

nog voor het feest gaan we weer even kijken in je bloementuin nee niet voorzichtig aan we staan juist midden in het leven wijs ze maar aan de kleuren die jij aarde hebt gegeven het stille groen van een verlegen puber toen twee knoppen die in alle schoonheid zijn ontloken hebben volwassenheid begroet en maken met de jongste…

uitgelezen boek twee krentenbollen en een zak chips onderweg naar Amsturia de twijfel uit het verleden voor het avondlicht in stille regen in gedachten haar schoonheid gelegen aan het open dromengraf in zijn gewassen boxershort de tanden gepoetst oren gewassen onderweg naar verlangens in gedachten haar bedankje gelegen aan een bloementuin…