Alle inzendingen over boven/beneden

de dag krult langs de trapleuning naar boven de klaarte valt op de treden lichtvoetig uiteen ik loop met klankvolle woorden naar beneden het wordt een dag van tien lettergrepen.…

Met de schittering van boven en beneden het glinsteren van water Nieuw leven ontstijgt in dampen Als adem die de dag opent bij een bron van rust Zal het morgen weer zo zacht zijn?…

Ik ben hem verloren in mijn land plotseling heeft een hand hem opgetrokken, ik heb hem boven even gezien als een licht. Toen hij weer van boven naar beneden viel, hij was hem niet hij was nog steeds kwijt. Hier in Amsterdam ineens zie ik hem weer. We lopen naar huis hand in hand ik zal hem nooit meer los laten.…

Zodra ik van de trede stap, elke keer weer eentje Ben ik toch niet afgetreden, ondanks dat kom ‘k toch beneden!…

De bergbeek in zijn bedding van boven naar beneden maakt Alpen tot ruïnes. Niemand herkent je meer als je je doel bereikt hebt, o domme, natte beek. ----------------------- uit: 'Gedichten', 1984.…

Als kind "lekker slapen gaan" hoorde je moeder nog van beneden roepen om dan in dromenland te staan je kon vliegen als dat vogeltje boven de daken om de hemel de zon daarboven aan te raken.…

En ik zie de prachtige witte bloemen boven die ene donkere struik daar langs dat kronkelpaadje naar beneden vlakbij dat ietwat platgetrapte helmgras ik zie je daar staan daar ja, daar stond je dacht ik…

Zeg niet koolwitjes zijn het maar ze fladderen van links naar rechts naar boven naar beneden spotjes wit op groen op blauw op lila op lavendel kijk er eens naar fladderen maar onooglijk voorbijgaand in geheimschrift in codetaal…

Harry Kuitert schreef: 'Alles wat wij over boven zeggen, komt van beneden'. Mensen weten niets over God. Alles wat God over ons mensen weet, komt van Boven. Daarom zwijgt God in alle talen. Socrates wist al dat hij niets wist. Blijven geloof, hoop en liefde, schreef Johannes.…

Sint Petrus trok bedachtzaam aan zijn baard En sprak, toen aan de poort was aangebeld En hem de laatste paus trots had gemeld Dat hij op aarde zalig was verklaard: “Tja, als ze dat beneden al geloven Dan kan ik u niet weigeren hier boven.”…

Terwijl ik naar boven glijd kijk ik naar beneden diep in mijn verleden. Mijn jeugd is helder, lichtvlekken weet ik mijn rug beschijnen en almaar meer verdwijnen in een grimmig grijs, terwijl ik somber stijg.…

zo heerlijk, zo zalig een knopje en gezwicht, een kamer baadt van voor naar achter, van links naar rechts, van boven naar beneden, volop in het licht! Maar pas op voor overdaad!…

Wie niet goed communiceert met zijn lichaam die wordt geconfronteerd met dat lichaam wat aangeeft aangestuurd te willen worden niet door een ander maar door zichzelf door die hersenmassa boven en beneden dat is geen exacte wetenschap dat is geen onderbuik gevoel dat is gewoon gezond verstand!…

In de herfstregen, Waar iedereen aan me trekt En het, als een zegen Grote tranen lekt Is er een verschil, tussen wat is en wat kan zijn Maar alles in het leven Loopt in een zigzaglijn Van boven naar beneden Van links naar rechts en andersom En toch is er geen reden, Waarom…

Als je ergens in blijft hangen als je in de put blijf zitten blijk je slechts te hangen beneden brak water boven nog wat lucht hol klinkend vies stinkend alleen je stinkende best laat je weer boven komen want als je loslaat, toegeeft wacht slechts een bodemloze put!…

Zolang ik er woonde, leek alles hetzelfde Zolang ik niet weg hoefde, bleef dit hetzelfde Kijkend naar boven, zag ik nieuw licht Kijkend naar boven, kreeg ik een nieuw inzicht Ooit zit ik daar, boven in de hemel Ooit zit ik daar, achter de sterrenhemel Nu ben ik hierboven, kijkend naar beneden Nu ben ik hierboven, met een reden God liet mij zien…

Ik merk het Het blijkt me blijkt me nu al te zijn ontglipt alle werkelijkheid, wezenlijkheid Mijn geest die vreest verschrikt dat ik de wereld straks nog nipt kan onderscheiden van de aan elkaar gebreide beelden daar beneden ben boven de realiteit aan het zweven zelfs boven mijn lichaam, er verwijderd van en tevergeefs trachtend meer vast…

Er is een hoe een wat Een omdat Er is een hij En een zij En is een boven en beneden In alle lagen Er zijn de weken en de dagen Er is rust en ruimte Chaos en drukte Er is wat komt en wat niet komt Wat je gevraagd hebt of niet Er is van alles Te denken Te voelen Te weten En toch wil het liefst vergeten dat wat leven echt is…

en in het donkere bos keek zij haar ogen uit haar rok en uit haar hoofd op haar rug en uit haar blote voetjes er was heel veel overal boven overal beneden en dan ook nog om haar heen zoveel dat het woord slapen zoekgeraakt was en zonder dat woord geen rust nergens...…

De lange latten kunnen uit de kast Straks met zijn allen naar beneden glijden Maar eerst plankgas een aardig stukje rijden Met ongetwijfeld heel wat filelast En kom je eindelijk daar boven aan Dan zal het weer geheid bergafwaarts gaan…

Ze zijn te lang, ze kijken uit, hoog boven al het fruit. Als ze nu eens iets zouden zeggen, kon je vragen hoe ze daar beneden hun brood beleggen. Misschien kan hij het zien? Misschien…

Maak licht in mijn hart en licht in mijn ogen en licht in mijn oren en licht aan mijn rechterzijde en licht aan mijn linkerzijde en licht boven mij en licht beneden mij en licht vóór mij en licht achter mij. Maak voor mij licht!…

Laat Trijntje Oosterhuis maar rustig gaan Ze is beslist niet voor één gat te vangen Mocht ooit een moslim-omroep het verlangen Dan trekt ze met plezier een boerka aan En als ze voor nudisten op moet treden Dan draagt ze niets van boven noch beneden…

Bergen steeds hoger wie blijft steken valt nooit naar beneden…

Beneden de wereld, staan bloemen die wij niet zien, beneden de wereld zijn mensen die wij niet kennen, waar we niet aan willen wennen beneden is een wereld die wij niet kennen, waar we geen aandacht aan geven, waar voor ons geen mensen leven beneden de wereld is er geen hoop helpen we geen mensen in nood zien we geen dood, de wereld beneden…

Ik zag de hemel nieuw en nieuw de aarde, want d' eerste schepping was voorbijgegaan er was geen zee- haar dreigen is gedaan, nu onze God het koningschap aanvaardde. En uit de hemel zag ik nederdalen de heil'ge stad, een nieuw Jeruzalem, als bruid getooid voor haren man door hem wiens gramschap brandd' in zeven gouden schalen. En 'k hoorde…

als de nacht valt kijk ik omhoog zie hoe de hemel lacht naar ons hier beneden ieder lichtpuntje fluistert zacht wat eens was zal altijd blijven aan de overkant van tijd gekleurd door herinnering zweeft elke dag boven ons de echo van jouw liefde…

Het is een jaartje of tweeduizend terug Dat noem ik nog eens ak’lig lang geleden Intussen is Hij boven, wij beneden De jongste dag komt ook al niet zo vlug Vaak hoop ik in dit trieste tranendal Dat ’t echt gebeurd is in die verre stal…

in de luwte van het riet en kleine berken groeit mooi ijs in ondiep veen boven ons weifelt een waterige maan beneden een meer van verliezen waar de wind het ijs splijt tussen ons de afgrond de nacht komt op tijd…

Nevel gumt alles boven de grasvlakte uit en stilte trekt op als slaap. Geruisloosheid zoals thuis, daar zijn bleke dames. Ze dragen dolle kervel in hun haren, ze kolken beneden je stuur. Flarden komen op als een steigerend ros. In de verte zie je dat boven in de mist een luikje opengaat. Een mensje eruit staart.…