Alle inzendingen over braaf

Na het Dictee, dat ik braaf elk jaar maak, Dringt Philip Freriks vaak mijn dromen binnen En kwelt mij ‘s nachts met niet te spellen zinnen Totdat ik in het bange zweet ontwaak. En ’s avonds als hij nieuwsleest op teevee Schrijf ik nog wekenlang krampachtig mee.…

Geestelijke gedichten schrijven is iets waartoe ik me gedreven voel al pennend en tikkend heb ik de gedachte dat vele mensen mijn werk kwezelachtig zullen vinden schijnheilig vroom daarbij geef ik me er rekenschap van dat ik ondanks mijn braaf schrijven in wezen een Satansknecht ben dat de lezers hiervan het tot zich door laten dringen…

een fictief blaffertje veel mensen hebben een onzichtbare hond zei de vrouw in de lift die zag dat ik naar de riem keek zit de hond in de zak die je in je hand draagt vroeg ik haar nee hoor giechelde ze mijn hondje doggy staat braaf naast ons te wachten tot we beneden zijn…

Zonlicht laat zich te water, stralen die met koetjes komen, de kalfjes kennen elk hun plaats, de leegte houdt het praten braaf, de zalfjes brengen zoete dromen, spinnen garen om de wol te baren, tijdens dutjes onder lindebomen,luister was het de nachtegaal of zwarte raaf?…

Kunta Kinte was zijn Afrikaanse naam, Een Mandinka strijder, later een slaaf, Geducht vanwege het vluchten, zeker niet braaf, Hij had een vriend; Fiddler, die had faam Dit vond allemaal plaats in het latere Verenigde Staten, Waar slavernij bestond totdat de ´Yankees´ de oorlog wonnen…

een appeltje voor de honger en wat liefde voor de dorst meer heb je niet nodig wie braaf is die krijgt worst het vel is overbodig de kat gaat er mee heen zit te spinnen voor de muis in haar navel glimt een steen er is niemand thuis op tafel dansen kaarsjes een schim ontsteekt het vuur op hooggehakte laarsjes…

een appeltje voor de honger en wat liefde voor de dorst meer heb je niet nodig wie braaf is die krijgt worst het vel is overbodig de kat gaat er mee heen zit te spinnen voor de muis in haar navel glimt een steen er is niemand thuis op tafel dansen kaarsjes een schim ontsteekt het vuur op hooggehakte laarsjes…

de wilde struik is weer gesnoeid en staat nu braaf te zijn tussen de andere borderplanten van dertien per dozijn hij groeit snel de kleine bloempjes zijn intens en fel laat zich gaan door overwoekering van alles in zijn strijd om het bestaan hij heeft nog één kans gekregen om naast saai weer extravagant te leven…

Hartstikke gaaf en vreselijk braaf! Hartstikke abnormaal, vooral heel normaal. Hartstikke raar, ook, maar hartstikke waar! Hartstikke grenzeloos, hartstikke dodelijk... Je moet maar eens een pil, een flinke dosis van Petra innemen... hartstikke fataal, hartstikke door dat: veels te groot hart!…

de boom van mijn leven draagt mijn werk als haar vruchten gerijpt werp ik ze af onderwijl wassend hoe anders weleer braaf als geleerd mijn leven als slaaf van de arbeid de tijd zien verglijden hoe anders weldra na balorige keuzes mag ik gaan zonder spijt mijn vruchten latend hun tijd van leven…

de zee, het zwarte gat de ijzige massa die iemand helemaal kan opslokken en dat maar al te graag doet overdag een lief kabbelende vriend zoet als een koekje, braaf als een baby'tje maar 's nachts duister en wreed alsof boze machten heersen het zwarte kwaad die menig schipper deed verdwijnen.…

ze dreef me tot de rand de baas, mijn moeder met haar grote dwingende ogen en haar harde stem luid en rustig zei ik 'nee' nog enkele stappen vóór de rand die laatste stappen zet ik niet niet vrijwillig en niet onder dwang ik heb nee gezegd met kracht, niet braaf maar wel terecht en hoeveel stappen kost het nu om mezelf en…

Het sloopbeleid van Halbe zet stug door, Men geeft dus aan zijn oproep braaf gehoor.…

Is dat braaf overleggen? Midden in een strijd? Wat is leven dan? En laten leven al helemaal Alles doen omdat het kan? Midden in de nacht pissen tegen een lantaarnpaal? Mij hoe je het niet te vragen Maar ik weet 1 ding Ik zou tegen de hele wereld kunnen klagen Maar wat heeft het voor nut…dus ik zing Leven en laten leven!…

de dichter zat op een verhoging in de kroeg bij een dichtwedstrijd de ene na de andere dichter beet in het stof duidelijk te braaf of veel te amechtig hij schudde met zijn hoofd en maakte aantekeningen voor de finale maar in de pauze stond hij op en schreeuwde heel hard iets van poezie over ons heen hij was ook wel behoorlijk…

duistere nacht weerklinken vermetele paarden , die de helse vonken slaan uit de met goud beslagen hoeven, die als vuurstenen zijn gehangen aan dat vermaledijde uur en alles wat er in dat tij is beweend, drijft het scherpe bit me in die galop te wanen, gezadeld achter de fiere manen van het ochtendgloren, in de beugels van een braaf…

En meer nog) die dat mens me heeft geleerd 't Is alles zo onrijp, zo braaf, zo saai... Geef mij maar zeelui', dacht de papegaai --------------------------------------- uit: 'De tweede Ronde' zomer 2004.…

En meer nog) die dat mens me heeft geleerd 't Is alles zo onrijp, zo braaf, zo saai... Geef mij maar zeelui,' dacht de papegaai ------------------------------------------- Uit: 'De tweede ronde', nr. 2 2004.…

Met een grassprietje in mijn mond droom ik mijn dromen onder de bomen en fantaseer jou mee in het idee dat jij als ridder te paard onvervaard mij in galop achterop hebt genomen jouw bruine vos is pittig maar braaf met teugels los rijden wij door het bos een blokhut wacht het wordt al nacht wij drinken wijn en proeven van liefde nee, nooit…

Dit was een wildpad tot voor kort zwierend om diepgelegen hoeven die zich in grasduinen begroeven onder gewassen kiel en schort Gortdroge sikken dwaalden hort de heuvels aan het recht geschoven haar scheuten meer dan eens bestoven door hordes vorsten uit het fort Ze kregen hooimijt van het ploegen zelfs als ze braaf hun kruisje sloegen…

Een groep jongeren hangt maar zegt braaf gedag. Het zijn de kabouters van lentepaddestoelen. Zij kijkt nu op mijn rug ik zwaai met gedachten zie op naar beelden die hier woorden dichten.…

O paard, gij paard, gij edel dier geen ander loopt als gij, zo fier geen ander heeft zonder versagen zo vaak, zo braaf de mens gedragen.…

De mensen zijn werks en braaf Maar ik pijnig me met het beeld van kersenbloesem Onwaarschijnlijk en grotesk Gulzige vlokken die in het zonlicht dansen Bestaat er een groter verlangen? Dan dit beeld dat uit de winter opwelt Als een luchtbel uit een donker water.…

ik zie hoe ze je slopen met ogen zonder handen totaal geen mededogen je huid was gaaf in onschuld en ervaring leek je soms te braaf ze hebben je gepeld de schillen van herinnering in jaarringen ben je geteld maar in de kern bleef je ferm staan innerlijk onaangedaan ze hebben je verwond maar jij bent heel gebleven met sterke wortels…

. - Als men die helder tintlen ziet, Dan dient men braaf te stoken, Dan moet de schoorsteen roken; Want warm is het dàn buiten niet.…

Je hoorde hoe zij aan kwam lopen Haar ene schoen was rood van kleur De ander blauw, inferieur Zij die zich niet wou laten dopen Met aan haar schoenen rinkelbellen -Als was ze eerder dier dan mens- Voldeed zij braaf aan heersers wens Zich als een Joodse op te stellen Geschift, de dwazen die bedachten Hoe een bevolkingsgroep te merken Met…

hoge luchtdruk, hoofden rood stemmen hard en ogen groot een vermoeide man met een V komt het verkeer regelen de dame met het kind op haar arm mag eerst braaf sta ik beschaafd te wezen met blauwe haarverf in mijn handen…

Pakpapier of geur van speculaas natte sneeuw en ’t vroege duister Op dak of hier, overal was pieterbaas Dus wees braaf, zei Moe, en luister Oh, onbezorgde tijd van sfeer We plukten bloemen van de ramen en vroeg daalden wij de trappen neer Naar gevulde schoenen voor ons samen Mijn God, wat mis ik de kolenhaard Kapoentje zingen op moeders…

Vandaar dat ik me voegde in het koor van mannen met gevoel voor het exacte, die, niemand uitgezonderd, zich verpakten in grijze maatkostuums als metafoor van evenwicht en als een omnivoor braaf slikten wat passeerde; waarvan akte. De stukken heb ik volgzaam doorgenomen en toen heb ik het resultaat voorspeld.…

De allerhoogste graad in een zin of regel, die geen ruimte en twijfel laat bestaan, van wat ik zeggen wilde, daarin zou een onversneden boodschap moeten staan om al wat mee - of tegenzat, uit eigen hand bedreven, in eigen leed geleden en met tol en taal betaald, verhaalt zich braaf tot het heden, in eigen dicht en slaaf van literaire daad…