Alle inzendingen over bloempje

Vóór de huizing in de tuin Wuift de linde met haar kruin, En het bloempje heft zijn knop Naar de heldre hemel op. Rimplend biedt de klare vloed Aan de dag zijn welkomstgroet; Blijdschap spreekt uit al wat leeft, Nu het licht naar boven streeft.…

De wind kreunt met een lang-gerekte zucht, Als deed het machtige ademen hem pijn, Gedoken zit het stomme vogelijn, En ’t laatste broze bloempje trilt geducht. Dof daalt de grauwte van de hemel neer, E brengt een weemoedsstemming over de aard’, De grijze leegte dringt in mijn gemoed.…

D’oudste zijn de beste panden, Niets en gaat voor d’ eerste trouw; D’eerste trouw, die leert het minnen, D’eerste trouw is enkel vreugd, D’eerste trouw, die bindt de zinnen, Zij is ’t bloempje van de jeugd. Naar mijn oordeel: twee-maal trouwen Dat is veel niet zonder pijn; Drie-maal kan niet als berouwen, Want hoe kan der liefde zijn?…

Een bloempje her en der dat opengaat in fluwelen kleuren. Desideratum van een leven lang een feestelijk gebeuren.…

Je wilskracht om te leven, Bij zonneschijn, regen of tegenwind, In voor- en tegenspoed, Toch aandacht aan ieder bloempje geven. Je wil sterk zijn, vecht tegen onmacht, Kom maar, geef maar, Ik houd je even vast, Jouw aanraking geeft mij kracht.…

Lief bloempje!…

Ik huppelde blootvoets naar hem toe met een bloempje in mijn haar.…

De blaadjes trillen aan de bomen, En ieder bloempje beeft, en schrikt. De zon schuilt weg,'t begint te donderen. De schuwe zwaluw zoekt het riet; Ginds zie ik reeds het weerlicht flonkeren, En stil was die donder niet?…

Wie zal het nog interreseren hoe een bloempje openbloeit. Wie blijft er nog even kijken als een mus haar jongen voert, hoe een spin haar web kan weven of de kat een muis beloert. Tele-visie en computer zijn belangrijker voor ons dan 't verkleuren van de bla'dren in de herfst, in geel en brons.…

Wat vlecht ge blaadje, bloempje en knop, En doet ze óm ‘t fladdrend rokje slingren, Terwijl ge 't haar met loof borduurt, En spieglend in het vlietje gluurt? Hou op! de tooi, waarmee ge u siert, Verbijstert en verblindt mij de ogen! Hou op! zo ge eens nog schoner wierd!... Ik zou niet langer 't harden mogen. Hou op!…

Nu plukt hij 't zorglijk van de stengel, En laat er mee naar 't landhuis gaan, En de eedle vrouw, een jeugdige engel, Nam zelf het bloempje lachende aan. ‘Hoe laat hij,’ sprak zij, ‘hoe zich noemen, Die mij dat kostbaar roosje zendt?’ - ‘Hij is een vriend van schone bloemen: Meer’, sprak de knaap, ‘is me onbekend.’…

Voorzichtig, argloos bloempje in 't gras ! Dat valse zonnetje is er pas, of 't wijkt voor strenge koude, en ras is 't knopje prijs gegeven en boet zijn jonge leven, kwijnt langzaam weg en mijmert stil „'k Vertrouwde op 't zonnetje in April!…

Geen huis om in de wonen, geen bed om te slapen geen bord om van te eten, geen beker om uit te drinken En niemand die naar je omkijkt niemand die zich met je bemoeit alsof je teveel bent in dit leven er voor jou geen bloempje bloeit?…

Dat moet wel, want er is aan hem geen bloempje meer te vinden. Hij was wel blauw toen hij ze had. En trouwens hij heeft nu ook geen blad. Hij draagt nu een wilde pruikenbol, die beslist een kapbeurt nodig heeft. Alle dagen zie ik hem zo onverzorgd. Je ziet niet eens dat hij nog leeft.. Maar ja, dat mag alleen de tuinman doen.…

Ieder zintuig heeft zijn waarde; Ieder heeft zijn deel op aarde: Ruik het bloempje; smaak de vrucht; Zie Natuur haar kleed schakeren; Hoor het boskoor kwinkeleren; Voel de zoele kus der lucht! Waan niet, als een God der Goden, Alles onder uw geboden Dienstbaar aan uw grilligheden!…

Lief bloempje aan de blanke vliet, Wat maakte u toch zo hemels blauw? Een weinig licht, een weinig dauw. Ook 't minnend hart heeft ras genoeg: Hij liefde 't minst, die 't meeste vroeg. Gij vraagt niet veel: een blik, een groet, En — deernis van des wandlaars voet. Toch zijt gij schoon, gij lenteboô!…

mee weet vaak wel wat jij bedoelt hij is er ook om jouw genegenheid liefde en vriendschap te ontvangen zodat je die ook kwijt kunt die jou daarmee een reden van bestaan gunt en vervult daarmee beider belangen daarom houden mensen zo onomwonden van honden echt veel meer is het niet hij verzacht pijn hij is de zon die dat miezerige bloempje…

en ‘k bad de hemel dat ‘n wonder mocht geschieden en ’t vanuit de hemelsluizen met emmers zou gaan gieten maar ’t berouw komt zoals vaak veel te laat toen ik op een morgen mijn bloempje vond in haar 'eeuwige slaap' en zij misschien - mijn tranen nog verslond?...…

D’ oudste zijn de beste panden, Niet en gaat voor d’ eerste trouw; D’ eerste trouw, die leert het minnen, D’ eerste trouw is enkel vreugd, D’ eerste trouw die bindt de zinnen*, Zij is ’t bloempje van de jeugd. Maar mijn oordeel: twee-maal trouwen Dat is veel niet zonder pijn; Drie maal kan niet als berouwen, Want hoe kan er liefde zijn?…

Ieder zintuig heeft zijn waarde; Ieder heeft zijn deel op aarde: Riek het bloempje; smaak de vrucht; Zie Natuur haar kleed schakeren; Hoor het boskoor kwinkeleren; Voel de zoele kus der lucht! Waan niet, als een God der Goden! Alles onder uw geboden; Dienstbaar aan uw grilligheden!…

Zij zette wenend zich op 't graf, Waar roosjes nederhangen, En plukke er zich een bloempje af, En drukke 't aan de wangen!…

Zij zette wenend zich op 't graf, Waar roosjes nederhangen, En plukke er zich een bloempje af, En drukke 't aan de wangen!…

Als de lente langs de kruinen glanst en in zonnegloed de sneeuw vervloeit; als het eerste groen de boom bekranst en in 't gras het eerste bloempje bloeit, als op éne keer, er geen regen meer in de dalen heerst, noch winterweer, schalt het van de hoogt' in de dalen wijd: O!…

'k zag een konijntje lopen pas uit zijn hol gekropen 't liep naar mijnen hof en maakte het daar grof geen bloempje liet het staan elk plantje moest er aan toen greep ik mijn geweer en schoot 't konijntje neer 'k zag eenden in de lucht die merkten in hun vlucht dat ik een zwembad had ze doken in het bad ze maakten het zo smerig daarvan…

Kort is je leventje klein bloempje maar nu je op de straat ligt, treur je niet, bedolven onder zware voetstappen zeur je niet. Leer mij te geuren, te kleuren, te geven, hoe kort of hoe lang het leven, niet te zeuren.…

Elk bloempje speurend, van tormentil tot rozenkransje de gentiaan er ook nog bij. De wilgenkatjes met hun zoete geur, verbergend het kleine vogelnestje met eitjes als van porselein, heel zachtgroen van kleur. Onbegrijpelijk dat ik daar als kind mocht zijn. Niet meer voor te stellen. Maar niemand keek er om naar mij.…

Zo leuk, die details, over een bloempje. Gewoon bij mijn zoon in de tuin. Al jaren onopvallend. Maar nu zijn naam is genoemd, blijkt hij heel bekend te zijn. Zelfs wereldberoemd.…

Klare, wat heeft er uw hartje verlept Dat het verdriet uit vrolijkheid schept, En altijd even benepen verdort, Gelijk een bloempje, dat dauwetje schort? Krielt het van vrijers niet om uw deur? Moog je niet gaan te kust en te keur? En doe je niet branden, en blaken, en braên Al waar 't u op lust een lonkje te slaan?…

Hoe ik in een herfst mijn doos gevuld met verschillende herinneringen en verhalen nog even rustig kan openen en uitpakken Een verleden waarin ik heb genoten van een rijkdom aan inzicht, liefde en wijsheid Maar wanneer tijd van vaarwel tot ziens is gekomen, zal ik uit mij een bloempje geven aan jou.…

mijn harte en mond ontvlogen; Daar bloempje en grasje juicht en op zijn Schepper wijst, Daar ik het miertje aanzag en 's Makers grootheid voelde Daar 't alles eensgezind de goede Vader prijst, Die 't heil van engel, mens en worm in 't stof bedoelde. 'k Ben tegenwoordig bij mij zelf.…