Alle inzendingen over blonde koppen

Ze stonden met hun koppen in de krant Ouwe, bebrilde, gezagsgetrouwe koppen Waren naar het gemeentehuis gelokt met een raar verhaal Alsof het gekken zijn die opgepakt moeten worden vóór de keuning in z'n koets stapt Veel gedaan voor enge kerken of de sjoelvereniging, of zoiets Geen afwassers van demente bejaarden Die worden nooit voorgedragen…

Vaak is de zee verbazend mooi met witte koppen op de golven en een gehuil als woeste wolven die zoeken naar een nieuwe prooi. Het blauw dat aan de einder blinkt verandert in een lieflijk groen. Een moeder geeft haar kind een zoen: het is alsof de wereld zingt.…

Als een paar Met de koppen tegen elkaar.…

de tulpen onthoofd rode blaadjes langs de weg verwarrende wind…

Ik kijk opmerkend om mij heen en tel de grijze koppen. Wie zal de volgende wel zijn, die wij er onder stoppen? `k Maak in gedachten al een lijst van de favoriet` toptien. Wie weet sta ik wel bovenaan of onderaan misschien.…

Daarna kan ied`re imam u vertellen, Hoe fijn het is om koppen te gaan snellen.…

ik kruip soms weg ver weg en wil niets meer van mezelf weten speel met poppen waarvan ik de koppen maar niet kan vergeten grote neus was mij het liefst scheve mond had altijd praatjes donkere ogen voelden diep de kleinsten waren steeds mijn maatjes ik word gespeeld gezichten ken ik niet de koppen hebben iets aparts in lijven koud…

Kunst en cultuur en ook nog wat van taal; de koppen worden bij elkaar gestoken. In Groningen gebeurt het allemaal. ‘t Docentenkoor gaat er zijn pot weer koken. Zo veel op ’t repertoire is niet frugaal; ja vuur genoeg om ’t flink te laten roken. Kunst en cultuur en ook nog wat van taal; de koppen worden bij elkaar gestoken.…

Het kind van mijn blonde dochter is soms wel eens dwars stampt dan op de grond rolt in de modder met gras in haar mond. Het paard van mijn blonde dochter.…

Om u te foppen, Dan de bal erin te koppen Dan ben ik niet te stoppen. In ieder geval, Niet de man, maar de bal.…

donkere wolken en stilte voor de storm dreigende koppen, de lucht betrekt dan moet ik bijna lachen als de merel zingt…

De golven rollen koppen telkens, telkens, steeds maar weer en leggen sprankelend schuim op het randje van de zee.…

Gestroomlijnde koppen met hun computers zijn ze daar.…

Ruil nooit uw zachte kleur, bekorelijke Blonden!…

grote ogen rond haren blond volle mond ogen zonnerond haren korenblond mond vol mond zo rond zo blond zo vol mond ogenrond okerblond kersenmond.…

De vrienden gaan niet mee met Spijkerman. Ze zwichten niet voor ’t grote geld van John de Mol. Ze hadden weliswaar altijd veel lol, maar trekken toch hun eigen toekomstplan. Maar Spijkerman kan dat geen donder schelen; hij kan toch al die rollen zelf wel spelen!…

je lach ging als een zucht door het woud van gedachten lieflijk geneuzel onder gepeuzel aan de info van alledag zij openen hun bladeren om knoppen en koppen te proportioneren zij schudden nog geen nieuws uit bomen die in het zomerse dromen maar onder het bladerdek driften gekleurde sappen hun al heerlijke oogst waar…

Maak ruimte voor aanstormend jong talent Is het devies voor kopstukken van paars. Maar baantjes voor die lui zijn heel erg schaars. En samenwerken zijn ze niet gewend. Omdat ze nooit een vak hebben geleerd Zijn ex-politici uitgerangeerd.…

lippen verzegeld ogen bedekt doof voor de woorden die uit zijn gelekt bang voor de waarheid angst voor geweld liever geen mening zeker geen held leugens verjagen integriteit winnaars verliezen oneerlijke strijd respectloos vergapen aan menselijk leed de tijd zal ons leren wat het met ons deed…

verban de twijfel uit het hoofd zoek liever de metalen spin in de deining van de zee zinder niet zo loop niet voor de voeten maar vertrek vanuit het optimisme zonder glamour en glitter naar het oerwoud van de angst of ga naar Liverpool bezoek de toren van Babel en gebouwen van eens, die zich weer laten bezielen zonder glamour en glitter…

Duizend op een rij werktuiglijk werk je snel door breek je hun nekjes Je negeert hun kroon neemt de kopjes met je mee om weg te gooien Je rust dan even ontlast de gebroken rug en sluit je ogen Het werk is gedaan velden liggen sprakeloos naast een rode berg…

Op werkdagen na koffie en krant is de binnenstad van grijs Nederland Boodschappen doen, mondjesmaat Het gaat vooral om de dagelijkse praat In de winkel of op de markt staat bovenaan het hartinfarct Met 1 omleiding tel je niet mee De hoogste biedt 5 en loopt tevree als kampioen kin omhoog onder zijn broze ereboog Tot Hein nog eens nijpt…

feestelijke geuren luidruchtig bruist het leven door een open raam gordijnen die in felle kleuren zachtjes meebewegen maar op de natte straat verschuifelt zat publiek ogen steeds ontwijkend voortdurend langs gezichten strijkend leeg en zonder lach handen in de zak niet beschikbaar voor een menselijk contact hun jassen grijs de koppen…

De koppen wil je niet tellen de tel gauw kwijtgeraakt Je hebt jezelf wijsgemaakt: ze zijn met ......velen Ze willen een stekje met je delen ter grootte van een postzegel waarop je niet met een ander maar met jezelf kunt dansen Een kuil willen graven een kasteel misschien niet voor een ander maar voor zichzelf…

Geen draaideurcrimineel voor zover ik dan weet daarentegen wel iemand die de waarheid negeert bovendien hiervan zonder enige twijfel niets heeft geleerd Tijd heeft geleerd dat zij 'n comfortabele mooie stoel verdienen echt standvastig in hun leugen kabbelen zij voort op hun gedrag van bedrog & geenszins deugen Hun hersens…

Half blond maar… in haar spiegel ontdekt ze foutjes ze stipt ze bij zonder glimlach geen glimp van emotie bijna stabiel ik begrijp daar kan ik nooit bij ga mijn weg waar zij nog blijft zitten volmaakt half blond maar… ook blij?…

Het hart aan het platteland verpand aan het blonde stro en blond haar Tijd gaat niet voorbij, maar verdwijnt Elke herinnering wordt opnieuw voorbij opgebouwd, er verdwijnen stukken uit jij bent hier in zomers land en blijft in mij…

Lange blonde haar is absoluut niet van mij maar van wie dan wel?…

Blonde hoofden, bleek gelaat op ziel en hart gericht, waaraan de dromen kleven, ver uitzicht, waadt ze door de tranen heen, benen getooid in zwart brokaat, handen in afzwerend gebaar, met madelieven in het natte haar, kleur op wang en lippen waaraan geen regenboog kan tippen, ogend vurig in gestolen blikken, om zich in de dubbele…

Stille waters, diepe gronden Zo zit dat lieve beestje in elkaar. Met zijn tastende snorhaar, En zijn moedige instinkt. Zijn welpen hebben honger, de vrouw blijft bij haar nest. Hij is een jager op zijn best, stilletjes wachtend op het donker. Als de zon verdwijnt achter de horizon, steekt hij zijn koplampen aan. Hij tuurt in de verte,…