Alle inzendingen over brevier

‘k Zat bij 'nen boom te lezen, al in mijnen brevier, de zunne kwam gerezen, gelijk een kole vier, de blijde vogels dronken de dreupels van de Mei, de morgenperelen blonken en brandden in de wei lijk vier: 'k Zat bij 'nen boom te lezen al in mijnen brevier.…

'k Zat bij nen boom te lezen, al in mijnen brevier; de zunne kwam gerezen, gelijk een kole vier; de blijde vogels dronken de dreupels van de mei, de morgenperelen blonken en brandden in de wei, lijk vier: 'k zat bij nen boom te lezen, al in mijnen brevier. 1859-60…

Als zorgen mijn harte verslinden, als moeheid van ‘s werelds getier; dan zoeke ik weerom de beminde, dan grijpe ik de oude brevier. o Schat ongevalster gebeden, brevier, waar, in ‘t korte geboekt, Gods woord, en Gods wonderlijkheden, nooit een ongevonden en zoekt!…

Er was een Schot bij d'Ieren Hij ging naar Rome brevieren Hij kreeg de zegen aldus Van BENE-DICHT-TUS en ging het bij d' hoeren toen vieren…

de avond schuifelt over de rivier het brakke water prevelt zijn brevier populieren gooien het licht aan flarden wolken knielen in dit lome uur op de hoeve drijven ruige boeren argeloze koeien in de schuur.…

valt hij van zijn hoogte neer in grijze rauwheid stukbrekend op straten de grijnzende rouwtijd die avond heet beklim ik lijnen van het schrijfpapier bekruip de krullen van dat oud brevier schuif de mulle verlangens naar een hogere trede – daar flikflakken zinnen uit een late brief ‘pluk de letters van mijn liefde, Lief’…

ik hoorde het klokje van de verre abdij zag muren in warmte trillen tegen het silhouet van de toren nabij goud golfde koren onder een warme wind eindeloze zomers zijn hier geboren waar koeien vloeiend hun rust herkauwen het vogel concert nadert zijn einde monniken gaan in stiltegebed hun brevier kent de regels gesprekken…

Ik laat mijn ogen weiden over golvend duin en denk aan jou Brevierblaadjes raken los en dansen de weg naar zee…

Polsbrede brevieren, confrater Melchior, kermen als lood om oud ijzer van de nagel aan de doodskist der hemelse plezieren alwaar bevallige engelen gevallen vrouwen bewaren in glas-en-lood edoch geen hunner zal het berouwen want aanstonds, o broeder Melchior zal de pauselijke nuntius onze gezegende gemeente kond doen van het…

bij nachten lagen wij takken van de kerstboom zaagden voor het maken van kransen in de weken van advent want ooit zijn wij nog heiliger dan de paus geweest was het bezoek van een geestelijke een klein familiefeest het waren de jaren van het rijke roomse leven waar hiërarchie nog belangrijker was dan wat de priester in zijn brevieren…

in het rijke roomse land stroomden gezwollen rivieren uit dikke brevieren kermden biechtstoelen penitenties vol tranen in amechtig berouw want het gegeven geld voor de verbetering van de afvoeren was met de collecte voor de kerk trouw in het onderhouds- programma van de kathedraal beland waar meneer pastoor de goede gevers op grote…

Zoals een vroom man in een heidens land Zich toont op plein en beurs in landsgewaad, En stalt zijn waar voor 't huis en dingt en praat Aldoor, om werelds goud, met vreemd' en klant; Maar sluit dán 't huis met luiken en hij brandt Zijn zilvren lamp met olie en 't gelaat Wordt bleek bij 't geel brevier, dat openslaat Met donk're…

lees niet in zijn geel geworden brevier. Zoek nimmer naar het droog-gewaaide wier Langs de stranden, o zwerveling! - Uw pad daalt uit de dooi Omlaag langs goud gevallen blâren - Verlaten kind, keer tot de mensen weer!…

Kievitten maken ruim baan, de hen is in de ban van haan, de egel snuffelt naar een mier de plevier bidt een brevier: tjiu-wie? tjiu-wie, tjiu-wie? De spreeuw met zijn gekwetter, de ekster met zijn geschetter, acteren met de mus een klucht; de duiven klappen in de lucht: roe-koe-koe, koe-oe, roe-koe...…

Toevallig zat ik maandagmorgen tegen twaalven in de tuin van de Oude Jeroenskerk in Noordwijk.Zoals een monnik door zijn brevier bladerde ik door een bundel gedichten voor Amnesty International en mijn oog viel op bovenstaand gedicht van Yehuda Amichai. Hij legt voor mij uit wat die Talmoedspreuk wil zeggen.…

Na weer een uur rommelt hij in de tas met meegenomen boeken en vist ooms brevier op. Hij leest met gedragen stem de gebeden voor stervenden. Eerst plichtmatig de korte litanie en dan het gebed voor ‘als de zieke in doodsstrijd ligt en begint te zieltogen’ : proficiscere, anima christiana, de hoc mundo / breek op, christenziel, uit deze wereld.…