Alle inzendingen over bloempje

Wat zou ik weer graag een bloempje zijn, in plaats van een netel vol venijn. Dan zou ik weer openbloeien kunnen en mezelf zoveel meer geluk gunnen!…

Bij al 't plundren, bij 't vernielen, Bij het weiden van het zwaard, Bij de duizenden die vielen Door de dwingeland der aard', Wiens gevloekte vuist niets spaart — In dees hartverpletbre dagen, Waar geen bloempje bloost aan 't blad, En, in plaats der rozenvlagen, Weemlend langs het bruiloftspad, Merg en bloed de weg bespat — Voegen…

Zag het kleine bloempje tormentil, de gentianen bloeiden prachtig blauw. Samen met het rozenkransje en de zonnedauw. Hun namen leerde ik op school, begerig om ze in mij op te nemen. Ik wist zo weinig nog in het begin. Met graagte dronk ik alles in. Die kennis gaf mijn leven zin.…

Langzaam op het schelpenwegje Bij het geurend rozenhegje Van haar kleine bloemenhof Wandelt Aagje, die wat luiert, En ze plukt, terwijl ze kuiert, Hier en daar een bloempje af. Peinst en toeft en glimlacht, even Luisterend het hoofd geheven, Of ze hoorde naar een tred....…

Mijn vader die, met wijze goedheid, Mijn wislend lot op aarde schikt, En, schoon mij dikwijls distels steken, Door menig bloempje mij verkwikt. Die, als Hij mij mijn liefste wensen Ontzegt, toch mijn geluk bereidt, En door de tranen van dit leven, Mij rijp maakt voor de zaligheid. Ach!…

Dees dorrende heester, De winden nog meester, Beschutte’ ’t nog kort: Daar slaat hem het weder Op ’t plantje ter neder, En ’t bloempje verdort! Nu zoekt hij de steden Die, kortlings geleden, De velden bezong: Nu vlucht men die oorden, Die korts zo bekoorden, Met haastige sprong.…

je kwam onverwacht voorbij veel te vroeg zo bleek later met twee handen nam ik je aan had geen weerstand tegen een onvermijdelijke kater als het eerste bloempje in de lente als de eerste warme zonnestraal na een oorverdovende winter en hardgrondig vertrapte moraal waaraan heb ik jou verdiend mijn God ik kon wel zweven is dit wel normaal…

Lief bijtje dat de honing weet te puren Uit ieder bloempje naar uw keus! (Wat ligt hij weer te pulken aan zijn neus!) U, al mijn troost in droevige uren! U, Vaders hoop en glorie bovendien... (Wie leert dat kind, zo scheel te zien?) Blijf steeds 't geluk u frisse bloemen strooien. (Pas op! hij zal zijn tol nog in de spiegel gooien.)…

En een hart, dat zó zich hechtte Aan het schoon dat even blonk, Dat me niets dan doornen schonk, En geen enkel bloempje vlechtte... Zou datzelfde hart de trouw Van het moederhart vergeten? En de liefde van de vrouw Die mijn eerste kinderkreten Opving in 't bezorgd gemoed?…

Van haar mondje droop Een kettinkje druppels, waar 't viel daar kroop Een bloempje uit den grond, een meizoentje.…